Alle inzendingen over geluiden

Avondwandeling met de maan als metgezel hoor ik enkel het geluid van mijn gedachten… Ik schrik van een schaduw het geluid wordt luider ik denk te veel… Ik versnel mijn stap de maan volgt me op de voet het lawaai in mijn hoofd ook… Ondertussen ren ik verder gedachten worden oorverdovend… Nog even, nog een klein stukje ik ben er, ik sta stil…

Nergens klinkt een schot blaft een hond beweegt een haas tussen de slapen krommende ochtenden een rug recht het hele huis weer moeizaam steunend in de beugels en ze verplaatst haar nieuwe bank blankt ongeschoren benen vol zonlicht; Alle kinderen zijn op de hond trekt met zijn poten jankt en gromt. ------------------------------…

Het waaide, wat wind Het vloog, een blad Het daalde, kwam neer recht voor me, op ‘t pad Ik reed, ik zag het blad, het grind Erover heen, het gekraak Dat wat ik mooi vind…

is het dat wat ik hoor de honger in mij om je aan te raken of is het nog de onschuld van september wanneer bomen spelen met de lichte geur van regen en niet vermoeden dat de winter hun kleren zal optillen en dan weer loslaten stormscheurend in de navel onbedekt onder de grijze regenboog van mijn handen en jouw buik…

Jij vrijt legato Praat soms staccato Jouw vinger Langs het aaneengelast stalen bedhoofd Klinkt als ononderbroken strijkmuziek Je lichaam danst ritmisch sensueel Soms te tenuto Maar…… Blijft mijn gebonden legato.…

sneller dan het geluid, want de wand langs de rijksweg kaatst naar achteren automatisch stemt een navigator blindelings rukt een stuur naar links of rechts heen en weer rijdt een kakafonie over 4-baans wegen, handsfree, dat wel maar, waar kom je de stilte nog tegen ?…

Kinderen die rennen voor de deuren en met vrolijk gelach de straat opbeuren, treinen die komen en gaan op het spoor, een merel die zingt voor een luisterend oor, een fiets die met piepende banden remt, een duwtje tegen een raam dat klemt, een kerkklok die zeven uren slaat, dat zijn de geluiden zondagavond op straat.…

Men is verstrikt in het huis men loopt van broodkast naar muur men klopt op het beeld van een deur men schrikt van het letterlijk zicht eerst schrijft men gedwee wat er is dan leest men hoe alles ontvleest in de avond dooft men het raam men hoort nog gehoorzaam een beek dan dover in het donker de zee - --------------------------------…

De zomer is een optocht van geluiden en de vliegen raken niet op. Het raam heeft geen enkele functie. ------------------------------------- uit: 'de kant van de zomer ', 2007.…

Wees altijd luid, Met uw geluid.…

Ik hoor de grasmus en de boomspecht maar nooit kreeg een plant mij iets gezegd. 'k Was verpierewaaid want nu blijkt verdraaid : die roosjes klappen dus toch wel echt !…

Sterren gelijk'lijk Op noord en zuid de twinkel Trekt onze lijven In één ruk samen Eenheid tussen het sterke en het schone Gemeenschap van 'n bijna-perfect stromende rivier In een bedding zacht-warm vlees hoort de stilte het geluid van 'n weergaloos intens samenzijn…

zie de tijd, liefste en wat kan worden laten we niet tellen, de schaduw en de angsten of de nerven van een verdorde boom ik ben een vogel in jouw handen meervoudig en nabijer dan ooit zie de tijd alsof we wonen in de haven waar schepen voortgetrokken worden door lange draden van lente alles gaat voorbij maar lief, laten we langs de zeeweg…

zie de tijd hij komt steeds weer in elke bloem die verwelkt ik keek door het raam en heb hem toegesproken als een vallende ster, onvoorbereid ik ben een wens in jouw handen een woord met trage vleugels dat in overgave herbegint zie de tijd er is geen seconde die klaagt vertraagt tot antwoord al slaat de torenklok twaalf maal over een nevelend…

