Alle inzendingen over gedichten

een zuchtje lucht perst zich door de kieren een straaltje licht vindt de weg naar buiten een korrel zand schuift traag naar de duinen alles blijft open niets wordt gedicht…

Ochot moederke voor jouw speciale zorgen, altijd een effort mijn (t)huis bezij het uwe onschendbare mantelbrug © Gedicht & tekening van Guido De Pelsmaeker…

STEMBUREAU (haiku gedicht) de mensen kijken stoer naar het rode wapen in hun lege hand ------------------------------ STEMBUREAU lucht van hout en mens alles is vastgetimmerd behalve mijn stem ------------------------------…

Ik sloot mijn ogen bij de easy-listening muziek, bij de gedichten van en voor een gevarieerd publiek. Ik heb het nooit willen zien of willen geloven, als men zei dat het kaarslicht ooit zou doven. Ik schreef en stuurde vele honderden gedichten, om m’n pijn, maar ook de jouwe, te verlichten.…

soms is daar alleen een keten aan gedichten voor nodig…in alle talen…

Op 25-11 stopte ze met schaatsen en schreef ik het gedicht 'Gestopt'.…

strand Ik verstop je naam in een gedicht Verborgen gezicht Lees mijn woorden Dans op mijn gedachten mee Zoek me op en al draagt jouw liefde niet mijn naam Weet dat mijn woorden ze heeft doen ontstaan…

Nu ben je een gezicht zonder naam, een gedicht zonder titel.…

Elke dag, zo mailde hij, dat nu, omdat het lente is, ik nu zeker elke dag wel een gedicht zou kunnen schrijven. Maar wat is een gedicht zonder zijn antwoord? Beetje zoals het schrijven van iets en ophangen in de supermarkt ontspanningsmassage bijvoorbeeld, klussen, tuinieren. Strijken kan ook nog, of verstelwerk.…

tegen het licht van mijn verleden en in de schaduw van haar bestaan heb ik gedichten steeds vermeden opdat zij mij niet zou verstaan tegen het licht van haar verlangen en in de schaduw van mijn trouw zal ik gezichten steeds vervangen door die van die ene vrouw…

Klein en wit, Een lief gedicht. Zo zacht en zoet, Een lieve snoet. Zo blij en vrij, Een beestje dat vrede zoekt. Verzameld en bedreigd, Een wit beestje dat wordt bevrijd.…

Dat iemand een klein meisje kan vermoorden En dan het lichaampje in stukken snijdt En ook het hoofdje van het rompje scheidt Is zelfs in een gedicht te gek voor woorden. Maar triester dan dit alles is beslist Dat er geen mens is die het meisje mist.…

. ----------------------- uit: 'Gedichten', 1984.…

' zei het jongetje dat de wet van Newton gelezen had en hij steeg als een leeuwerik in de dampige najaarshemel en geen sterveling op aarde heeft hem ooit nog teruggezien ------------------------------- uit: Gedichten 1938-1970…

zoals bij Brel de teksten rauw & schrijnend moeten zijn zo zijn gedichten dikwijls het mooist wanneer ze wreed verslag doen van het alledaagse leed het leven is nu eenmaal niet alleen maar rozengeur…

in het café bij de haven op de dijk in de kelder werd voorgedragen uit gedichten gezongen getamboereerd er was ook een vogelman die tsjilpte koerde hij leek wel kierewiet iedereen lachte zich een slag in de rondte…

Ze zijn van een ruige vastberaden schoonheid, de gedichten van Albertine Soepboer sneed iemand ooit eerder zo het universum in stukken om het daarna in een bizarre schoonheid die verbijstert opnieuw in elkaar te zetten?…

Uit tien gedichten wordt er een gekozen dat dit jaar met de overwinning strijkt. Als tiende ben ik echt niet minder blij, genomineerd zijn is een eer voor mij.…

. ---------------------------------- uit: 'Gedichten', 1968.…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

er is alweer een balpen leeggelopen in de achterzak van mijn pantalon op een moment dat ik hem niet kan missen want als eindelijk mijn geest eens wordt verlicht blijkt telkens weer dat het vertrouwen in mijn geheugen kleiner is dan dat in de kwaliteit van dit gedicht…

een gedicht is een gat minder maar ik maak er wel plaats voor ondanks dat er steeds minder dorpen zijn snelwegbedrijventerreinen ik vlucht in horizonvervuiling in de trein kijk ik steeds minder uit het raam…

ik zie je, schielijk weggeschoven door de wind je schijnt met een lichtgeraakte rand heel even ben je helder zie ik in het donker jouw licht en dan verlaat je de aarde door de wolken gedicht…

En daar, die man, die zit daar al een héle tijd met onverzettelijke moed te schrijven hij legt de laatste hand aan een gedicht waarin hij, ergens aan het einde -als het meezit zal proberen niets op niets te laten rijmen.…

ik zal je alles vertellen want ik heb geen geheimen ik zal je immer bellen in de vorm van gedichten die altijd rijmen ik zal alles voor je kopen al kost het mijn laatste cent ik zal als het moet naar Rome lopen jij bent voor mij de vrouw, ik voor altijd jouw vent.…

Hoezeer ik je liefheb blijkt niet uit mijn woorden of gedichten blijkt niet uit mijn woede of haat blijkt niet uit mijn blikken of tederheid maar uit al wat ik probeerde, en trachtte, uit mijn hart, bleek hoezeer ik jou lief had.…

Over het schrijven van gedichten, Moet ik je het volgende berichten. Door je ziel bij leven Publiekelijk bloot te geven Gaat men je van geldzucht betichten. Kijk naar Mulisch en het feit, Dat je pas verkoopt als je overlijdt.…

Alles wat ik schrijf verdwijnt in jouw vuilnisbak ongelezen in de plastic zak samen met het lege melkpak daar liggen mijn brieven gedichten en wat dan ook meer ze waren toch zo mooi maar in jouw ogen slechts rotzooi.…

. ----------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten (1958)…

Waar de diepste gedachten in Het binnenste van de mens Tot de mooiste gedichten Worden omgevormd bereiken ze In uitgekristalliseerde vorm Een in woorden gebeeldhouwd Verlangen naar hoe het leven was, En misschien ooit weer zijn zal…