Hun geestje was aan ’t dwalen.
Bij honderd idealen
En duizend weelde-stralen,
Ging ’t zonnetje reeds dalen,
Der oude fermiteit;
Ze staken hun metalen,
Door vader opgeleid,
Niet meer in koffiebalen,
Maar veilden integralen;
Ze lieten de Oost verschalen
En strooiden in hun palen
’t Zaad der lamzaligheid.…
Hun geestje was aan 't dwalen:
Bij honderd idealen
En duizend weelde-stralen,
Ging 't zonnetje reeds dalen,
Der oude fermiteit;
Ze staken hun metalen
Door vader opgeleid,
Niet meer in koffiebalen,
Maar veilden integralen:
Ze lieten de Oost verschalen
En strooiden in hun palen
't Zaad der lamzaligheid.…
wij hadden
stiekem stukjes
van het universum
open gemaakt om
de hemel te vinden
we waren kinderen
als wij ons verveelden
gingen we geestje
spelen omdat dan
alles mocht en kon
maar wij werden
bedrogen door
volwassen ogen die
ons manipuleerden
om stilte te gaan leren
toch braken wij in
onder hun blikken
spraken wij zonder…
Vandaag regeert de angst
Die al vaak bespeelde emotie
Maar wat vreest hij dan het meest
Die angstige en gecreëerde commotie
Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst
Wees niet bang de vrijheid komt er aan
De angst is ook maar een minuscuul geestje
Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje
Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk…
Gij kunt altijd mijn heerlijkheid verstaan,
Veel beter dan ik denken kan in mijn
Klein geestje: kom, laat ik u bidden aan,
Want telkens als ik bidden durf: verschijn!
Komt gij rondom me als vlinderkens zo rein,
En licht, en wit, zó komt gij rond mij aan.…
En voorts – een forse lichaamsbouw,
Een grofgespierde knuist;
Wie met de kracht des vlezes lacht,
Iets olifantisch’ baart ontzag
En ’t geestje vreest de vuist.
Ik wenste, ik ware een dikke reus,
Geboren Stoïcijn!…
1.402
Bezig met laden