Alle inzendingen over geduldig

mooie jaren uit zicht omdat ik dacht dat licht niet voor mij was weggelegd spelend met frivoliteit en lach mocht ik mijn leven niet vullen alleen mijn dromen konden dat intense verlangen nooit verhullen in dit gebeuren is geen schuld toch doet het iedere keer weer pijn dat groei en bloei verloren zijn door een leven lang beoefenen van geduld…

een korte rust genoot mogen wij deze beeldende week als de ontluikende wereld zien de jonge mensheid leeft dan in de morgen van de zesde dag door zonnige vragende nevels daalt een pad van zilverblinkend steengruis langs bochtige hellingen af naar een geheime blanke zee waarboven een reine wolk glimt die door geen wind wordt beroerd geduldig…

tot ontplooiing En er brak licht aan in het duistere Het was onvoorzien Doch de tulp vocht zich een weg terug Wierp alle juk van zich af En zie Trots en fier Bloeide hij open De wereld lag aan zijn voeten Maar hij zweeg en liet het verleden achter zich Vol goede moed zag hij op de toekomst neer Leefde in het heden Plande geduldig…

Badend in z'n stralend ego staat hij van zichzelf verguld, draaiend op de wieken van de wind en wereld zoals wij hem altijd hebben gekend, om zelf nimmer aan het firmament te verrijzen, scharniert een stilte van victorie luid over daken,loyaliteit in de windroos van geduld, staat hij fier aan top, weigert klachten uit de krop…

Die van geduld zou later bloeien, vriendelijkheid boog zachtjes door de top, de boom van goedheid begon uit te lopen, die van geloof bestoof de stille hof.…

overgang in even nog lijkt de warmte van de zomer te blijven hangen maar de lucht grijst en de wind wakkert aan een rilling loopt langs mijn rug jaren vervagen het kind in mij loopt voorbij verliefd, geliefde en weer alleen samen met mij herinneringen even nog maar zal het duren leven verlangzaamt en winter kil streng en geduldig…

Mijn inzet was totaal, mijn geduld kende geen limiet Nu opteer ik voor rust en schoonheid, vinden of niet.…

Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld De slaap kon vinden om van u te dromen.…

tegen blinde muren in vale herinneringen aan een zacht bemoste bedding waar ik mij te ruste leg als de zon zich verduistert en de zee zich hoog optilt aan de horizon Dan drijf ik huiswaarts naar de kim van mijn dromen waarin de pijn zich geruisloos oplost in een glooiend dal van bloemenpracht waar genezing mij wacht, gul en geduldig…

Die zullen verdwijnen, heb even geduld, De talmende nacht geeft zich spoedig gewonnen. Daar breekt door het grauwen in glorie de zon en, Van vaagheid ontdaan, worden vormen onthuld. Opeens lijkt de hemel met vlammen gevuld, Is fier een flamingo een stijgvlucht begonnen.…

de wind kwinkeleert altijd mee op gewassen vogelveren die vrolijk spatten in alle zeestromen blijgeestig van aard ‘t kompas is geduldig blijft om zijn lichtas draaien al eeuwenlang, de zon schijnt bloot dat over het aardrijk straalt het zonlicht maakt geen verschil heeft geen voorkeur, verheft zich niet in het licht van ogen die harten…

Statig en arrogant langs menig wallenkant, trots verheven, op hoge poten, onbewogen, blauw en grijs als lucht, zal zij neergebogen geduldig maaltjes spiesen, dat is de trant.…

Op goedgeluk verwekt, denk ik, en zie hoe de merel geduldig en bedachtzaam trekt. ---------------------------------------- uit: 'Al wat winter is en waar', 2001.…

Zoals het er nu voorstaat, zal ze haar zachte manen niet kunnen kammen, ze is zo lief zoals ze daar geduldig wacht op een jongenspaard met een kam.…

ik zal hem je geven en de sleutel van mijn hart inzien ik wachtte op jou zonder dat ik het wist ik wachtte alleen op jou nee ik heb me niet vergist welkom in mijn wereld ben blij dat jij er bent laat je zorgen waar ze zijn welkom in mijn wereld gebouwd voor jou in zacht satijn --------------------------------- (uit "hoelang duurt geduld…

Staande voor de kast verzucht je kijkend naar de lucht wat trek ik aan vandaag… als eindelijk je keuze is gemaakt komen de regenbuien dan hoor je het gefluister trek toch vandaag die mantel aan die zo bevrijdend voelt met al die mooie plooien waarmee iets wordt bedoeld bescheiden en zachtmoedig meelevende en goed, verdragend en geduldig…

