Alle inzendingen over geluk

Ik vlei me neder tussen borsten om mijn lippen te verzegelen tot een afdruk van geluk in aarden korsten mogen stollen tot sporen zonder geluid of juk zal mijn levenslot bezegelen ga ver van alle vuige vorsten die mij bestempelen als gedrocht ik ben aan hun edelvrouw verknocht.…

nederig buigt kan drijven, het drogen ervan is al verjaard wat is het bestaan als half gesproken woorden zich nestelen in verdriet en waarheid niets meer is dan de witte strepen op je huid je verafschuwde het vals geschrei van dienaren die slechts voortkwamen uit martelaarsschap, geen dobbelstenen met cijfers maar wel met de letters van geluk…

G…

Hij stal mijn leven, mijn geluk... hij maakte alles stuk. Ik wist wel wie het had gedaan, en sprak hem hierop aan: "Zeg dood, moest dat nu zo?” Vals lachend keek hij achterom, zijn vinger dreigend. Toen snelde hij weer weg, hij had nog méér te doen. Hij liep op kousenvoeten.…

Ga jij mee het geluk uit de hemel plukken ik heb even genoeg van deze nare aardkloot gewoon al jouw zorgen naar beneden drukken en zwevend van daglicht naar avondrood Reik jouw handen maar rustig naar mij uit ik neem jou mee naar het blauwe rijk van geluk ogen dicht en wegdommelen zonder enig geluid vredig ontwaken in een dromerig meesterstuk…

Vannacht wil ik vertrekken naar het land van duizend dromen waar velden van goud zich strekken en rivieren tot in de hemel komen Waar parels in de lucht hangen met een glans van zachte helderheid waar alle tranen worden vervangen door geuren van gelukzaligheid Waar vlinders tegen elke stroom zich wentelen in passende vorm het ritme gevend…

Voor Irmlinda Je ogen stralen zachtheid uit maar ook hartstocht en soms droefheid. Op een onbewaakt moment zie ik die blik, weet dan dat jij de vrouw bent van mijn dromen Jij bent mijn alles, de spil waar mijn leven om draait Al zou de wereld vervallen, dan nog blijf ik je teder beminnen, beschermen in de palm van mijn hand, mijn hart ligt…

Stille woorden tot jou spreken zachtjes fluisteren wijl je gaapt Sterren die langzaam verbleken en je louter kussen tot je slaapt Jou erg lieve strelingen maken, liefdevol spreken van jou, schat Vannacht zal ik over jou waken nu ik in jou het schoonst omvat Teder fluisterend tot jou praten terwijl ik je door de haren streel Jou aldus mijn…

Konden wij nog maar even samen zijn ik zou je meenemen door de lucht dan maakten we verre reizen konden wij nog maar even samen zijn we zouden dan samen zweven over landen en rivieren en zeeën dan zouden we de vertes aanschouwen, van hier zo hoog konden wij nog maar even samen zijn dan vinden wij, jij en ik ons geluk…

Geluk zoeken is als het kijken door een vergrootglas We zoeken ernaar We bekijken het Onderzoeken het Vragen ons af Terwijl je het gewoon in je handen hebt En het overal is…

Ach, wat is het leven verder nog waard als alles wordt bepaald door het lukken van een slagroomtaart.…

De plattegrond van mijn hart ligt voor je klaar je loopt daarmee zo naar de ingang ik zie je daar laat je zin binnen niet bederven door het gerafelde behang dat is van een lang verleden ik zal je dan in mijn hart kerven wees niet bang het geluk ligt in het heden.…

Het mooiste meisje van de klas Leek ongevoelig voor mijn blikken dus was het voor mij even schrikken toen ze me vroeg welk boek ik las. Of het misschien ook spannend was? Zo ja, of zij het dan mocht lenen? Natuurlijk zei ik met slappe benen, en dunne stem van gebarsten glas. Ze zit naast me en ik lees voor. Dat is wat ze het fijnste vindt…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

Het is beter om te schrijven dan te blijven hangen in het zelfde refrein God wat ben ik eenzaam God wat heb ik een pijn het is beter om te schrijven het recept om gelukkig te zijn en te blijven.…

nu is het mooi geweest als as in de wind verdwenen kus mij liefelijk zoals jij speelt met snaren neem mij mee neem mij mee ik wacht een dag in levenslang patroon ik smacht naar leven van de lust zo is mijn bron…

ik kan het geluk toch niet schaken als het sterven me niet past, het frivole van een vlinder me niet meer raakt de dood draagt witte schoenen in een vluchtig gebaar, het kijkt niet terug maar leidt me langs het leven en verdicht mijn ziel met roze wijsheden rijp zijn tussen woorden die raken…

