Alle inzendingen over geluk en voorspoed

Maar het is vooral het kind dat zonder kik onder hem zit, daar vanouds een schuilplaats vindt, dàt is het geluk van een tafel – ---------------------------------- uit: 'Idioom van geluk', 2016.…

Toen de wind zijn ware gestalte aannam Ontstond er een hapering in de tijd knipte mislukte momenten weg plakte er vrolijke tijden voor terug En met een adem Een zucht Proefde ik alleen nog donzige wolkjes van geluk…

Jouw ogen hadden stil en in weemoed gesproken of ik iets aan jou verschuldigd was. zag jij een bloem in mij die pas ontloken en alsnog onder het groen verborgen lag. het werd hunkeren in hemels –zoet -verlangen naar een lieve glimlach op je mond als een lentefee ging ik mij in roze en wit omhangen zodat je in mijn verschijning een behagen vond…

het is tijd om uw geluk te beproeven…

geluk is vluchtig als het tuiltje bloemen dat je destijds plukte in de berm langs de weg naar Bornerbroek…

Zij rijgt met kralen van haar geluksmomenten de mooiste ketting…

Elk spel gesluierd vierentwintig uur eerder onder wit satijn na het jawoord gegeven verwarmd op een ijsplateau. Een kil jaar in beeld bevroren als illusie speelt haar gulle lach als enige souvenir glinsterend voor het altaar. Oneindig zweven onder een sterrenhemel via een zwart gat waar ons begin eindigde leeft het begin…

In kwetsbaarheid leeft intens geluk dat bescheiden op ons wacht.…

Rijke mensen helpen investeren in wederzijds geluk. Wapens laten rusten. Verenigde kinderen. Verenigde naties. Wereldburgerij. Regionale feesten vieren. Mondiale kunsten maken. Olympische Spelen spelen. Miljarden bomen planten. Windenergie voor ons allen. Zonnestroom voor iedereen. Natuur beschermen. Dieren rechten geven.…

Vergeten geluk op wat nooit meer mag komen. Verontrust de mens in zijn gelukkigste dromen. Vergeten geluk dat geen uitweg meer kent. Zo ver van gelukkig; zo innig dement.…

Het prille geluk dartelt in de wei. Springt koddig opwaarts in een natuur waarin het jonge leven het oude zal gaan vervangen. Sterk verlangen wordt beloond in de maand mei. Voorbij de winterkoude ontluikt de bloem uit menig knop en wordt het jonge dierenleven met veel sympathie door de wereld ontvangen.…

Er bestaan geen regels voor geluk ook al zou je die zelf kunnen schrijven al die pogingen lopen stuk, op de tegenkant, die zal immers blijven Het geluk van de stilte kan onbehagelijk worden de stilte zelf oorverdovend of soms saai het Griekse geluk van gebroken borden gaat gepaard met scherven en veel lawaai chocolade, voor velen puur genieten…

gelukkig gaan we allemaal dood het is een gegeven waar zelfs de rijken geen vat op krijgen zoals ook bij geluk goddank is ook dit niet te koop anders was er voor ons niet veel over gebleven en juist dat maakt mij gelukkig…

Geluk is een meervoudig equivalent, enerzijds een gewogen prijs in frêle draden gesponnen door de gevoelsspin verleid, raak ik de samenvatting van een droom langzaam kwijt, een ingekorte zaligheid, waar ik de behoefte van wederkerigheid in herken, anderzijds als het handvat alsnog breekt, het genot in werkelijkheid verbleekt,…

Geen doden of gewonden zijn geteld. De oude kathedraal ging deels verloren. Reëel gezien geen ramp als nooit tevoren Het hart wel aangedaan...zie al dat geld. De “Notre Dame” in vlammen opgegaan. De “Oude Dame” ging er achteraan.…

geluk meet je af aan de mate waarin jouw gemoed je rust gunt…

de voetstappen die jij zet in het zand van de tijd van minuut tot minuut van uur na uur van dag tot dag van jaar tot jaar markeren de geschiedenis stap voor stap die jij schrijft voor jouw volgers de voetstappen die jij zet soms spontaan buiten de paden dan weer binnen de lijntjes behoudend zorgvuldig vertellen van geluk en acceptatie…

niet opletten is soms niet al te slim wat dan rest is het garen in je eigen sop het zit dan even niet mee en de zwaartekracht trekt je weer helemaal naar benee we kunnen zoveel willen maken ons soms echt te druk weten veel energie onnodig te verspillen maar besef dat we afhankelijk zijn van het toeval met al z’n grillen en van simpel puur geluk…

Vanaf de allereerste blik Vlinders in mijn buik En iedere keer weer Als ik je zie, hoor of ruik Gaat mijn hart tekeer En overmand door geluk Dat ik jouw vader ben Kan niks meer stuk…

die mooie dagen van weleer ze zijn voorbij komen niet weer de mooie dagen van voorheen ze bleven achter in een zweem van onvolmaakt geluk...…

Nee, geluk brengt geen wijsheid, wijsheid wél geluk.…

Ogen vonken harten bonken onbezonnen hazensprongen Geen berg te hoog geen zee te diep valse beloften violet verdriet De zon draait rond schaduwen vallen regen, regen, regen de dijken breken Platgetrapt gras onvaste grond zonder houvast geen halm, geen mast Bed van stilte de nacht tast blind eenzame vlucht geen weg terug…

Zo lezen we in dit moment, dat geluk ons zoeken zal. Hoe wijsheid ons begeert. Hoe liefde liefde vindt.…

miljoenen verdienden hoe word ik rijk zonder mijn zielenheil te verpatsen wie kan mij daarmee helpen een beetje veel mee matsen toen sprak ik een pover geklede man hij kon iets wat niet iedereen kan hij kon gedachten lezen hij zei: wat jij zoekt m’n vriend, heb ik allemaal in m’n leven gehad ik weet nu waar je de grote schat van het geluk…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

hij is vol jeugd en kracht een trouw gevoelig vriend uitdagend, speels en wijs brutaal soms en toch lief overdag stoeien we wat beleven een simpel geluk hij loopt weg, keert terug met onschuld in zijn ogen zijn lichaam is in de nacht een warm, beschermend schild ik streel zijn zachte vacht waarin mijn tranen drogen ‘s ochtends wekt…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

De realiteit is achtergebleven raakt verder weg van hem nu hij door de straten zwerft omringd door metgezellen die lanen en het plein verlichten, kerft hij in een sprookjesboom zijn geluk met haar initialen voor zijn ogen ontvouwt zich het wonder van de verbeelding het is niet allemaal krom of recht maar voor hem wel levensecht.…

Mijn perspectief tussen het roestblad is een droomhuis aan de bosrand onderweg opgeraapt in de herfst Rijke kleuren in de zon strelen de houten huidschilfers van moeder aarde en ik wandel voorbij even hier te gast…

Men noemt heer Bommel een luie nietsnut die niets uitvoert en slechts teert op geërfde bedragen neerslachtig gaat hij naar buiten de winterse kou in wandelt door dikke sneeuw met sjaal muts en wandelstok heeft -heel uitzonderlijk!- sokken aan zijn behaarde voeten Olivier bezoekt het huisje van zijn vriendin juffrouw Doddel glijdt bij…