zie de tijd, kind het zijn dochters en zonen klimmend stuifmeel en steentjes over het water gekeild die omhoog schieten als ballonnen, landen op blauwe en gele zonnehoedjes, schaterend op wangen nat jij bent zo mooi in mijn handen volkomen in een bron die niet liegt zie de tijd ook hij streelt het onkruid in te smalle straten waar een jongetje…

achter mijn ogen houd ik mezelf gevangen er is geen wederzijds begrip - vreemd genoeg - tussen goed en kwaad 't bestaansrecht plaats ik in quarantaine samen met mijn monoloog…

Laat zich nu de echo horen van een dwaalkreet aan de horizon van schaduw en van dauwdrop in een droom die ooit begon is het jouw stem die klinkt als een wandkleed over zee het klankbeeld van prelude het dansen van de schimmen gezapigheid van vee hoor ik ze nu echt die emotieloze stemmen in de dwaalzee om te zwemmen is het dat oevergeluid…

Een fris geluid kent goede oren. Een fris geluid ondersteunt het lentebelang. Een fris geluid laat zich graag horen. Want na de vogeltrek klinkt weldra ook weer de vogelzang. De zangvogels die het lentebelang graag dienen. Zij nestelen zich ieder op hun eigen stek. Waar zij hun eitje neerleggen zullen zij onze lof verdienen.…

De taal der vogels in urgentie van jouw dromen merels, zwarte kraaien duistere vleugels naar de dood soms ontwaakt er een zombie op zijn grafsteen beitelt hij woorden over liefde er is geen onverschilligheid hoorbaar in het geluid van vogels komt het voorjaar nooit te vroeg.…

Het geluid danst op de golf. Zonder het zien van de trilling. Die danst op het geluid.…

stilte filtert geluid uit rust rust vermaalt geluid tot stilte stilte heeft rust als bijgeluid geluid rust zacht in stilte stilte rust uit in rust…

is het geluid ... het geluid van machinegeweren.…

zij wist feilloos het kleine noodkreetje uit de carrousel van geluiden te filtreren en de plaats te positioneren haastte zich snel naar de dreumes die knel zat met haar voetje in een stoeltje van de draaimolen de handjes hoog een blonde lach met opgetogen ogen maakte ze het eindeloze rondje af zij kende de weg tussen hoog en…

Geen luid geluid, geen luid geluid De winter vriest de vreugden uit.…

Ik houd niet van zulke geluiden.…

Door mijn kleren heen voel ik het wuiven in mijn longen de halmen achter het riet en ik huiver met de zeeën en het gras het ontoegankelijke moeras Flarden meeuw en wij stemmen van het lied van de aarde, adem van haar getij echo van haar zang wij geschutte havens osmotische enclaves personerende huid Kadootjes geluid in en uit…

Zachtjes in mijzelf ben ik een heidense ridder of een antiheld roep ik luid dat ik niet geloof in al die poespas en dat zingen Zachtjes in mijzelf ben ik een stille aanbidder van het wonderbaarlijke mooie dat in mijn vizier verschijnt, tot de meest eenvoudige dingen…

Rondom de Nederlandse voetbalvelden Is het vanaf vandaag niet toegestaan Om als supporter fijn je gang te gaan En alles op de mat verrot te schelden Ik lijk misschien dan wel een onbenul Toch klonk 't vertrouwd, dat hi-ha-hondelul (Er is een lijst van verboden spreekkoren opgesteld door de KNVB. Vanaf dit weekeinde zullen verwijzingen naar…

het geluid zong stilte weg vulde lucht met een aangename sensatie golfde in een zachte hypnotiserende frequentie bespeelde het brein met een rustgevend refrein het ontwaakte in lang rustende altruïstische lagen van de bezielde natuur dit was het uur na eonen verwachting waarin gods vuur de schepping ging warmen met de geboorte…

Wie heeft de klok geluid, wachter in ’t heidekruid, zeg mij, ik weifel nog, Zeg het mij toch!…