7434 resultaten.
Het gele huis
poëzie
4.0 met 3 stemmen 471 Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,
In het lommer van groene linden,
Waar zongen belovend hun neurie-geruis
De dromige zomerwinden.
Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis
En luistren naar 't suizlen der linden
En dromen van liefde in mijn zonnige kluis
En omhelzen wie trouw mij beminden.…
Seraja
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.123 Seraja
jij bent- de zwarte vlinder
ik
het gele huis
jij fladdert door mijn kamers
Je zweeft
Genoeglijk
kijk ik naar jouw dansen
je schaduw langs mijn wanden
je ogen kijken
naar de verf die langzaam bladdert
ik leef…
Stervensgloed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Het groene bootje
glijdt traag door het meer
tussen bergen purper
Op de oever in 't gele huis
schijnsel van vlammen
rook
geur van turf
Het klotsen van water gerust
smelt de tijd
bergen bootje en huis
in de stervende gloed
van de Ierse schemer
vergleden…
Hersenmengsel ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Mama zei wat
kun jij dat goed
en zo leerde ze mij
braaf te zijn, en nu
leer ik mijn kinderen
door niet streng te zijn
dat ze per ongeluk
of expres iets kunnen
doen wat niet mag
Ik zie hen ontdekken
wie ze zijn, wie ze denken
te zijn en wensen te zijn
en over mijzelf denk ik
na: wie ben ik geweest en
wat is daarvan gebleven?…
Geen krassen in het goud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Roest van vergane rozen
in vuile vazen, stof
op de tafel, ooit met liefde
gemaakt van de botten
van een beukenreus
naast de oude brieven
handgeschreven schetsen
van twee zielen, eeuwig
jong zonder beslommeringen
geen krassen in het goud
van de beloofde trouw
geen onbestemde vragen
of dubbele twijfel
die wroet en woelt
tussen…
In mijn schrijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Tussen het tastbare verleden
weeg ik af wat ik kan
opruimen, weeg ik af
wat ik kan
Al deze vertrouwde spullen
kleinigheden, een grote koffer
voor een grote reis, met een kopie
van mijn paspoort van toen
Voor ik de dozen open, draai ik
het opschrift naar me toe
Ja, ik weet het nog
Het is er nog, stofvrij
Keukengerei en serviesgoed…
Mijsea
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Hier woonden reuzen, hun botten hebben we
verzameld in musea, hun geesten in mijsea
van status en macht, trots en begeerte
Wij zijn de blinkende olielampen
waarin de geesten leven van wensen
die we soms niet in de hand hebben
Dan ontsnapt er een
en waart hij rond over de aarde
die hem gewicht geeft en zwaar maakt
een reus die veel te…
Toverbal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Zolang de verf nat is
schrijft mijn vinger
bont overvloeiend
mijn dagboek
Onuitgesproken vragen
tint na tint en krul in krul
op het topje van mijn vinger
gedoopt, laag op laag
een toverbal van herinneringen
die ik langzaam aflik, elke keer
dat ik hun smaken wil proeven
en mijn leven herlees…
Open eindes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Niet uit elkaar
gegroeid
nog even vertrouwd, veranderd
/door elkaars aandacht
Meegegroeid
in de ander
in wie we zijn
Voor alles
kan er een tijd zijn
Voor langzame dagen
/Voor dichter bij huis
Voor steeds weer orde scheppen
Voor nieuwe projecten
en oude vrienden
Af en toe
een bericht
zonder houvast
/of het past
in het moment
en…
In mijn bloed, door mijn hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Jouw leven ruist nog
in mij, in mijn gedachten
denk je met mijn vragen mee
hoor ik uitspraken die je ooit deed
.....Jouw leven ruist nog
.....in mij, in mijn gevoelens
.....beweeg je met mijn bloed mee
.....voel ik je stromen door mijn hart
Jouw leven ruist nog
thuis, alsof je aanwezig bent
de warmte van jouw lichaam
ergens tastbaar…
Een paar vegen verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Schijn is een kunst, een paar vegen
vormen van verf, een intieme ervaring
van velours, huid en verdriet
Een mooier vak bestaat er niet
dan schaamteloos direct nabijheid
en diepte te voelen, zoals in bed
Schijn bedriegt, mijn faillissement
is maar een façade, als een naam
die onwetend aan je gegeven wordt
Schulden heb ik niet meer
geld…
[ Verzet is geheim ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Verzet is geheim,
alleen de overwinnaar –
kan het verklappen.…
Stenen scheppen mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Uit tijden waarvan ik geen idee heb
of ik er onbewust van weet
is in Carrara dit blok gebroken
Wat voor bloed stroomt er
door zijn aders? Wat roept het
in mijn hoofd? Een stuk steen
dat zichzelf blijft, onvatbaar
voor alles dat ik probeer
eraan toe te dichten
Het blijft gewoon wat het is
terwijl het in mij vormgedachten vormt
die ik…
Het gele huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 667 Een gewonde reus
stond daar nog steeds,
als stille getuige
van de voorafgaande tijd
Twee gele ramen
keken me aan met een starende blik,
maar ik kende geen vrees