Gevat in groen glas bereid voor de reis naar zeeën waar de zon nooit ondergaat langs tropische vissen, bergen van ijs tot het land waar water haar achterlaat Op de tweede kust zal de lezer staan die de fles ontkurkt, de antwoorden drinkt de geest bevrijdt, niets kan ons meer ontgaan als het lied van het ware weten klinkt: ‘De getijden zijn geduldig…

Geduldig schrijdt het Evangelie voort, verdrijft gevreesde, loerende machten, toont mensen het aanzien van de hemelpoort. Helder klokgelui schept vrije gedachten, thans op heel het wijde eiland verwoord; christenzang is een klank der tropennachten.…

Het landschap luistert Hoort komen de wind Ziet vallen de vlokken Voelt zich ontsmet Vriendelijk is de sneeuw Geduldig blijft ze liggen Wachtend op het moment Van betreden, de ontluistering Daar komt de donkere man Met de lichte treden En de zware gedachten De mond strak gestreken Hij betast met voeten Het ongerepte landschap Een…

Geduldig gemis, geluiden, oogopslag, ogenblik. Geluk is een kwestie van kijken. Door het oog van de ander aanschouw je voor het eerst jezelf. En je ziet. ------------------------------------- uit: 'Niets is bestendig', 2006.…

bent mijn wel en wee jij bent de zorg met lief gezicht ik ben de man in jouw gedicht ik vrees de aanblik nu niet meer ik verdring mijn angst en pijn ik wil voor eeuwig bij je zijn dan voel ik mij pas fijn en zo ging het voort en door overal vond ik gehoor een wonderlijke nederigheid verhevenheid in eeuwigheid het einde kwam na veel geduld…

Hij gaf mij een thuis vol liefde en vleugels Een buik vol vlinders en een altijd Smeulend vuur Dompelde mij onder woorden waarvan ik de betekenis niet kende Zette mij op een troon en maakte mij zijn koningin Betrad ongeplaveide wegen en opende deuren waarvan ik het bestaan niet vermoedde Met eindeloos geduld ruimde hij puin, wiste…

En luister heel geduldig, als je zacht tegen me praat. Je blijft maar zoeken op die zolder. Je blik lijkt soms verdoofd. Trots zing je oude liedjes, die bleven zitten in je hoofd. Als een oude grammofoon, blijf je hangen keer op keer. En als je weer iets is ontvallen, sterf je steeds een beetje meer.…

Dus nog maar even geduld!…

Nu heb ik tijd te zoeken naar je gezicht, je stem, te kijken naar mijn spanning en geduld. Ik kan jou en mij nog kneden, kruiden, vormen en versieren, doen en laten. Want wat zijn twee uurtjes twee en zeventighonderd tikken van een klok?…

Er waren geen vragen uitstel werd niet geduld niets wachtte op later op tijd zijn belangrijker dan grijze, schaarse haren Klaarheid zou zichzelf verliezen in het heldere water klanken duidelijk gehoord van gestreste bultruggen vragen naar goed en kwaad Zij wisten er niet veel van maar meer van ijsbergen, die dreven er waren en verdwenen…

De weerstand moet worden gebroken, geen tegenspraak geduld. Zelfs een laatste wens wordt niet vervuld. Opgespoord, losgerukt, zinloos weggedoken. Ze zullen komen, uit alle hoeken en uit alle gaten, zich werpend op hun prooi. Vernederd, monddood, geketend in een kooi, van God en iedereen verlaten.…

altijd openlijk bezig met die eeuwige ‘struggle for life’ denkt o was ik toch maar liever die snelle haas met veel minder polonaise aan m’n lijf de haas zoekt z’n heil in het alsmaar vluchten maar ging liever zonder angst door het leven in vlinder gehuld met een leugentje gedoopt dat wel in onschuld – maar vrij fladderend met geduld…

Geduldig wachten op je beurt. Klokken tikken zoveel trager hier. Ongerust wachten op een oordeel. Is het een tumor of een opgezette klier? Vragen. Zat ik maar rustig thuis. Twijfel. Wacht mij een enge behandeling? Hoop. Wie weet ga ik met een receptje, of met een adviesje weer naar huis. Zucht. Wat voel ik me toch gespannen. Ergernis.…

Het laat nog steeds op zich wachten, geduld is een vereiste. De dagen verstrijken, gevuld met zon, bewolking en regen. Regelmatig kun je buiten vertoeven, mooi dat het kan en mag. Het coronaleed heeft de mensheid in zijn greep, maar wij moeten overwinnen, ook al duurt het heel lang.…