Alle inzendingen over gearmd

gearmd met...spijs!…

Het kristal Van de heldere nacht Innig gearmd Met Het cracquelé Van de vorst - Het prille begin Van Een nieuwe winter…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

Gearmd op het strand Staan beiden, op zes poten Zolang al samen Thuis wacht Huize Avondrood De zon bloost bij het afscheid…

Met een liefdevol gebaar gaat zijn hand door haar grijzend haar Haar olijke blik streelt zijn warme lach met die altijd verrassende oogopslag Gearmd en zwijgend gaan zij voort want hun pure liefde behoeft geen woord…

Merelklanken helle vreugdetonen vieren dankbaar mooie avond in Mei, in mijn hart komt warme herinnering vrij vijf jonge meisjes dorpje in de deemstering veertien zijn we vrolijk zanglustig wandelen stevig gearmd Mariakapelletjes tegemoet crêpepapieren bloemen sieren het beeldje gekneusde rozenbloemblaadjes uit onze tuinen geuren vanaf…

licht van zee en seizoen heerser van duin en tuin plooiend water wit en traag bewegend zand zacht en warm bloeiende bloemen bont en mooi jij en ik gearmd en vertrouwd…

achtenveertighonderd en tachtig passen in het park minstens duizend daarvan loop ik achter drie mutsen zussen, vriendinnen maakt niet uit ze zijn gearmd twee staanders lopen om hen heen, een kijkt er om ik denk: naar mij maar nee, hij zoekt zijn maatje stiekem raak ik hem even aan…

de lucht schrijft herfst met blauwe kou nog kan ik jou bloemen geven maar het zaad komt gauw de speelsheid van de zomer is voorbij warm en gearmd lopen wij het volle vruchtenlaantje af jij stralend met je lieve zonnelach tussen de vergankelijke kleurenpracht…

Nog eenmaal samen aan het aanrecht staan en genieten van alle geuren Nog eenmaal gearmd de bossen in en samen er weer uitlopen Nog eenmaal in de badkamer terwijl jij in bed op me wacht Nog eenmaal midden in de nacht naar muziek en naar jou luisteren Nog eenmaal zou ik je willen strelen en je liefde voelen…

In de sprankelende helderheid wegdromend met het beeld mijmer ik gestaag ingetogen om de kilte te doen weren zoals we gearmd aandachtig het laatste nieuws weer bijpraten.…

Met een zak vol wind gevoelig als een kind vrij van baar geluiden ver van huis gearmd met een jeneverfles en de kleur van een verlegen hoer hongerig vreet verdriet aan mijn lijf zoet geklaag van moeder de wind onder mijn voeten is de grond onder mij vandaan gevlogen met lege handen wacht ik verdomme steeds langer op een volle fles…

jouw pas is langer dan de mijne in vergelijk ben ik de kleine maar jij schikt en in een licht verend gaan komen we altijd samen aan toch dol ik onderweg maak vreemde capriolen tot jij er iets van zegt ik kan niet braaf gearmd met je lopen als ik jou op handen draag licht op in schaduwkanten imponeert in winkels vol klanten met…

dus samen naar de ijsbaan toe met muts en sjaal en dan na het schaatsen warme chocola en dan gearmd naar huis. Vogels schrijven onze namen ondertussen in de bevroren ijs- blauwe lucht. en wij ademen wolkjeslucht uit. En thuis bij de ecologische kerstboom nog een verhaaltje voor het slapen en/of vrijen gaan.…

maand na maand gekromde handen in het voorhuis van gewisse dood mijn oma koesterend een stille hoop dat leven straks iets anders bood het leed, de pijn van al die jaren sleepte zij steeds vaker mee met aan de deur te vaak die leugen pas jaren later ergens in die ene nacht herhaalde ze haar laatste wens gearmd vertrokken…

Stevig-gearmde huizenrijen met triomfantelijke blik: 'Wij verwachten het van de zee. Welshmen aanbidden deze plek.' Klauterend naar die uitspraken vinden wij hijgend hun hoge bankjes. Meanderen we naar St.Helen's Lane: exquise, Indiase hapjes! Morgen showt Swansea haar dieptes, baaitjes, strandjes, rotsformaties...…

