26 resultaten.
Geratel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 483 Na 22 januari zit er in de Kamer
Wellicht een vreemde klant
Zijn naam is Emile Ratelband
Trekt zich niets aan van het gehamer
Tsjakkaa roept de volksverlakker
Hij weet niet beter-de arme stakker…
dode hitte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 175 de blauwe groenheid
van de zee
het schuim en geratel
tegen stenen torens van de stad
gewicht van luchtkastelen
tastzin van een grottenolm
het dunbezaaide lentepad
naar een paradijs
om er te verblijven
niet om te wonen…
HET BLIKSEMVUUR
poëzie
4.0 met 3 stemmen 440 Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis,
Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,
Dromend en peinzend, sluimrend en liefde bedrijvend,
Zittend met wijd-open ogen in 't ontzettendste ogenblik,
Op de rand van het bed, d'arm om de hals der geliefde.…
koek en ei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 74 je naam is het thema van weerzien
ergens op een plek van nooit geweest
hou de schelp tegen je oor
en je hoort het ruisen van de zee
het blijken populieren te zijn
die je vanuit de hoogte foppen
met hun geratel van blad en been
in de adem van de lucht
als het niet is zoals het was
heeft het zo moeten zijn en is
‘t verleden het moment…
meridiaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 muren moedigen doofheid aan, mijn
aanwezigheid is louter postnataal
ondeelbaar in wormgaten, wormstekig
de trap kraakt naar hoogte
als geratel van ketenen, als de
vroomheid van een gewatteerde nacht
tot hier reikt mijn schaduw, onwetend
van halvering, vervalwind, ranonkel, van
begrip zonder begrijpen
smaak van evenwicht aan keelrand…
Oorlog in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 De groene jungle en
roepende vogels
branden vlees op
de vlammen van napalm
Terwijl beneden hen
het landschap helder openbreekt
druipen wonden
en
een kind loopt
in vellen van vlees
de weg af
De mitrailleurpost waakt
het is de hele dag
te stil geweest
geratel verschrikt slangen
en de tropenregen sist
over verschroeide aarde.…
Een lege tijd om in te leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Tijd volgepropt met zinnige
En vooral onzinnige dingen -
Veel geratel over van alles
En vooral over helemaal niets -
Mens, waar bazel je over?
Als je niks beters te melden hebt
Hou dan gewoon je mond!…
Remington revisited
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Kaarsrecht achter mijn schrijfmachine
komt zomaar het geratel van een dood
gewaande melodie tot leven
ik schrijf sneller dan God (of mens)
kan lezen
knipoog naar de letter V
een muffe geur van carbonpapier
doet het belletje rinkelen
de punt slaat gaten in mijn brein
en tien vingers
vergrijpen zich aan letters
die hamers samenknopen…
Belg over de wereld
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 396 al is ja het mooiste
het duidelijkste het
meest onuitwisbare
dat warmte brengt
waar de kilte dreigt
doe mij maar misschien
want ik kan niet kiezen
tussen weten van hebben
en voelen over houden van
wat ooit weer verder moet
als een aflopend wekkertje
doe mij maar heel misschien
op een andere planeet
zonder het geratel van
opgebruikte…
Bakerkamer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister
in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen
in de zwartheid van een gewatteerde nacht
tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend
van annexatie, van wrikkende, schurende tijd
tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht
ik zie flakkerende…
Geboortegrond
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 513 Geen span
paarden waar men nu haastig rijdt
Eens per uur stokte een trage lijnbus
het spel van kinderen uit de buurt
de halte met vreemde dame werd begluurd
Het alles mocht niet langer zijn en dus
mis ik het klaterend geratel ondertussen
van paard en wagen met schuimende melk in bussen.…
Maïsoogst
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.000 Het geratel rukte nu
ongehinderd mijn hersens binnen.
Wat bleef er anders over
dan via de voordeur
de straat op te vluchten
waar ik slechts op het nippertje
de truck met maïspulp ontwijken kon.
Verder hoorde ik gelukkig
herfstvogels boven het
nu doffere lawaai uit.…
De stomme rebel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.710 Regen in het hart en luid, luider geratel.