alleen was ik niet
Haar stem gaf me
de warmte en nodige rust.…
schilder je huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 schilder je huis in de zon…
Mijseum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 In mijn Mijseum stal ik mijzelf uit
in eerwaardige maaksels
buiten loop ik mee in de drumband
van de wereld en sla ik op de trom
ik ben zo graag belangrijk
geen donker hol Mijsoleum, geen
vergeelde voetnoot in kleine letters
onder de streep van de tijd, geen dode
naam in de stamboom van miljarden
maar eeuwig aantrekkelijk
Jij en ik weten…
gevoet
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 863 voeten lopen in eiwit van zee
boven mijn hoofd
wolken in dooiers van geel
leven omsloten in kalkschaal van dood…
Kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 362 Een merel in 't struweel
goud zingt in zijn keel
een drukte heen en weer
heesters botergeel…
buitenliefde
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 487 in het prille lentegroen
en felle gele velden
lagen jij en ik
als naakten voor de schilder
poserend voor elkaar
onder de blauwe hemel
met wolken, als maar wilder
verzopen in het geel en groen
tijdloos ons verlangen
kroop de tijd door ons bestaan
totdat de lucht
nu rood behangen
ons weer naar huis deed gaan…
2007-2020
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 aan de tulpenboom
kleurde een enkel
blad intens geel
de takken
reikten naar het
wolkendek
stormen dwongen
het oude huis
op de knieën
ik vond de weg
niet terug…
neergehaald en uitvergroot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.500 het kwam gestrekt, met been vooruit
verstak mijn scheenbeschermer links
het bleef doodstil, er kwam niks uit;
de achtertrap was minstens slinks
te noemen; hypocriet, ver onderbaks
ik bleef mijn kalme zelf, sereen
als uitgestreken laken strak
ik dacht me naast het veld alleen
met hém een loden baar dan krak
nog steeds geen fluit, niet…
ACTUALITEIT
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 1.211 En is Armstrong weer met geel omhangen?
Natuurlijk ook vertraging op het spoor.
Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen.
Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…
Gewapende vrede
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Lopend langs de bordjes 'Voormalige
Rosse Buurt' weet ik dat ik droom
van een betere toekomst
Die kan ik mij veel gemakkelijker
voorstellen dan hoe het is
een man te zijn
die het gebruik van een lijf koopt
zonder besef wat er niet klopt
Tegen hem moet ik mij wapenen
Muren? Truttigheid? Klauwen?
En gezelschap, dan kan ik
lachen om jaloerse…
Een kind tekent
gedicht
3.0 met 99 stemmen 36.214 Marja
koe en paard kakelbont
en een huis van karton
en op de weg een hond
en in de lucht een zon
(het heeft de boom vergeten)
de zon is geel, de hond is bruin
de weg is wit - de witte weg -
en helemaal rondom de tuin
tot aan het huis een groene heg
(maar 't heeft de boom vergeten)
het huis is rood, het dak is rood
en uit de schoorsteen…
Gestript
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 Hij lacht gele tanden bloot
ploft neer op de doorgezakte bank
een scherp mes keelt elk geluid
roodbonte koeien krijgen vleugels
zij is op weg naar huis
het ritje kostte drie strippen…
NAJAARSOGENBLIKKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Bij vliegtuiggeraas
waaien gele blaadjes weg,
tikken fijn en rap.
Doornroosjes ballet
klinkt door het huis: ik krijg trek
in sterke koffie.…
Weelde (B)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 183 Een 70 km weg op Koninginnedag
Op de oprit een geel kenteken
Neo modern huis in kort gemaaid groen
4 schapen gaan door de barrière
Een man frantic er achteraan
Een kort moment
Zo weer voorbij…
Icoon van onze tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 We spreken steeds meer beeld-
taal met digitale iconen van Thuis
Hart (in de kleur van het moment)
Envelop, Klok, Pijl en Prullenbak
maar iconen van verf en bloed reizen
in hun wereld van bladgoud met ons
mee als portretten van het leven
dat we graag willen leiden
bedachtzaam en paraat
als een rondborstige vogel
die zijn veren laat zien…
Rood en geel dooreen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 367 ik zie
de bladeren vallen
rood en geel dooreen
stam en takken
blijven over als
geraamte van het
zomers huis voorheen
daar woonde zon
in zinderende luchten
floten vogels lieve lust
koelde schaduw gras
voor hen die aan de wortels
rusten om de wereld in hun
dromen even te ontvluchten
in rood en geel
heeft herfst afgesloten
wat…
Kleuterkind.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 334 Ze draagt in haar hart
een lampion , met duizend
mooie kleuren
met kralen, geel en helder rood
versiert zij steeds haar dag
op blote voeten door het huis
en steeds een gulle lach
als ze in de knoppen knijpt
die uit de planten komen
verschijnen er onmiddellijk bloemen aan
en gaan er vlinders dromen
als ze koekjes eet verandert het huis
in…