68 resultaten.
ANGST
poëzie
3.0 met 16 stemmen 7.105 De wolken zijn een gerafelde sok
van God.
o lentegeuren!
9 mei 1948
-----------------------
Gedichten (1948)…
Zondagrust
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 86 zijn het
de gerafelde wegen
zonder zondagrust
dat ons
de herinnering doet
vervagen?
aan de
rimpels van de tijd
in een
wereld waar het
onkruid
hoog opgeschoten
het
licht doet temperen…
Stel, dat ik je onthoofd
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 402 soms vraag ik me af
hoe het zal klikken
als ik je onthoofd
-een modderschuit
met aantrekkelijke vlag
wordt beter bezichtigd
dan een zeewaardig jacht
onder een gerafelde lap-
niets is moeilijker
dan die kop van je
die de zin bepaalt…
Gedicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 302 Wat zou de goede man bedoelen
met zijn gerafeld cryptogram?
Is dit een dichtwerk? Mens, wees wijzer!
Het zijn de kleren van de keizer!…
Mijn hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 722 De plattegrond van mijn hart ligt voor je klaar
je loopt daarmee zo naar de ingang
ik zie je daar
laat je zin binnen niet bederven
door het gerafelde behang
dat is van een lang verleden
ik zal je dan in mijn hart kerven
wees niet bang
het geluk ligt in het heden.…
Rafels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 kapotte dromen
gerafeld
stukgeslagen
in het diepste kermen
schrijnende klanken
van onverteerbaar verdriet
ondoordringbaar
verward in kluwens
draden van uitzichtloosheid
scherven
verspreid in
diepe duisternis
verloren in
verlatenheid
verbinding verbroken …
Flarden van weleer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.023 Alles wat ooit realiteit was
zit verborgen achter het nu
waar het onbewuste heerst
met zijn eigen drijfveren
Gerafelde herinneringen
spoken door het hoofd
verleden tot flarden vervaagd
Ik ben een kind van al mijn weleer
maar wat weet ik niet van mezelf
wat ik eigenlijk zou moeten weten…
zuivere regen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 roerloos in het nest
in de gekraste armen
van de boom
de gerafelde woorden
ze wegen bijna niets
te licht voor een vogelvlucht
ongezien tussen veren
verborgen in
niet verstane taal
wacht wacht
in gekraste armen tot
de zuivere regen valt…
ontbreken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 aan de gerafelde kant
danst de wind
wiegt het licht
een langzaam
veranderen in aarde
het zachte breken
naamloos verborgen
in een lange winter tussen
alles wat duister is
deze stilte heeft stekels
een verdwaalde dichtregel
glijdt langs het venster…
De lus
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 690 Het touw gerafeld
de tak is dik en sterk
het mos zacht als
jouw handen
de dag zal het licht
niet teruggeven
oogluikend glanst
zij schijnbaar
tot aan de warme
maaltijd, waar met
mes en vork wordt
gegeten
ik doe de gordijnen
maar dicht, het toetje
is koud…
herfstwoorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 onze gerafelde
woorden dwarrelen
in de achtertuin neer om
elkaar in het voorbijgaan
licht te raken voor
ze de aarde vinden
in het bleke herfstlicht
spreken we schrale dichte
woorden die naar kilte
ruiken en vliegensvlug
transformeren in wegwaai
woorden uit de achtertuin…
Slapende emoties
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 onder de lappendeken
slaapt een leven
met gerafelde emoties
emoties toegedekt
met een deken van hoop
hoop op een vlak leven
emotieloos
zonder diepe dalen
geen grote hoogtes
hoop op rustig
kabbelende gevoelens
onafhankelijk
van stemmingen
hoop op
een vredig leven
bij tijd en wijle…
Gerafeld half garen
netgedicht
2.0 met 62 stemmen 41 jij had geen kist
om je mooiste
poppen in te
bewaren jij hield
niet zo van
wolletjes en bolletjes
in gerafeld half garen
jij was als
extravert gericht
op mensen in hun
noden en wensen
juist in contact deelde
jij aandacht liepen
jullie samen het pad
toch was er ook
stilte die soms
indringend aandacht
vroeg die je niet weg…
vak G
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 404 opgehokt
kakelende kippen
stem die stokt
paddenstoel met stippen
een raakvlak ken ik niet
mijn kader is geen
kwetsbaarheid
ik soleer naar verdriet
toch is zijdezacht
mijn hart gerafeld
glee na glee verkaveld
uitgepuzzeld bedacht
in stukken uiteen
gevallen, kant noch wal
raken mijn momenten
verstrooid verval
ik in fragmenten…
Geluidloze wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 715 Langzaam verdrink ik in de
wereld van geluidloos lawaai
ik zie monden bewegen
maar beheers niet hun taal
hun lachen scheurt de
trommelvliezen van mijn ziel
ik speur het zwerk naar de
oorzaak van pijn, zoek
in mijn gerafelde binnenkant
langzaam terugkerend
naar de wrede stilte van
het niet erbij horen
de hoofdse schelpen aan…
De oude jas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de gerafelde gaten
in de oude jas
vertellen een verhaal
over kapotte dromen
en een beschadigd leven
te vaak opgelapt
met loze beloften
ooit was hij nieuw
mooi en geliefd
nu giert
zijn eenzaamheid
door de gaten
neergesmeten
op de voddenhoop
zoekt de afgeleefde jas
kleumend
naar wat warmte
bij de afgedankte trui
en…
Oude Zuchten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 173 sjamanen verbinden zich
reizen terug in de tijd
gerafelde broeders wachten
op heling van hun leed
verdronken zusters wenen
men noemde hen ooit heksen
handlangers van het kwaad
verdroegen hun wijsheid niet
elk van de vier winden
hoort hun zuchtende roep
kom werkers van het licht
breng hun zielen tot rust…
De zee kust mijn voeten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.089 Ik loop voetstappen
in het natte zand
de ruisende zee
raakt mijn oren,
ziende blind
wolken mijn gedachten
de lucht in
grillige grijze vormen
zwerven naar de verte
flarden mijmeringen
maken van de kim
’n gerafeld koord,
ik voel de wind
mijn spinsels verjagen
ik kijk omlaag en zie
de zee mijn voeten kussen…
Het leven.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 450 In het noordelijkste dorp op aarde
In het graf van een stad
De gerafelde brand van de woestijnen
Waar niemand kan leven besta ik
En besta ik alleen
Mijn voedsel maak ik uit niets
Water uit marmer, vuur uit een rots
Gebrand, verhard, gelooid
In het lege blazoen van de wereld
Besta ik, het leven.…
Rafels
gedicht
2.0 met 64 stemmen 21.454 Later fladderden er raven
tussen de al even gerafelde takken
van de lariks.
