Alle inzendingen over gadeslaan

De Heer zal u steeds gadeslaan Waar u zich ook heen zult spoeden De Heer zal u dan overal behoeden Hij weet van uw zitten en staan. De Heer zal u steeds gadeslaan Hij die hemel en aarde gemaakt heeft En steeds zorgt voor alles wat leeft Hij is met u bij uw komen en gaan.…

aan diggelen viel het op de koude stenen vloer in wel duizend stukken handen sloegen voor haar gezicht, terwijl ze de droom uiteen zag spatten langzaam sijpelde het langs de muur naar benee, terwijl de lage middagzon naar binnen tuurde…

hij stond al eens te loeren loeren zo nu en dan van 'n afstand te beroeren dat allemaal volgens plan zijn hoofd schuin gebogen gebogen kijkt hij naar opzij iet wat ingetogen zijn ogen gericht op mij dan is het tijden rustig rustig met dingen van alledag is de stemming zeer uitbundig tot ik weer een schim van hem zag nooit compleet…

hier sta je op het zwarte gras te denken over gedachten de sterren geven weinig licht vannacht en de rake klappen behoren de dag het dreunen van een onweer het sterven en de geboorte van een etmaal gadeslaan de tuin er is geen ritme in het donker er is slechts zijn…

Je gaat op zoek naar letters naar zinnen die je begreep. Je wilt het allemaal volgen voelt en proeft wel de essentie de dronken traagheid van tijd. Met ingehouden seconden bij de bijna honderdjarige kastanjeboom neem je plaats. De dag voelt als een eerste keer met de smaak van melk en huid. Je voeten als kind treden aan er is veel mee…

Ik kan haar pas echt gadeslaan, als ik haar gade heb geslagen.…

Op de Nederlandse autobaan moest je je teller constant gadeslaan. Gedaan met die hinder : nu mag je ginder aan topsnelheid in de file staan.…

Stil glanst de hemel boven een zee, die wild kookt, brullend springt en schuimt: potvissen willen liefde, strijden genadeloos hard. een boomblaadje waait door takken, over vijvers, geeft zich aan het lot, gelijk de parachutist, die boven vreemde grond zweeft. Het fabrieksgrasveld is gemaaid, keurig effen. Maar - die enkele pollen vol…

Wat een lust om het grote gokpaleis te bezoeken zonder wil tot spelen. Slechts kijken naar kleuren, die zich verdelen in felle lichten en rustig zwartgrijs. Geschuif, gerinkel en hortende wijs klinken uit kasten van spannend beleven. Draaitafels snorren bij afwachtend beven. Kreten versterken de uitdagende prijs. De schilder, dichter en…

De Heer zal u steeds gadeslaan Hij beschermt u, waar u ook gaat En wil u behoeden voor alle kwaad Bij Hem komt uw hulp vandaan. ( Woorden uit Psalm121)…

De Heer zal u steeds gadeslaan Hij beschermt u, waar u ook gaat En wil u behoeden voor alle kwaad Bij Hem komt uw hulp vandaan. ( Woorden uit Psalm 121)…

‘De leraar moet het radicaliseren Vroegtijdig constateren, tegengaan Bespreken, nogmaals grondig gadeslaan Noteren en vervolgens rapporteren’ Dit wordt verkondigd door de Wijsheidkwaker Het pedagogisch wonder Bussemaker…

De Heer zal u steeds gadeslaan Hij beschermt u, waar u ook gaat En wil u behoeden voor alle kwaad Bij Hem komt uw hulp vandaan. ( Woorden uit Psalm 121) Fedde Nicolai…

En zij die staan en gadeslaan het diepe innerlijk van ogen, die kijken naar hun eigen pijn, tot in hun ziel bewogen.…

En zij die staan en gadeslaan het diepe innerlijk van ogen, die kijken naar hun eigen pijn, tot in hun ziel bewogen.…

