Alle inzendingen over gedierte

Is het niet vreemd dat ongedierte uitsluitend uit gedierte bestaat?…

´k Wandel in het bos met overal pijnbomen, ´k Luister naar het tsjilpen van mussen En andere vogels, dieren en gedierten, Vind daarna een plek om te slapen, Wakker maakt mij het geluid van vallende boomvruchten Die zachtjes de stilte in het bos verstoren…

Toeschouwer aan de zijlijn staat de wind gevestigd zonverwarmend stralen gericht op de grond Nieuwsgierig kijkend en zoekend naar het licht en lucht de aarde herleefd weer op Gedierte en bloemen tonen zich, in schijnwerper van licht en zon Lente, is geboren zal groeien doet ontwaken.…

Laat ons alle gedierte te gauw zijn.…

Zonde jegens de Schepper, die kruipend gedierte schiep, en zag dat het goed was. Dieren ongedierte noemen is laster. Laster jegens Darwin, want ondieren zijn evolutiekampioenen. Superdieren, die slimmer zijn dan wij. Dieren ongedierte noemen is onkunde. Kennis leidt mensen naar respect. Voor de Schepper. Voor Charles Darwin.…

De aarde is een zeldzaam beest met een gelooide huid gedierte in z’n pluizige beharing z’n wetenschap te ontplooien straffeloos ronddrijven langs de kantlijn van de evenaar geen soort vertrappen onder beide polen van de zon haar leegten te verwarmen spiegelbeeld van ‘zelfzaamheid ‘ gemaakt in de scheertijd van de maan om nieuwe merktekens…

Men komt er Goddank geen zingende sukkels tegen maar prachtig vleesloos gedierte in beenderbomen, skeletten van engelen bij een bloedfontein. Werkelijk niet veel dat met iets van levenswil hier ronddraaft. Alleen de Dood schoffelt wat verlegen in de schedelperken. De rest staat te bekomen van het volle leven en terdege dood te zijn.…

Wanneer de ruige sneeuw de Alpen niet zal dekken, Wanneer de zomer heet zal ijzelen van kou, Wanneer de locht het land zal weigeren de douw, Wanneer 't gedierte zal de Oceaan uitlekken, Wanneer de noorder-pool de zeil-steen niet zal trekken, Wanneer de grijze wolf het schaap zal wezen trouw, Wannerr de vrouw een man, de man zal zijn een vrouw…

In 't ruimpje als een dodenkot daar bukken zij samen als regen giert, een lampje schijnt er, de lucht is er rot en vocht is er veel en afzichtlijk gediert. In 't donkre ruimpje sterven er velen - die niet in het donkere water vergaan - zij eten, slapen, vechten en telen hun leven is vroeg heel vroeg gedaan.…

Het wild gedierte springt 't gevogelt dertel zingt, De wufte nimfen vlijen Bebloemd haar aan de dans; Maar kruid noch rozenkrans verdrijft mijn fantasijen. ----------------------------------- verkiert: verkeerd te degen: terdege, naar behoren…

Gij koninklijk gediert, dat met uw rode poten en hermelijnen mantel zwiert en vaart onder de zon. Hoe blinkt uw dons, als sneeuw zo fijn, hoe is de glans op 't hermelijn als van de zonne zelf.…

Jaap, mijn haar wordt al wat grijzer, Waarom wordt mijn hart niet wijzer, Dat met dit gepluimd gediert Al maar fluit en tiereliert, En in goede en kwade tijden In de Mei zich moet verblijden Met het vog'le- en dichterlied? ... Jaap, mijn knaap, hoe zoude ik niet? Vogelzang en zonneschijnen, Bloemengeur en voorjaarswind.…

Aan het loden gevang ontsneld zij is; gevleugeld, Oer-oud gedierte gelijk, dat onbeteugeld Bemorste haar eigene krop, Zo stevent zij bloederig op, In duister gestriem, als van snavel, Verpluizende rafel na rafel Van veren, van geel en rood, Van vlambeeld en vlam-genoot.…

De kuise jonkheid dwingt Te strooien fris gebloemt, Met 't wierookvat beroemd, En 't vuil gediert bezingt... Daar vloekt de Dichter luid: Hieruit! Eermoordenaars, gedoemd!…

Ons voeten stootten donkre vormen Als vreemd gedierte op witte grond, En angst-ontroering kwam bestormen Ons hart dat nergens uitweg vond. Opeens een poort van 't woud, en heide Lag vredig wijd... geen dampen grauw: Helstralend maan en sterren spreidden Hun schijnslen door het glanzend blauw.…

Als mot en vleermuis rond u zwermt, Een oboe krijt van ver, Gediert uit bos en kreken kermt, - Vergeefs zoekt ge éne ster, - Rust dan in hem: hij brengt u wel Langs afgrond, kolk en kaap, - Ge zijt uit op de vangst van de grote Forel En ge vangt hem, half in slaap. En ge vangt hem, half in slaap.…

een gemengd gevoel van barmhartigheid en afkeer en een vreemde gewaarwording van iets dat misschien op empathie leek "ik laat je gaan" vaak hoef ik alleen de deur te openen en te zeggen: "je mag nu naar buiten, dan ben je vrij en hoef je niet dood" dan vliegen ze weg de hommels wespen muggen vliegen en andere gedierten…