Dáár ligt voor mij zo'n groot moment waar mijn geluk geen einde kent. 't is de natuur die mij verslindt en waar ik steeds voldoening vind in alles wat daar leeft en bloeit en mij steeds weer ontroert en boeit.…

de aftrap in kou in grauw al moe een bericht een gezicht verlicht mijn hoofd je bent er in mijn hoofd in mijn geluk in mijn zijn een bloem van trots danst in mijn hoofd zo echt zo gemeend brandstof voor altijd hoe je ook reist…

dan ik er hangen spiegels in mijn ogen ze dragen zachte beelden en de glimlach van een kind heel voorzichtig noem ik namen als een heldendaad uit ooit, toen één plus één slechts simpel uitkomst zocht nu draag ik mee, als nooit tevoren en mijn lied verhaalt van meer vertaald in zoete woorden vang ik, keer na keer mijn bekkens vol geluk…

Ik wenste mij een steen ik kreeg een diamant wat valt er nog te wensen ik wenste mij het licht wat ik kreeg was een gedicht wat kan ik mij nog meer wensen…

bindt 'n ballonnetje aan mijn voeten bindt 'n ballonnetje aan mijn jas zodat ik nooit meer zal vergeten hoe verliefd ik op jou was zodat ik voor altijd zou blijven zweven zweven op de tonen van ons minnevuur zo zou ik voor altijd blijven leven genietend hoe jij door mij stroomt welk 'n avontuur…

Ik heb een fantasie daarin is er plaats niet voor één of twee maar drie mijn hart is sterk genoeg om dat gewicht te dragen je hoeft het maar te vragen toe, niet zo nukkig ik maak jullie allemaal gelukkig het blijft een fantasie maar mijn hart klopt voor drie.…

toen de zon de wolken droeg en goud omrandde blonk geluk steeds dichterbij het klonk al in de zuiverheid van wat een wonder wensen kan: de eerste adem van een kind mijn hart vindt blauw in oude ogen opgetild door wat zijn moeder gaf de staf waar ik op leun vernieuwt zich, boven elke pas die zeven mijlen kent snel als vlinders stuur…

Op de rand van geluk en juk van verleden. Ik balanceer het heden met een manke tred voort. Mijn klein kwijnend zijn, een hanzenpad gestippeld. Een bouwwerk van kruimelend zelfmedelij. Aan de zelfkant sta ik graag, Het houdt me op de been, Maar waar moet ik heen?…

De tederheid die de stilte is Zo minnend en sereen De sluimer die de droom heeft teruggebracht Vervaagt en gaat slechts heen De naaktheid die mij niet vervreemdt Weldadig, zonneklaar Brengt licht in al haar lieflijkheid De dageraad is daar…

gesmoord in twijfel en maakt subjectief, dat pad alleen te gaan over een naakte pagina van het laatste hoofdstuk waarin we werden getroost steeds door een andere lief, eeuwen geluk op perkament wordt soms een mythe, maar altijd cursief, wat niet vergeelt.…

Ik moet met jullie allemaal een geheimpje delen, Met een aantal mensen op fb hoor niet met zo velen Zonder dat jullie het wisten ben ik ontzettend rijk, Hoewel ik dat zo in het dagelijks leven niet lijk. Mijn rijkdom bestaat niet uit een bak geld op mijn rekening, Mijn rijkom is een heel persoonlijk gevoels- en levensding. Mijn rijkdom zijn…

Koffie drink ik. Slok na slok. Omringd door geuren van tabak. Ik kijk door witte wolken heen. Ik hoor het tikken van zijn klok. Ik weet en heb altijd al gedacht, dat verleden tijden niet vergaan. Mijn grootvader verschijnt en zegt: Zestig jaren heb ik al gewacht. Zestig jaar heb ik je gemist. We roken pratend zijn sigaren. Nu weet ik wat…

En ik dacht: ‘Men loopt geheel zijn leven Om 't geluk te zoeken en te vinden, Maar men vindt, men vindt het niet. En misschien, daar tussen boom en bergen, In dit klein, verdoken, stille huisje Woont 't geluk en zingt zijn lied.’…