148 resultaten.
Gebarsten
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 81 Zeg Mark, dat vaasje barst nu
uit elkaar
Had jij dat ding van onder niet gezien
Of zat dat kruit van binnen al misschien
Er lopen nu zelfs crimefighters gevaar
Ik wil hier geen conclusies aan verbinden
Maar heus, die vaas weet niemand meer te vinden…
Het gebarsten kannetje
poëzie
2.0 met 3 stemmen 939 Ze trok zich van 't kibbelend zaakje niets an,
Ze was maar een kleine, gebarsten kan.…
droog
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 161 ik vond een schaaltje
gebarsten
leeg
en onverzadigd was het
droog
vooral droog
het keek me aan zo van: jij gaat mij niet gebruiken
dat was ik immers ook niet van plan
er lagen woorden
op de grond
die ik er eerdaags, per ongeluk
had laten vallen
kapot
vooral droog
en tegen eigen zeggen in
gebarsten…
Het groene woud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Gebarsten wind blaast
door opgeprikte bomen.
Bijtende kleurrijke stralen
priemen door het rijpe blad.
Doordringend geluid van een
onzichtbare bosuil
doorbreekt een stilte.…
opperst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 gebarsten kleuren
slaan uit gladde facetten
een regenboog glanst
waar zon water raakt, springt licht
op golven van emoties…
gebarsten land
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 462 De lichte
rimpeling
huiverend
in haar flanken
haar hete adem
die zich aan me schroeit
De kloppende aders
onder de
flinter van haar borst
Beuken
me
een weg
langsheen
gebarsten lijnen
en voel hoe
adem
teneergedrukt
met bulderend
geraas
haar tirade
zich spruwt
de likkende vlammen
een pagina…
gebarsten gevoelens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.047 gebarsten gevoelens,
lopen hand in hand
een lege tong
gevuld met nutteloze woorden
een hopeloze lach
ergens verloren op je weg
tranen vermenigvuldigen zich met bloed
het uitzitten van je tijd
die je op deze klotebol verdoet
dat is je rot voelen
hoe gaat je met jou? goed…
de gebarsten kruik
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 307 een vrouw haalde dag'lijks water
had twee kruiken aan haar juk
eén was puntgaaf en stevig
straalde kracht uit en geluk
de ander lekte de helft per dag
deed trouwe dienst maar was wel stuk
de vrouw schepte steeds de kruiken vol
en bracht ze stroomopwaarts naar haar hut
op een dag had de gebarsten kruik
een gesprek met de waterdrager-vrouw…
Gebarsten hart
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 Mijn hart barst bijna,
gelukkig niet fysiek
want stel je voor
dat het breekt,
de troep is niet
te overzien.
Mijn hart barst van geluk,
niks geen gewonnen prijs,
mijn hart gloeit van geluk,
gewoon omdat ik "ben".…
bijna verdwenen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 hij opent de deur
naar de donkere kamer
de gebarsten spiegel op
de gebutste vloer
het uiteengevallen
versplinterde gezicht
gebroken stukken
in een rafelig decor
bijna verdwenen…
Opgehangen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.049 Eenzaam,
gebroken ogen,
verloren,
telkens voorgelogen,
Alleen,
gebarsten vragen,
onbeantwoord,
gespleten dagen,
Eenzaam,
in tranen gevangen,
verlaten,
gevoelloos opgehangen...…
De dood is...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 3.201 de dood is
een gebarsten raam
dat breekt
desnoods
in duizend stukjes
de dood is
definitief zwart
een opluchting
voor de man die het al
meegemaakt had.
--gebaseerd op de structuur van Liefde is, Ed Franck--…
nescio
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 29 onder de paarse lucht
verbrokkelen torens
jammeren stemmen
op gebarsten aarde
splijten huizen
in het matte maanlicht
vertrekken goden
in doodse stilte
wie zijn wij
mensen?…
Oud hout
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 685 gebarsten lagen
van loodzwaar verven
gescheurde nerven
van oud hout
dat soms hoorbaar kreunt
van heimwee naar woud
dat ook in stormen dreunt
als één van hen gebroken
ter aarde komt en zucht…
voorbij
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 2.415 Droom aan flarden
Als een zeepbel gebarsten
Je was zo dichtbij
En dan plots zo ver weg
Totaal onbereikbaar
Tranen borrelen omhoog
Onmacht verstikt me
Gebroken hart
Wat doet het pijn
Het sprookje is uit
Zonder happy end…
In de stilte van de zon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 196 Loom wordt elke stap gezet
natte tong over gebarsten lippen
moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren
verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.