Een schicht: de schaduw
van een zwaluw schoot
door de zomer.
En in het sprookjesbos
is plotseling de stinkzwam
dwingend aanwezig.
Doodgaan behoort tot het zeer weinige
dat niet zou mogen.…
Het mozaïek van maanden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.019 ik rol de losse draden
maar op kluwens
het gebeuren in de
eigen kleuren bij elkaar
ook zijn er
lapjes stof ten dele
onbewerkt gerafeld
en nog lang niet klaar
ik zoek naar een patroon
in het mozaïek van maanden
probeer toch alles af te
ronden van het voorbije jaar
op het palet van kleuren
opent zich de nieuwe tijd
geen patroon nog…
bedaagd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.430 ze schuifelde weer langs
achter haar rollator
kromme rughanden
ongewassen haar
kleefde aan haar voorhoofd
afgezakte sokken onthulden
steunkousen onder
een gerafelde rok
haar aan elkaar geplakte bril
voor op de neus gegleden
een zilte weeïge reukkolom
markeerde haar territorium
ze liet een spoor
van versleten jaren na
zonder…
Afnemende kinderlijkheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 196 De touwen gerafeld, de witte roos geplet..…
strjitten/straten
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 368 de strjitten binne leech
yn e stêd fan besjutting
de dei wurch yn
ûneinich begjin
de maatslach ûnwis
raffele,skuort
gefoelfol
yn griishollig ferline
oersetting/vertaling
de straten zijn leeg
in de stad van zinnen
de dag moe in
oneindig beginnen
de maatslag onzeker
gerafeld,gescheurd
fijnbesnaard
in grijshoofdig verleden…
achterblijvers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 een klein dorp ging dood
het was een geleidelijk
sterven samen met de
achterblijvers
olijfbomen treuren in de
verweesde boomgaard
vóór het geblakerde huis
hangt een schommel scheef
aan gerafeld touw op
oeroude verlaten grond
het dorp zwijgt
dieper dan het graf
uit het bos klinkt het
gezang van een merel
zijn buurman valt…
Hip wil wat!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 de haren moedwillig
verward het hemd
nonchalant ongestreken
de broekspijpen kundig
versleten gemaakt
gerafeld als echt
de sneakers gelompt
-tegen zweverigheid-
een veter nauwlettend
vergeten
de trui met de naden
naar buiten gekeerd
al heeft mam het
anders geleerd
en dat ze zich hoedt
om mijn vintage te wassen
-een jekker uit…
geen etiquette
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 geen etiquette
in de gaten van stilte
huilt het kind van morgen
in gerafelde eenzaamheid
de stukken uit de middag
maar vanmiddag vielen
snippers eierschaal omlaag
gras kleurde tot kunst
geboorte werd begrafenis
de zon doofde in de asbak
de thee met chloor
smaakte naar bestoven tantes
ik voelde me gevangen achter tralies…
Eilanden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Zoveel eenzame nachten
dwalen we langs het zwarte water
met onze gedachten aan een verdwenen geliefde
nog zie ik je gaan in een droevige boot
aarzelend met je roeispanen en net zo
verdrietig als ik
kijkend naar de rode vlag
die langzaamaan gerafeld wegwaait
in een duistere wind
hoe moet ik nog geloven in een rozensprookje
en wie betwijfelt…
donderteken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 gedrenkt in
voorgevoel van wat
wordt voorgeschreven
onder het soepel buigend
lemmet keert een witte
siddering runentekens
heet staal ritst aan
de donkere hemel
voorteken dat de aarde
moet lezen
het brengt een kentering
aan de lauwe adem van
de avond het schrift
scheurt overdwars
een verblindende reet
hangt waarschuwing in
het gerafeld…
Eenzaam
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 483 alleen en verlaten
kijkt hij om zich heen
een ongebruikt toetsenbord
een zwijgend scherm
gedachten, roerloos, emoties
gesloten ogen
haar proberen tot leven te wekken
haar glimlach
haar ogen
haar mond
denkend aan beladen plekken van vroeger
met jou
als symbool van je wispelturigheid
pikken kraaien in platgewalste lijkjes
op het gerafelde…