Alle inzendingen over gedichtendag

In het magere licht danst zij heupwiegend in de meute ik speel met mijn glas, draai rondjes op het goudkleurig randje zij zwiert en loert tussendoor op de muziek, zoveel stemmen ik kijk naar mijn schoenen, zou het nog lukken, terwijl mijn buurman tussen de rokken door en hoge hakken helemaal los gaat zij wenkt, het zwetend geluid gutst…

nacht plaagt haar zinnen prikkelende fluistering wakkert schrijflust aan [Gedichtendag 2011]…

gedichtendag voor morgen gewoane dingen dy t wy daagliks meimeitsje sitte binnenyn…

Woorden gedacht en opgeschreven uitgesproken in prachtige zinnen die over het leven de liefde en over beminnen gaan woorden onbegrensd Gedichtendag wat ben je gewenst…

..er valt niets- te dichten, geen dichter op aarde, geen strofe of frase- brengt jou -dichter- dichter bij....…

als wij op een dag als vandaag zo dicht-bij komen dan kunnen we morgen alles aan zelfs geen gedicht…

Ik was zo graag ook eens gezwicht voor de terreur van achtentwintig één maar: geen oog deed ik meer dicht. Want wat ik ook probeerde, niets van mijn hand zag meer het levenslicht: ik klaagde steen en been ‘t kwam door de drukte eromheen die maakte dat niets lukte: die opgefokte, allesverstikkende gekte die mij de das om deed, mij nekte…

honderd meter poëzie ligt er tussen mij en de kleine winkelgalerij witte tandartsassistentes die in het laatste tegenlicht kleumend met de armen gekruisd wolken rook uitstoten zeven oude bomen niets vermoedend van de kap in stille overmoed nog met kale armen naar de hemel reikend de diepe plof van onze wijnfles op de de bodem…

Gedichtendag, En in de uitstalling van slagerij André, Tussen de worsten en de ham, Hangt er een levensgroot gedicht, Toevallig van mijzelf. Aan een mevrouw van onbestemde leeftijd Die in de etalage kijkt, Vraag ik: "Hoe vindt u het?…

Het is vandaag dus weer gedichtendag En daar ik elke dag al wat moet schrijven En steeds maar bij de tijd en leuk moet blijven Neem ik een keertje versjesvrij, dat mag Dus Pro Rail, Schultz, die nota, diepe la Daar denkt u nu maar zélf eens over na!…

zijn vooralsnog vage herinneringen Uitgeslapen is verwondering aan zet Het is een dag om literatuur te eren We gaan een gang, puzzelen en priegelen, Verzinnen woorden, verzetten zinnen, kanaliseren wat wroet van binnen Taal is het instrument van het volk dat elke dag tig registers opentrekt Schrijvend en lezend zijn we hier en elders Gedichtendag…

Gedichtendag zegt jaarlijks: dag gedichten! Penseelt met veel plezier gedachten dicht Van iedereen die na dat wachten zwicht; Een dag vol bloemlees en ontzag-gezichten Morgen wacht de sleur van alledag Maar deze site blijft daag'lijks vers aan slag…

Je draagt de hete woorden met je mee Waarmee je al je liefdesvuur ontsteekt Terwijl je onderwerp tot lijk verbleekt In ’t midden van een volle treincoupé De klap die je daarna verwachten mag Maakt deze donderdag gedichtendag…

Het was dus gisteren Gedichtendag Als versjesschrijver had ik moeten weten Dat ik juist deze dag niet mocht vergeten Maar doet u nu luidruchtig uw beklag Bedenk dan, al verzaakte ik mijn plichten Dat elke dag een dag is voor gedichten.…

Want ook al is het dan Gedichtendag, het is toch steeds weer een uitputtingsslag. Dus zocht ik inspiratie in de sau- na en daar heb ik uren zitten zweten op dit vers, dat mag u best wel weten.…

Gisteren, op de Gedichtendag was ook uw dichter danig in de weer. Als Nederlander trok hij flink van leer en ging met vele Belgen in de slag. Helaas werd zijn bijdrage niet gekozen. Een dichterspad gaat zelden over rozen.…

Steve Jobs heeft er niet veel van opgestoken; De nieuwjaarstweet van onze koningin ‘Eenieder voor z’n iGen’ – met die zin Is nu de nieuwe iPad doorgebroken Het iSonnet op digitaal papier Je leest het heel gedichtendag lang hier…

Bij ‘t zachte ruisen van het ranke riet, ben ik een God in ’t diepst van mijn gedachten. Ik luister naar mijn eigen jammerklachten, maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet. Het was een fijne, stille dag voor mij. Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…

de aarde broeide vandaag letters ontloken als bloesembomen verzen werden geschreven uitgesproken ook door dichtersmonden die verwondering vonden in de universiteit van het leven kunstige sterren straalden op open podia ook muurbloempjes namen deel lazen op het enge toneel gedichtendag emotievol, glimlach trotse dag…

Wat ooit begon op een gedichtendag Verandert later dan in zelfbeklag.…

De pennen worden weer geslepen, de inkt vloeit als een stroom naar zee; de dichters voelen zich geroepen en iedereen doet even mee; De woorden zijn helaas niet meer van waarde we weten het, maar doen toch voort, want iedereen wordt o zo graag gehoord tot hij of zij de rust vindt in de aarde.…

Tijd voor een gedicht over de tijd. De bomen heffen hun armen naar de lucht die ons omgeeft, De mensen, klein en beweeglijk als we zijn. Zoals jij, die je armen weer opent als ik daar aan kom lopen. De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag.…

Ik bedank u dan allen oprecht met Gedichtendag volgend jaar.…

Ook dichters hebben hun morele plichten, Waar ik me uiteraard bewust van ben. Poëmen vloeien vloeibaar uit mijn pen, Vandaag is het de dag van de gedichten. En daarom kan ik het juist nu niet maken Om - lekker lui - voor één keer te verzaken.…

Nationale gedichtendag niet dat het moet; het mag je maakt een versje, liefst met plezier bij mij zorgt dit wel voor vertier regel voor regel, woord voor woord dat is een beetje hoe het hoort Natuurlijk is iets specifieks leuk al kan dit ook, zonder 'kreuk' voor een nieuwe, volgende rijm zal het geschrevene weer anders zijn maar voor nu,…

in- en uitvloeiend gelijk de natte inkt van pasgeschreven letters drijven, even boven droog papier en dan de toon zetten in melodie licht als lente, zwaar als pasgevallen sneeuw binnen de geeuw van eerste adem laat ik haar beklijven als een lied vioolgeschrei dwaalt voort langs natte wangen en er hangen noten in mijn haar ze spelen…

Niks beters dan Gedichtendag beginnen Met dichten op de allerbeste lach De mooiste smile die Nederland ooit zag Dat geeft een heel apart gevoel van binnen Want Frans mag door zijn keelprobleem niet praten: De Mona Lisa van de zangprimaten!…

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

Voor mensen met een kronkel in hun leven Niet zo dat ze een standbeeld af gaan zagen Maar wel een beter leerklimaat gaan vragen Of een olifant zijn zicht terug gaan geven Wie een rijmdaad van formaat verrichten mag Maakt deze dag weer tot gedichtendag…

ochtendlicht kust me wakker kom pardoes van lig tot zit ik had nog zo mijn best gedaan om lang op te blijven om zo de stem van de nacht te kunnen vangen haar spannende verhalen te ontlokken over donkerte de schemering waarin schaduwen zich mee laten voeren in dromen van een ander, en in de morgen opgeslokt worden door de dageraad…