Een druppel water verdampt op het tipje van m'n tong
De aarde verschroeit in de stilte van de zon.…
L.B. dirigeert
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.090 wat mij zo raakt
is je gebarsten stem
een open vuur
dat flakkert in je oog
je milde hand die zo secuur
de nadruk legt
die felheid van je hart
waarmee je dweept
en mij beweegt
je laat de noten beven
op de stemvork
in je schorre keel…
gebroken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 482 auschwitzmonument
onder onze hemel
die eens anders was
werden zij vernietigd
haat doodsangst
verstrooide as en rook
zes gebarsten spiegels
onze hemel is geschonden
regendruppels vloeien
als menselijke tranen
over een gebroken mensbeeld…
Christchurch
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 de straten rondom
de puincathedraal ademen
een jaar later
nog steeds de geur
van dood en verschrikking
stad met het gebarsten hart
onbewoonbaar verklaarde wijken
huizen, die verkruimelen
staan wezenloos te staren
naar onzichtbare bewoners
.…
Rauw
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.768 Poëzie
is wording die
blijft steken in de
rauwe, gebarsten
onhandige gaafheid
van het ongenoemde
haar voltooiing
is toeval, het stokkend
ongerepte uit haar krom
getrokken pen
poëzie
polijst niet wat
ze zegt, ze schuurt zich uit
in haar ontluistering
----------------------------------
uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…
Uitgewaaierd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Nu de bom
Gebarsten lijkt -
Het peloton door
Epo en ander spul
Aan gort gereden -
Lijkt het er op
Dat de waaier vanaf nu
Behoort tot het verleden
---------------------------
inspiratie:
Rabo-bank trekt zich terug uit de wereld van het
professionele wielrennen door de vele dopingschandalen.…
Clochard
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 376 In regen op de klinkerstenen
ritselen hun jassen
tesamen met vallende bladeren
en wanneer hun flessen
stukvallen op stoeptegels
zijn hun lippen gebarsten
met rode ogen vragen zij om meer
totdat een zondvloed van tranen
losbarst door de goten
en de nacht valt over metroroosters.…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 gebarsten
druppels blijdschap
vloeien traag voelbaar
sijpelend weg
het glas eens
zo helder van klank
is dof geworden
kan de wijn niet meer omvatten,
die door de scheuren
weggelopen is.
door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
ik heb
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 het bittere zout geproefd,
langs gebarsten lippen
brandend en bedroefd emotie
laten gaan
geen traan verlaat mijn schrijn
zonder eerst gevoeld te zijn
daar klopt een hart
in liefde
voor wie dan ook, in het kwadraat
ik laat mijn handen open
langs de haat op hun gelaat…
spiegels van stilte
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 419 ben ik
het fluisteren
of ben ik de wind
met een lichaam
van gebarsten huid
moet ik nog ver
de vilten vogels dragen
onder een maan van natte sneeuw
vleugelvreemd en even laag
zo zwaar als draden van
marmeren mist
ben ik
slechts stilte
of enkel het zwijgen
het laatste vaarwel
met bloemen op mijn vlucht…
Onbevlekt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 209 De kakofonie van geluiden drong
mijn gebarsten voorhoofd binnen.
Ik zong mee
om zijn volgelingen weg te jagen
en
de schaduw van het beest
veranderde in het licht.
De gezichtloze verschijning
begroef ik
onder de heuvel van een onbevlekte droom.…
De Tijd
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 383 Verloren
de oude tijd
opnieuw geboren
de nieuwe tijd
opnieuw verloren
onverwachts
door warmte gesmolten
door kou gebarsten
weg gelopen
stuk gebroken
je zocht, je vond
een begin, een eind
de cirkel rond
wat rest
de schoonheid van de troost
de tijd.…
Wondrood.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.028 voorzichtig druk ik
tegen de wond
dat al bloedde
voor het gebarsten was.
het druppelt naar onder
naar het eeuwige
wat eeuwig te noemen is.
weg van mij en weg
van mijn eeuwige val.…
voorstelling geschorst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 219 niet genoeg
om de tijd te tonen
het onbeschrijflijke wachten
op oneindigheid
zoals de schaduw
in woorden van een dichter
die in zijn stilste zinnen huid lostrekt
schrijft dat wijzers
op zonnebloemen wonden helen
van vroeg tot later
en dat cirkelrond, het voorbijgaan
de bestemming is
onbegrepen
op het moment van bedrog
en gebarsten…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Herinneringen zijn als stenen,
gebarsten en verweerd.
Door onkruid overwoekerd.
Vast verankerd, onverteerd.
De tijd spreidde zijn mantel uit,
van zacht en vochtig mos.
Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.…