inloggen

Alle inzendingen over genucht

11 resultaten.

Sorteren op:

NA EEN ZOMERFEEST

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 405
Vanmiddag heeft de zuivre zon Zijn zoen op kruid en halm doen beven, En toen de schemering begon, Had schoonheid veld noch stroom begeven, Doch is de nacht verknocht gebleven; Zij zagen 't nauw, hun wuft genucht, Van minder goud dan korenaren, Weegt half zo zwaar niet als een vrucht, Maar wordt van jonge, frisse blaren Als krans gedragen…

Geluk, zo zedig en zo zeker

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.087
Geluk, zo zedig en zo zeker, als water dat in glazen beker zijn zuivere genuchte vat: ik heb uw goede dronk genoten, en 't heeft door mijne leên gevloten, als van wie nooit gedronken had. Mijn ogen wijd, mijn lippen open, zijt ge in mijn aadren stil gedropen tot de' allerlaatste', en béste drop...…

Onthulling

poëzie
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.104
Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden, Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht: Woonde er begeerte naar u in een zucht, Zou 'k dan u aan uw minnaar niet benijden? 't Is of uw zachtheid, liefde en mededogen Verering voor "het vrouwlijke" beveelt: Want hiervan is uw blonde schoonheid beeld!…
Jacques Perk25 september 2003Lees meer…

Avond

poëzie
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 2.843
Oh, wondervreemd genucht! Want alles is bij dag zó innig niet. Alle geluid dat nog van verre sprak, verstierf. De wind, de wolken... alles gaat al zachter en zachter. Alles wordt zo stil... En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak, dat al zó moe is, altijd luider slaat, altijd maar luider, en niet rusten wil.…

Nauw zichtbaar wiegen...

poëzie
4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 3.060
Rust - o, wonder - vreemd genucht! Want alles is bij dag zo innig niet. Alle geluid, dat nog van verre sprak, Verstierf - de wind, de wolken, alles gaat Al zacht en zachter - alles wordt zo stil... En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak, Dat al zó moe is, altijd luider slaat, Altijd maar luider, en niet rusten wil.…
Willem Kloos3 september 2004Lees meer…

Aan mijne moeder.

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.237
Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht, zilveren-zacht, de half ontloken maan, bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht, wier bleke bladen aan de kim vergaan; zo zag ik eens, in wonderzoet genucht, uw half verhulde beeltnis voor mij staan,- dan, met een zachte glimlach en een zucht, voor mijn verwonderde oogen ondergaan.…

Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 302
oceaan van wee te tomen Opdat ‘k een wijle met u zou vereend Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend En heb u met een schreiend oog genomen Luid snikkende tusschen de esschenboomen Zodra mijn wel van weemoed was versteend Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend Deez’ bleke uchtend zal ‘k niet langer schromen Eer gij mij weer uw zoet genucht…

Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht

poëzie
3.0 met 88 stemmen aantal keer bekeken 31.962
Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht, Zilveren-zacht, de half-ontloken maan Bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht, Wier bleke bladen aan de kim vergaan, - Zó zag ik eens, in wonder-zoet genucht, Uw half-verhulde beelt'nis voor mij staan, - Dán, met een zachte glimlach en een zucht, Voor mijn verwonderde…

Ingetogenheid

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.914
rozen; Ploegen de lieflijke beemd, d'akker, aan Cypris gewijd: Vellen de drillende thyrs in de bloeiende hof van Cupido: Drinken het vuur met het oog, boezem, en lendenen, in: Zweten een vruchtbare dauw op Venus wellustige gaarden: Zwijmen, van oogleên en ziel even vermoeid en vermast: Deze, en nog andre, nog meer, nog onuitspreekbrer genuchten…

Soldatenstand.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 443
Een leven vol wissling, Een lokaas der jeugd, Een manlijke roeping, Een strik voor de deugd, Een pijnbank van kommer, Een vloed van genucht, Een bandloze vrijheid, Een tergende tucht; Een schole voor kennis, Een bane ter eer, De hoop in de boezem, De kracht in 't geweer; Nu lommer en weelde, Dan honger en slijk; Des morgens…

Drinklied in een kring van jongelingen.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 825
In d'opgang der dagen Is 't leven genucht! Alles bloeit voor 's jonglings schreden; Muzen dalen op zijn stem; 't Lot vervult zijn stoutste beden, Heel de wereld hoort aan hem! De eerste beker die wij drinken Komt der schone meisjes toe, Wie hier niet op mee wil klinken Is de blauwe schenen moe!…