Alle inzendingen over geloven

Het is maar net waarin je wilt geloven. Het is maar net waarvoor je tijd maakt. Het is maar net waarin je interesse ligt. Het is maar net hoe je iemand benadert. Het is maar net wat je wijs maakt. Het is maar net hoe dwaas je bent. Het is maar net hoe wijs je bent. Het is maar net wie je goed kent.…

Jij, jij was altijd al in mijn leven vol liefde en met jouw geloof jouw openheid en oprechtheid daarom speelde voor ons geen tijd maar eeuwigheid en altijd.…

Ze 'geloven' dat ze 't gaan maken, op 't middelbaar onderwijs. Ook dat gaat meestal goed, ze 'geloven' tot elke prijs. En 't gaat, zoals 't gaan moet. Ze 'geloven' heilig in 't krijgen van een baan en vaak lukt dat nog ook. Van tochten maken naar de maan, dat lukt dus niet, maar geloven is geen ramp.…

geloven ik of jij jou of mij... Maar geloven dat kan ik niet.…

de lieve hunkering naar jouw woorden, de tedere zoektocht naar jouw lach, de zachte triestheid in jouw stem, de voortdurende pijn in jouw wezen jouw zoeken in een ander, jouw vertrouwen en jouw hopen, jouw trillend hart zegt meer dan al deze ijdele woorden…

Niet te geloven dat ik knaap nog een vers schreef over de zilverwitheid van een berkestam en om mij heen grootse dronkenschap van de bevrijding: het water was whisky geworden. Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel.…

Ik moest je bellen, de telefoon gaat over. Drie keer...vier keer, niemand neemt op. Geen stem die zegt "Alles is goed met mij, geen zorgen voor vandaag." Het blijft stil... veel te stil naar mijn zin. Ik rijd naar je huis, wetend dat jij er niet bent, er ook nooit meer zult zijn. De straat, de stoep, die mij zo goed kent. Lijken plotseling…

Ram de letters uit mijn vingers pers de woorden uit mijn strot ben op zoek naar enig houvast bid wanhopig tot een God wil niet wakker, wil niet slapen droom alleen maar terug in tijd wil niet weten, wil niet denken raak vertrouwen plotsklaps kwijt kijk de dagen naar het voorjaar pluk alleen maar stil verdriet slik gedachten naar het einde…

Als je zegt; ik geloof in jou in tegenwoordige tijd zou het verleden dan meespelen……

ontmoeten zien onze ogen hagelbuien liefde opwaarts vallen in ons hart terug wensen wij vruchtbare regen neervallend op ons verlangen tranenplassen omgeploegd door laarzen tot op de volgende straathoek - want daar kun je in verte kijken en in jezelf, wat was en dat een niemand zich ooit in de weg kan staan al kan ik uren later niet geloven…

Geloven? Met mijn hart en nieren! maar vraag me niet in wat Het mág van mij geen naam hebben Liever niet, nee zeg me niet... dát Vertel mij het spel van inspiratie Maar schrijf voor mij geen handboek Laat mij toch drijven op de ware motivatie Liever gewoon... op zoek…

Geloven is weten dat het goed komt, maar een mens is vaak erg ongeduldig.…

Het ene ogenblik is 't lente en je hoort de vogels fluiten, maar vlak daarna zijn weer die buien daar; niet te geloven. Je bent verliefd, zo zielezalig voelt je hart en heel je denken is roos als morgenlicht; niet te geloven dat vlak daarna die zaligheid het veld moet ruimen voor het treuren dat je bedrogen werd; niet te geloven.…

Ik ben blijven geloven En wat ik voelde werd waar Ik geloofde dat jij er zijn zou En je was daar Ik geloof in de liefde Ik geloof in het licht Ik zie het weerspiegeld In jouw ogen, jouw gezicht De wereld is zo mooi Als je liefde ervaart Het zit in jezelf Het is de moeite van het zoeken waard…

wat hier dartelt wentelt en wemelt in zelfbeklag en zie mij eens gaan muziekman is gestopt dat doet mij verdriet…