Gearmd. Over de loopplank. En schikken zich. Een stil rumoer van benen over benen. Zwart water klopt aan ramen. Ze hadden het over jou, een dikke warme zomer lang. Twee tuinen verder. Hikkend van de lach wierp één haar bal. Op hun tenen stonden ze. Bij de heg.…

Gearmd gingen ze zwijgend om een hoek. ------------------------------------- uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…

Met haar rugzak zwaarder dan een paard om stuitert desondanks zij de trappen op en af woont in abstracte lessen voor een toekomst met haar gierende vriendinnen wild gearmd naar de wc's een wijle daar valt zij in een aandacht voor haar oogopslag haar rozenmond in de beheersing van haar hoofddoek strijkt zij langs de jongensblote navel der vriendin…

Begon de streving van het leven uit gemis in de opmaat van een stralende eentonigheid werd ons een pijnlijk groot geluk beloofd als de grote drieklank soms bij Schubert wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan…

Ik sta erbuiten En zie ons hangen uit dat raam, gearmd en dood. ---------------------------------------------- Uit': 'Tweedracht', 1992.…

boulevard oude mensen twee aan twee traag hun late doel beleven samen slenteren uit de nu open deuren van het grote huis turend over water en peinzend zoeken naar deining hun adem het schip zien dat ver langs de horizon zijn weg vindt ze lachen kalend of permanent vergrijsd in lichte zomerkleding alsof het tere vleugels zijn soms gearmd…

meer zo zag zitten Bij het arriveren van hun laatste huisbezoek Zocht een perfecte plaats om te gaan pitten En viel prompt in slaap bij de televisiehoek Maar Sinterklaas dat is een echte doorbijter Hij las nog uit het grote boek van verlangen De baard zakte af,en scheef stond zijn mijter Op tijd kon hij ook nog zijn beloning vangen Toch gearmd…

In het dansende bomenbos loop ik gearmd met de ballerina die ter inspiratie wil kijken naar de ultieme slow motion Een oude grijze man omarmt een boom en fluistert wenkt me dichterbij Ga staan, wordt een boom en dans Ik spreid mijn wortels in de grond en plots voelt alles los Blij roep ik naar de grijze in een volgend leven wil ik…

Oma en peuter huppen gearmd voort, zingen wulps en veerkrachtig. Winterse dorheid omringt een bloeiend veldje paarse krokussen. De verse mesthoop op natte bouwgrond verdrijft zilte regengeur. Ijskoud holt het kind door de tentoonstellingzaal, staat bij één schets stil.…

Een traan daalt langzaam langs de wang, Minuten tikken zacht voorbij, Allen vrezen voor het ergste, Gearmd staan wij hem bij. Dan gebeurt het toch nog snel Een laatste zucht, dan is het stil Mijn vader is nu ingeslapen, Wij staan er hulpeloos bij, Zijn lichaam zal er niet meer zijn, Maar als vader blijft ie er altijd bij.…

Gearmd en vol geest lopen we richting zon. We hebben contracten te vieren en legaten Die we onze doden vermochten aan te praten. We zijn nu rijk. Echt waar! Alles wat nooit kon Kan nu wel. We bliksemen volleerd als goden, Bestieren hemel en hel. We stelen liefde En planten haar snel diep in onze buik. Mijn lief, de Koning benijdt ons.…

Liepen gearmd als een avondse parkwandeling. Met het laatste zonlicht ver achter de bomen verscholen versierden duizenden sterren delen van de lucht. Vergelijkbaar met de lapjes gele stof in de vorm van een ster op warme winterjassen. Vluchten had geen zin.…

Denk gebeurde in hun leven ooit een wonder Hadden ze weinig te zeggen zelfs in hiaten Liepen deze lieden ooit verliefd gearmd door straten Ik verwonder me over tijd krans nieuwe bloemenvlijt.…

we vormen een lange lange rij van tachtig mannen gearmd een weggevaagd perspectief we waren eens keurig begraven gruwel onttrokken aan het zicht na bijna een eeuw aanschouwen onze bruine knoken het daglicht zie eens onze versplinterde botten die verroeste tommyhelmen met daarin onze verwoeste hoofden en onze modderlaarzen nog aan zie…