Alle inzendingen over gele helmbloemen

BINNENMEER rankende helmbloem langs de oevers van het meer wassend – het water vlei ik mij daar neer verzonken in het landschap wacht ik - op de nacht…

voeten lopen in eiwit van zee boven mijn hoofd wolken in dooiers van geel leven omsloten in kalkschaal van dood…

Een merel in 't struweel goud zingt in zijn keel een drukte heen en weer heesters botergeel…

het kwam gestrekt, met been vooruit verstak mijn scheenbeschermer links het bleef doodstil, er kwam niks uit; de achtertrap was minstens slinks te noemen; hypocriet, ver onderbaks ik bleef mijn kalme zelf, sereen als uitgestreken laken strak ik dacht me naast het veld alleen met hém een loden baar dan krak nog steeds geen fluit, niet…

Mama zei wat kun jij dat goed en zo leerde ze mij braaf te zijn, en nu leer ik mijn kinderen door niet streng te zijn dat ze per ongeluk of expres iets kunnen doen wat niet mag Ik zie hen ontdekken wie ze zijn, wie ze denken te zijn en wensen te zijn en over mijzelf denk ik na: wie ben ik geweest en wat is daarvan gebleven?…

Roest van vergane rozen in vuile vazen, stof op de tafel, ooit met liefde gemaakt van de botten van een beukenreus naast de oude brieven handgeschreven schetsen van twee zielen, eeuwig jong zonder beslommeringen geen krassen in het goud van de beloofde trouw geen onbestemde vragen of dubbele twijfel die wroet en woelt tussen…

Ik voel me gaarne frank en vrij het liefst met gele mannen.' Ze was een schone uitzendkracht, in China met vakantie. Ze liep alleen in 't bos en dacht: 'Ik hoop, dat ik een man zie.' Ze zag een omgevallen boom. Daar zat een man te pitten. Ze pakte snel een geel condoom en ging toen naast 'm zitten. Ze keek naar hem met grote trek.…

Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

jouw strijd om overleven als toekomst zoek is leven ziek wat nog op te geven dan buig jij je over boeken duikt in elk geschrift richt je zelf op leren almaar meer omdat het bloed verplicht je zwakke lijf vereelt van zware studienachten als slaap gedachten overstemt en jij de donkerte in rent om bij de les te blijven wanneer jij geel…

Geel en bruin en rood: de kleuren van oktober kleuren naar de dood…

Geen woord spreekt een vluchteling over vijand en bezetter niet eens één letter alleen staan voor een onzichtbare poort oude bomen om de hoek hebben destijds alles gehoord niets over dood en verderf wij schrijven woorden geboren uit gedachten en planten ze met verf…

Tussen het tastbare verleden weeg ik af wat ik kan opruimen, weeg ik af wat ik kan Al deze vertrouwde spullen kleinigheden, een grote koffer voor een grote reis, met een kopie van mijn paspoort van toen Voor ik de dozen open, draai ik het opschrift naar me toe Ja, ik weet het nog Het is er nog, stofvrij Keukengerei en serviesgoed…

Hier woonden reuzen, hun botten hebben we verzameld in musea, hun geesten in mijsea van status en macht, trots en begeerte Wij zijn de blinkende olielampen waarin de geesten leven van wensen die we soms niet in de hand hebben Dan ontsnapt er een en waart hij rond over de aarde die hem gewicht geeft en zwaar maakt een reus die veel te…

Zolang de verf nat is schrijft mijn vinger bont overvloeiend mijn dagboek Onuitgesproken vragen tint na tint en krul in krul op het topje van mijn vinger gedoopt, laag op laag een toverbal van herinneringen die ik langzaam aflik, elke keer dat ik hun smaken wil proeven en mijn leven herlees…

Niet uit elkaar gegroeid nog even vertrouwd, veranderd /door elkaars aandacht Meegegroeid in de ander in wie we zijn Voor alles kan er een tijd zijn Voor langzame dagen /Voor dichter bij huis Voor steeds weer orde scheppen Voor nieuwe projecten en oude vrienden Af en toe een bericht zonder houvast /of het past in het moment en…

Jouw leven ruist nog in mij, in mijn gedachten denk je met mijn vragen mee hoor ik uitspraken die je ooit deed .....Jouw leven ruist nog .....in mij, in mijn gevoelens .....beweeg je met mijn bloed mee .....voel ik je stromen door mijn hart Jouw leven ruist nog thuis, alsof je aanwezig bent de warmte van jouw lichaam ergens tastbaar…