Mensen die van je houden Blijken je toch pijn te doen. Mensen die je vrienden lijken te zijn Gaan toch over je praten. Het leven lijkt misschien wel makkelijk Maar dat is het zeker niet. Zoveel dingen die verkeerd gaan, Zoveel tegenslagen. En dat allemaal steeds maar weer opnieuw. Wat is dat toch allemaal? Misschien denk je wel van Moet ik…

Ex-pater Oosterhuis is in de ban, Want hij is onvoldoende in de Heer En dus zingt men zijn liederen niet meer, Want daar wordt niemand katholieker van. En bovendien heeft hij zijn naam niet mee: Een oosterhuis – is dat niet een moskee?…

Geloof mij, als ik zeg, dat geloof in de mens, ongelofelijk wordt, want geloof in de mens wordt ongelofelijk, als je ziet, hoeveel geloof er nodig is om iemand te geloven die liegt dat ie barst, niet te geloven toch?…

ik kon mijn ogen niet geloven toen ik op de schoolmuur las: ik ben helemaal ondersteboven door betty uit de vijfde klas! het stond daar in reuzeletters iedereen moest het wel zien vast kwam dit van toon, die spetter, altijd noemt die mij: praline!…

Het is dus meer dan een boodschapper te geloven, het is wat ik weet. Ik geloof, dat ik sterf, wanneer ik oud genoeg ben om te gaan rusten. Ik geloof, dat ik wil, dat ieder gelukkig is, nu al en altijd. Dat er iemand is, waar ik echt veel van hou en die ook van mij houdt.…

Zijn gelovigen in deze tijd in de minderheid? Helaas, meer en meer lopen kerken leeg Hoe komt dat, wat brengt dit teweeg? Is geloven tegenwoordig een bijzonderheid? Maar toch geloven veel mensen nog wel Men denkt dat de kerk niet meer nodig is Maar is er zonder kerkgang zoveel mis? Waarom oordelen mensen vaak zo snel?…

Niet te geloven, alles kan ik verdragen, het verdorren van bonen, grootse dronkenschap, stervende bloemen, de zilverwitheid van een berkenstam, daar ben ik werkelijk hard in. Maar een derderangshotel in september, waar alles zoop en naaide, in vochtige bedjes, nee.…

nu jij het leven hebt gelaten gaat er een moment van stilte voorbij maar in die stilte zal ik met je praten altijd blijf je dicht bij mij…

Wanneer ik nu in de oude bladen lees En zie het wonder beeld-werk van die tijden, Die nog voor 't heil-begerig oog belijden Een geloven, dat hoog boven werelds vrees En hel en dood en wat het meeste dees Tijden onteert: kil onverschillig lijden Van weedom, hief tot 't hoogste heil verbeiden, Des dervend nu doolt menig hart als wees; Dan…

Soms, geloof ik, geloof ik in mijn eigen leven, in die schone wereld met alles erop en eraan bloemen, bomen gras en vogels zeeën, en meren herinner ik me toch ook vooral al die keren dat onze dromen uitkwamen en wij samen waren.…

Zijn gelovigen in deze tijd in de minderheid? Helaas, meer en meer lopen kerken leeg Hoe komt dat, wat brengt dit teweeg? Is geloven tegenwoordig een bijzonderheid? Maar toch geloven veel mensen nog wel Men denkt dat de kerk niet meer nodig is Maar is er zonder kerkgang zoveel mis? Waarom oordelen mensen vaak zo snel?…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

Ik ben niet zo gelovig, o nee dat ben ik niet, ik geloof niet in de Sint en ook niet in Zwarte Piet Evenmin ben ik zo gelovig dat alleen de kerk bepalen zal, waarin ik geloof, ben je mal?…

EN GELOVEN? In het gave gebit, de angels en de tentakels van de beesten en beestjes velerlei geloof ik, in de uitwissing der sporen en de wenteling van de tekens, in het luchtkasteel dat het lijf is en in de mens die de moed heeft. ------------------------------- uit: Molwerk (2014)…

ik twijfel, laat haar eigenlijk liever geloven dat ze de herfst aanstuurt…