11 resultaten.
NA EEN ZOMERFEEST
poëzie
4.0 met 2 stemmen 405 Vanmiddag heeft de zuivre zon
Zijn zoen op kruid en halm doen beven,
En toen de schemering begon,
Had schoonheid veld noch stroom begeven,
Doch is de nacht verknocht gebleven;
Zij zagen 't nauw, hun wuft genucht,
Van minder goud dan korenaren,
Weegt half zo zwaar niet als een vrucht,
Maar wordt van jonge, frisse blaren
Als krans gedragen…
Geluk, zo zedig en zo zeker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.087 Geluk, zo zedig en zo zeker,
als water dat in glazen beker
zijn zuivere genuchte vat:
ik heb uw goede dronk genoten,
en 't heeft door mijne leên gevloten,
als van wie nooit gedronken had.
Mijn ogen wijd, mijn lippen open,
zijt ge in mijn aadren stil gedropen
tot de' allerlaatste', en béste drop...…
Onthulling
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.104 Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden,
Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht:
Woonde er begeerte naar u in een zucht,
Zou 'k dan u aan uw minnaar niet benijden?
't Is of uw zachtheid, liefde en mededogen
Verering voor "het vrouwlijke" beveelt:
Want hiervan is uw blonde schoonheid beeld!…
Avond
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.843 Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle geluid dat nog van verre sprak,
verstierf. De wind, de wolken... alles gaat
al zachter en zachter. Alles wordt zo stil...
En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak,
dat al zó moe is, altijd luider slaat,
altijd maar luider, en niet rusten wil.…
Nauw zichtbaar wiegen...
poëzie
4.0 met 29 stemmen 3.060 Rust - o, wonder - vreemd genucht!
Want alles is bij dag zo innig niet.
Alle geluid, dat nog van verre sprak,
Verstierf - de wind, de wolken, alles gaat
Al zacht en zachter - alles wordt zo stil...
En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak,
Dat al zó moe is, altijd luider slaat,
Altijd maar luider, en niet rusten wil.…
Aan mijne moeder.
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.237 Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht,
zilveren-zacht, de half ontloken maan,
bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht,
wier bleke bladen aan de kim vergaan;
zo zag ik eens, in wonderzoet genucht,
uw half verhulde beeltnis voor mij staan,-
dan, met een zachte glimlach en een zucht,
voor mijn verwonderde oogen ondergaan.…
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 302 oceaan van wee te tomen
Opdat ‘k een wijle met u zou vereend
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
En heb u met een schreiend oog genomen
Luid snikkende tusschen de esschenboomen
Zodra mijn wel van weemoed was versteend
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
Deez’ bleke uchtend zal ‘k niet langer schromen
Eer gij mij weer uw zoet genucht…
Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht
poëzie
3.0 met 88 stemmen 31.962 Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht,
Zilveren-zacht, de half-ontloken maan
Bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht,
Wier bleke bladen aan de kim vergaan, -
Zó zag ik eens, in wonder-zoet genucht,
Uw half-verhulde beelt'nis voor mij staan, -
Dán, met een zachte glimlach en een zucht,
Voor mijn verwonderde…
Ingetogenheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.914 rozen;
Ploegen de lieflijke beemd, d'akker, aan Cypris gewijd:
Vellen de drillende thyrs in de bloeiende hof van Cupido:
Drinken het vuur met het oog, boezem, en lendenen, in:
Zweten een vruchtbare dauw op Venus wellustige gaarden:
Zwijmen, van oogleên en ziel even vermoeid en vermast:
Deze, en nog andre, nog meer, nog onuitspreekbrer genuchten…
Soldatenstand.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 443 Een leven vol wissling,
Een lokaas der jeugd,
Een manlijke roeping,
Een strik voor de deugd,
Een pijnbank van kommer,
Een vloed van genucht,
Een bandloze vrijheid,
Een tergende tucht;
Een schole voor kennis,
Een bane ter eer,
De hoop in de boezem,
De kracht in 't geweer;
Nu lommer en weelde,
Dan honger en slijk;
Des morgens…
Drinklied in een kring van jongelingen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 825 In d'opgang der dagen
Is 't leven genucht!
Alles bloeit voor 's jonglings schreden;
Muzen dalen op zijn stem;
't Lot vervult zijn stoutste beden,
Heel de wereld hoort aan hem!
De eerste beker die wij drinken
Komt der schone meisjes toe,
Wie hier niet op mee wil klinken
Is de blauwe schenen moe!…