Alle inzendingen over geboortedorp

In het dorpje Kloosterzande is niet veel meer voorhanden Het klooster is afgebroken... De marieschool bleek aangestoken... De burgemeester is verleden tijd en mij zijn ze ook al ’n tijdje kwijt…

begrip geboortedorp is meer dan geografische aanduiding een tijdsbeeld abstract album met foto’s geluiden die ik opving een krakend bed diggelend glas knappend illegaal brandend vuur buurman driftig geheven vinger stilte op trompet verbogen stuur van gemoffelde fiets met blokken rond pedalen schoensmeerdoosje met helft van knijper en weckring…

De aarde had niet groter hoeven worden dan een zandbak. En alles kwam goed omdat vader het zei. Het venster op de wereld was gewoon zwartwit en de wereld kwam tot ons over twee bedaarde kanalen. Op die avonden sneeuwde het zachtwarm ook buiten de beeldbuis. De gordijnen lieten geen ongerechtigheid door. Wanneer ik uit dromen opsnikte het…

Fietsen met te laag zadel en dan klein als vroeger over de Westduinweg naar het stille strand achter jou, die vlot en vlug over de brug langs straten waar ik zoveel liep naar mijn ouders de lucht blauw het stille druk maar wij lopen verder waar het rustig veren aan de hemel liggen arm aan arm en dij aan dij 't water fris en glad een…

Herinneren is reproduceren van beelden uit de jeugd vervlogen periode vol traag verdwijnende onbezorgdheid verloop is stotterend niet gelijkmatig nu eens snel overspoeld door messcherpe prenten dan weer lege laden in de grijze cellen met veel moeite plaatjes te voorschijn persend uiterst langzaam verhelderend: eerste auto’s in Fordparade…

hoorde ik als kind zingend brullen, door lallende ,dronken carnavalvierders in mijn geboortedorp in de toen nog, rotsvast gelovende kempen. nu bedekt gras alles. de slagvelden in de westhoek. de tuinen in de wijde omgeving van tjernobyl, de kerkhofgraven in de concentratiekampen van breendonk tot buchenwald.…

‘k Herken de kerken van het geboortedorp, de zerken op het kerkhof, showroom van getransformeerde geschiedenis.…

en het verwijt in zijn diepste vezels de annalen getuigen van duistere geheimen een kunstlievende duivel met wansmaak op de tong zijn overgrootvader had de schoot van zijn bloedlijn gegrift het canvas kraakt onder het vernis dooraderd in wel duizend haarvaten zijn handen vouwen om het schilderij, om het hart, een deksteen voor zijn geboortedorp…

Normaal wandel ik door de stad zonder te kijken om te zien; toon ik een gast trots m’n stad ontdek ik onbekende details zie de wereld door een nieuwe bril Vinden anderen een vrouw mooi die mij niet is opgevallen, heb ik -als elk mens beïnvloedbaar- gelijk belangstelling voor haar zie haar door een gekleurde bril Ook in m’n geboortedorp…

Foto's van mijn geboortedorp zo'n honderd jaar geleden grindweg tussen rijen bomen langs kaarsrechte kanalen Turfschepen in 't bruine water de smederij van m'n grootvader veenbaas te paard voor 't café pezige mannen met pet en spade graven met kromme ruggen kanalen steken turf van dageraad tot schemer hun loon halen in 't café duurt al…

De eerste keer dat het oorlogskind een wapensalvo hoorde En overbleef toen een vreemdeling zijn geboortedorp uitmoordde.…

De Ronde waar hij ooit fraai triomfeerde Kwam deze zondag naar 'zijn' Kanegem De dood, als in een sick-joke, haalde hem Net voor het peloton zijn dorp passeerde 't Is 'n manier van heengaan die verdomd Dicht bij het sterven in het harnas komt…

Maar nu in mijn geboortedorp aangekomen, herleef ik weer al mijn vroegere dromen. En dronken slenter ik door alle straten, en voel me ondanks alle mensen verlaten. Mensen die van niets willen weten, die liever blind zijn en vergeten. Die liever doof zijn voor het geweld. De soap op tv is alles nog wat telt.…