Alle inzendingen over geest

de snijdende samoem bestuift de heuvels van de gekliefde geest die wacht op teder dingen van haar dura mater die wacht op later tot eindelijk een piepklein duizenddollarvisje zich gastrologisch heeft geschoold in het bakken van brioches in de nisjes van haar strenggelijnde hoofd…

Het oude jaar gaf veel te snel de geest: Wij knipperden maar even met de ogen En reeds zijn alle dagen omgevlogen. Nee, het is echt een jaar van niks geweest. Wie weet toont men in later tijden aan: Het jaar tweeduizend heeft niet eens bestaan.…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van dit blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht dichter contra gedicht pupil, blinde vlek.…

Het mos traant nog maar de nacht is helder van geest.…

We juichen opgelucht en vieren feest zien uit naar koningskind'ren en victorie Haken nu alvast naar voetbalglorie Om dat te vieren in de ware geest Want dan betekent zo’n gelegenheid Dat Driek van Wissen extra vreugd verspreidt…

dwangmatig handelend werk ik seconden weg plan ik 90 minuten in een uur mijn coconerende ideeën zoeken worstelend een uitweg om vervolgens in één slag te verliegen nu deint mijn uitgeholde geest op zeeën van tijd…

verzonken in dalen van stemmen gegil tegen de geest van vandaag gelegen in enkele uren muren heropenen traag want verberg de tonen van klinken bruisen de zinnen weer weg zijn woorden bedenken het wezen geprezen in zijn onderweg…

Maar bovenal er zijn met lichaam en geest.…

Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…

zoveel vragen onopgelost in haar tollend hoofd onwerkelijke waarheid ongegronde twijfels onontwarbare ervaringen zomaar vullen ze haar dag geesten, spoken en verzinsels maar geen die een antwoord brengt slechts meer verwarring en tweespalt tot plots...…

De zucht rimpelt het duistere meer Getuigd ongewenste ijle aanwezigheid Gekant blijft de geest in spinsels hangen Gevangen in het web der vergetelheid Dan verjaag de dageraad kille dauw Het zijn glijdt klammig terug in het heden…

Daar sta je dan Grijnzend Die blik - Jouw ogen echter Spreken De waarheid Tonen onzekerheid Huiveren van angst - Jouw houding Veinst ruggengraat Innerlijke kracht - Maar… - In geest en gemoed Een stakker Een stumper - Sukkelaar…

Verslaan Van gevoelens Tijdens de vele Reizen van onze geest DICHTEN! Uitleg Met minimaal Aantal woorden vraagt Maximale kennis van thema’s GEDICHT! Gedicht Die beklijft Als een melodie In ons hoofd blijft KUNST!…

Ik heb in het leven meegekregen mijn lichaam en mijn geest, mijn hart dat constant brandde en waar het warm is geweest. Ik heb gebeden en geloofd in alles wat het bood, ik heb getracht te eren wat ik in mijn armen sloot. Ik heb met liefde het omringd wat mij was toebedeeld en heb het, zoals het de bedoeling was, met anderen gedeeld.…

mijn "zeg maar" menselijke geest een grote bron van tegenstrijdig denken heeft veel te vaak van "zoiets van" dan moet het tegendeel worden bewezen en dus, na levenslange overweging over het echte in dit leven denk ik weer voor de zoveelste keer ik weet het nu toch wel heel zeker…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…

zij vangt bladeren die dwarrelen uit bomen in haar geest fladderen vlinders voor haar is ’t mooi het bladerdek uitgespreid op de grond zij lacht, zij danst wind speelt mee jaagt haar vlinders op tot groot jolijt van de kleine meid…

Morgen zijn we stof wachtend op een briesje vandaag beroer ik terloops de iconen die als eilanden wegvluchten naar wolken die nooit druppels vormen Keer op keer verrast het toeval mij en besprenkelt mij met de geest van oud water.…

Bloederig in geest en zo ineens de helderheid verloren.…

Schrijf mijn stille woorden In spijkerschrift op De kristallen glazen Van de toekomst Raap eeuwen later De scherven bijeen Die verspreid onder de grond Contextrijk zijn gebleven Alleen mijn geest Is vervlogen sinds Het moment Dat ik als stof uiteenviel…

Ruw aangezet met bergen en rivieren op uw handen die de bijbel trachten te verwarmen beweging eeuwig zwenkend door de molen van ons leven zwaarder door schaduwen van het licht over de knokkels laat uw ledematen en uw geest maar rusten want uw plek zal onophoudelijk zijn.…

wie tilt nog zijn arm op in warme groet als zielen langs gaan naar het onbekende het gebaar is vaak teveel gevraagd omdat mededogen hen niet meer persoonlijk raakt een medemens verliezen snijdt in eigen vlees ook zonder het ontmoeten van hun geest…

Een open blauwe hemel komt op in mijn geest. Ik verlies me zelf in tevredenheid en schoonheid van de donkere schaduwen daar ver boven me.…

Zend ik mijn geest uit, dan wordt alles herschapen en zie ik de zin. Alle ellende is plotseling verdwenen, niets meer aan te doen. Ik zie de wereld volkomen veranderen, geen centje pijn meer. Ik ben die ik ben, die sterven, vinden de rust, die lijden, geluk. Dit is het en het blijft het, het is volkomen volmaakt.…

In ‘t Heelse katholieke internaat Gaf plotseling een grote groep de geest Voor Philips waren zij aan ’t werk geweest Maar die ziet in dat feit geen enkel kwaad “Wij hebben niets gemerkt van wantoestanden”. Maar ooit moet toch een lampje zijn gaan branden?…

Het Festival dat eigenlijk een feest is Toont weer hoe klein de Nederlandse geest is.…

zij was zijn hele lieve pop haar pop nog in haar hand hij had zijn drive speelgoedauto´s, nu gesloopt total loss door contact met een kindervriend hij kon het leven niet meer aan nooit meer rust, angst en spijt in hoofd en geest gekozen dood, nu voor altijd, hij is een kindervriend geweest…

gevoelig ben ik in mijn stilte mijn geest in het universum op oneindig denken zonder gedachtes overgeven aan eindeloze gevoelens op die plaatsen waar ik het nooit meer kwijt raak de zon schijnt en ik denk aan vandaag en gisteren in het centrum van gewone dingen…

De heldere beoordeling van het zuiver kinderlijke denken moge zich in alle eenvoud versmelten met de zachtzinnige geest die wijze bedaagde mensen tekent dan kan het ruime liefderijke geloof zijn aard elke dag opnieuw versterken.…

gewoontes verbreken op zoek naar leven je zoekt naar woorden maar hebt er geen de rivier die zwelt roept om nieuwe diepte onderbroken stroom versnelt zijn tocht vruchtbaar landschap de zon als zegen een vrije geest mijn levensboom…