CIRCUS voor Paul van Ostaijen ter nagedachtenis PISTES als CIRKELS van de getemde taal waar KAPITAAL & minuscuul als acrobaten over trapezes gaan maar waar ook publieke ogen GADESLAAN…

En als het nou eens niet Aleppo was Maar Londen, Rome, Budapest, Berlijn Waar ziekenhuizen dodenakkers zijn En wijken weggevaagd in puin en as Zou men dan net zo lijdzaam gadeslaan Hoe twee dictators over lijken gaan?…

We zullen het steeds vaker gadeslaan: het apenpakkenvirus komt eraan.…

De zeventiende-eeuwse koppen kijken bevreemd nieuwsgierig -in de Hermitage- naar ons; voor hén staan wíj in d’etalage: poserend, loerend, geenszins hun gelijken Je hoort ze denken: ‘Zie dat zootje staan: Moet ík die lange dweilen gadeslaan?’…

je tong geslepen evenals het mes gedreven door innerlijke twijfel uit evenwicht geraakte gedachten verstoorden de balans die nimmer in harmonie zou geraken overdonderd door gecreëerde chaos vlijmscherp gadeslaan hoe hetgeen er ooit was geweest uiteenspatte het regende over de konen…

Hemels zijn het die helder worden, wanneer we gedachten gadeslaan, en weer aandachtig laten gaan. Ook angstwekkende gedachten, die op onweerswolken lijken, drijven opgelucht voorbij.…

Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…

kom niet te dichtbij ik wil je gadeslaan de armen losjes langs je lichaam de schouders in serene rust je gezicht zonder voorbehoud verstild verscholen achter verwaaide haren je verhalen kleuren de hemel korenbloemen blauw langzaam waait de wind alle woorden weg…

Prijs de Heer, Hij blijft ons nabij En zo lang we mogen bestaan Zal Hij ons in goedheid gadeslaan Zijn grote liefde gaat nooit voorbij. ( Woorden uit Psalm 118)…

De Heer beschermt mij iedere dag Overal, waar ik ook heen zal gaan Blijft Hij mij steeds gadeslaan Nu en immer, zolang ik leven mag. De Heer beschermt mijn leven Niet alleen vandaag, maar altijd Ja, zelfs tot in der eeuwigheid Zijn liefde blijft mij omgeven. ( Woorden uit psalm 121)…

Nu, hoog verheven in de hemel, wil God eenvoudigen gadeslaan. Tussen al het sterren gewemel ziet Hij ieder mens in zijn bestaan. Laten wij in alle eenvoud tot Hem gaan en in Gods trouw blijven geloven. Hij laat geen bidder staan Zijn liefde gaat het al te boven.…

Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij Waar ik ook ben en waar ik heen zal gaan U mijn God, U blijft mij overal gadeslaan. Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij U zorgt voor mij, elke nieuwe morgen Bij U ben ik veilig, zeker en geborgen.…

Zijn haast hangt - afgedaan - tesamen met lang verstorven kinderstemmen tussen de huizen die, vermoeid van het lange staan, zijn gang langs de opengesperde monden van de portieken gadeslaan tot hij het zijne vindt. Met een sleutel duwt hij traag de huig opzij en verdwijnt in het keelgat van zijn woning.…

van mooie ogen van ’t leven ergens tussen tiener en vrouw Ze lijkt met woord begaan in poëzie rond naakte taal hard maar welgemeend geslepen en dapper grauw Ze laat me in de waan van zoveel meer dan voelen haar zekerheid van steen in zichzelf gevangen aandoenlijk trouw Soms blijf ik hangen in de aangename luwte van het gadeslaan…

Haar jurk omsluit haar rondgolvend lichaam zacht en verdraagt zijn teder minnen eerst langzaam, gevoelig De gedachten kruisen elkaars terrein van fysieke stralen (eerste aanraking) In een zomerse straat verwordt een paringsdans als deze tot een postulaat van herinneringen, als zij, straks oud en gesetteld, hand in hand hun nageslacht gadeslaan…