Macron is bezig Frankrijk te ‘hervormen’, Er wordt geprotesteerd, er wordt beklad, Want al die 'gele hesjes' zijn het zat, Genoeg om de Bastille te bestormen. De troep – nadat het stof is neergedaald – Wordt weer door gele hesjes weggehaald.…

Zij wuiven mij tegemoet zij geven niets om geel zij geven veel geel Geschut door de wind en gevoed door het water en gezien door mij en veel geel Onverschillig kijken zij mij aan hun daad is gedaan, ik ervaar hun leed Geel en veel geel en de horizon, zij is weg opgelost Is opgegaan in de gele zee…

ziet Helemaal Zet er honderd bij elkaar In een grote groep Kopjes dezelfde kant op Dan straal jij iets uit Helemaal Zelfs tussen rode rozen Zie je jou schitteren Je hart staart onbevangen Ons mensen tegemoet Helemaal Jij kijkt parmantig En vrolijk voor je uit Wanneer het seizoen over is Denk ik bij mezelf ik mis Mijn prachtige gele…

de stilte waaruit een zwaluw vliegt draagt bolle buiken zilvervissen knipperen, velden bewegen en met een verziend oog wuift het zeewier over mijn schouder het huis, leeg van zomer verzamelt de vlinders van de dag ik waan me Van Gogh en schilder zonnebloemen met blinde handen uit het licht…

(1 let-ter) Men neme 1 korreltje zout en houde het voor het linkeroog: de wereld lijkt rond en ver weg Ontploffingen niet meer dan wat opwaaiend stof kinderwagens overschrijden in colonne de grens iemand heeft alle grassprieten geteld en krijgt daarvoor de ereprijs Men neme 1 korreltje zout en houde het voor het rechteroog: de wereld…

ik weet nog mijn liefje de dagen van zonlicht de sterren op je schouders en het antwoord dat ik schreef over de bloemen en jouw glimlach over 't loflied van de zee op vleugels van een vogel die ik bewaren zou voor eeuwig ik weet nog mijn liefje de reis naar de dood het anker dat losliet tussen de stenen op het strand jij wilde ze…

Beide handen gaan langzaam naar het opgestoken haar verdrietige blikken proberen het venster te ontwijken wanneer een spiegel een glimlach om de vele herinneringen laat zien speelt een gele roos aan een struik met de eerste druppels ochtenddauw haar handen gevouwen bidt zij in stilte om niet meer vergeten kijkt zuchtend naar het album…

Je bonkige schouders Gestoken in die stoere Gele trui, spierige benen Steken uit je korte wielrenbroek, Je grijzende haar verraadt Een leeftijd die door je Blitse outfit ontkend wordt - Jij gebruikt geen anabolen En andere drugs of zo, Heb jij ook helemaal niet nodig Je slaat ze zo wel in elkaar, Een jonge vrouw van dertig En…

blauw één punt één kleur één lijn het had géél moeten zijn…

Aan de hemel staat heel ver Die zelfde gele ster. Ik ga mijn weg, mij baantje om, Een van de velen aan het hemeldom.…

De FIFA staat garant voor het spekken van eigen gewin, de Grieken brengen nergens iets tegenin, de groten krijgen meer inkomsten dit jaar en de kleintjes tja, daarvoor zijn de rapen gaar! Maar als "Jan met de Pet" een foute actie uithaalt, is het de gemeenschap die de TOL betaalt! Over omgekeerde wetten gesproken!…

in deze mystieke hemel fijnbesnaard met slierten van nevel in gele kleuren kan je waterdampen snuiven van geniale zoete geuren en zie je feeën en elfen spelen met de kaart.…

Telkens opnieuw breekt de ochtend de nacht, als een eierschaal rond de aarde barst het ochtengloren waaruit het geel als een ronde bol aan de horizon stijgt, de lucht vult met heldere lichtkleuren. Laag per laag ontmantelt ze haar wereld van het donker nacht gebeuren en laat leven weer geboren worden.…

Schijn is een kunst, een paar vegen vormen van verf, een intieme ervaring van velours, huid en verdriet Een mooier vak bestaat er niet dan schaamteloos direct nabijheid en diepte te voelen, zoals in bed Schijn bedriegt, mijn faillissement is maar een façade, als een naam die onwetend aan je gegeven wordt Schulden heb ik niet meer geld…