De achtergrond:
Het puin met de dolle honden,
ze jagen hun staart na, knagen aan een mensenschedel.
Smeltwater dat van de berg stort, zo woest.
Maar stom is hij, woestijn en zeebodem.
Hoe het begon?
De vonken spatten uit een steen
drijven de schade op, luid, luider geknetter.…
kermis in de polder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.349 Gestommel, geratel , zonlicht, koffie, en gedartel.
Mama ... schiet op!
Snel de schoenen aan en op de kermis aan.
Daar was schittering en pracht, geheel zoals verwacht...
De dag ging te snel voorbij, met touwtjetrek en de hobbelende geit..
Voor plezier was toen alle tijd...
West-Beemster , bedankt!…
Langs de highway
gedicht
3.0 met 42 stemmen 9.231 Als ik je nu de oceaan liet zien, verdwaald
en buiten adem, één groot geratel.
Sommigen erlangs in dunne kleren,
geliefden, glimmend, argeloos
in de ijle lucht een weg op die zij kennen.…
Don Q
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.029 geheugen
Een vergane edelman
Het vernuftige is vervlogen
Hij troont op een kreunend paard
De prikkels van nu maken hem dol
Spinsels nestelen zich in een verweerde kop
De ontspoorde droom
Het kolkend sop dat ophitst
Want de kosmos bruist door bloed
De maat is lang niet vol
En dan nog meer speeksel verspillen
Aan dure beloftes en hol geratel…
Nieuwe wereld
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 147 ik hield vroeger al van donkere luchten, van
harde striemende wind en regen die kletterend
op de ruiten van mijn kamer uiteenspatte en
de balkondeuren in de sponningen deed ratelen
alsof ik in dat monotone geratel weer naar nieuwe
wegen kon gaan zoeken en ik reizen kon naar
werelden die nog onontgonnen waren, zonder
dat volwassenen bezig…
Min of meer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 Geratel van wekkers zal altijd ergens
weerklinken, hernieuwd komen aanhinken
weerloos met handen en ogen vol mededogen
nadat rouw zich over "en toen" heeft gebogen.
Er resten geen aarzelingen of liëren
noch oud zeer of stelligheid in de zinnen
voor mij althans om ook nu leven te vieren
en mezelf in alle toonaarden te beminnen.…
ZOEMEN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 376 Bij bijna elke klik hoor ik
geratel. Ook de eenzaat in zijn kluis is nooit meer
alleen. Op Facebook enkel al tel ik een zwerm
van een half miljard.
wij zoemen hier
en een verre imker
oogst…
Aan Rika
poëzie
4.0 met 58 stemmen 7.854 Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?…
grote kuis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 348 zwart woud
raderen kraken, de worm graaft in zijn hout
benen wijzers schuiven over de plaat
om het uur hupt de koekoek uit zijn kooi en roept zijn naam
gisteren begon die ijzige tik aan een zenuw te knagen
ik liep naar het tuinhuis, greep de kettingzaag
druppelde olie over zijn tanden en zwengelde hem aan
doppen op mijn oren dempen het geratel…
Manon (Deel 2)
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.733 wiedend tussen het jong plantsoen,
fleurend bij vers frisbronnend water,
horen de telers boven ‘t groen
ver hoefgetrappel en geratel.
het span komt recht hun richting uit
met aan zijn boord een jongedame :
asblond van bles en blank van huid
arriveert daarginds Jean’s erfgename.…
Reis naar het oosten
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.495 Terwijl het geratel van de boerenkarren bijna ons gesprek overstemt.
‘Neem nog een koekje! Heb je al koffie gehad?’ vraagt ze lief.
Ik kijk naar de tafel en knik onzichtbaar.
Opa is naar de winkel, koekjes kopen.
Opa en oma zitten samen op de schommelbank.
Aan haar glimlach zie ik dat ze weer aan het reizen is.…
Rauw tot op het bot....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 371 Zo bitter, bitter zoet
werd het bed opgedekt
glad-gestreken elke plooi in 't laken
en in kettingreactie , bij elk gebaar,
spatten de beelden stuk,
mijn ziel nog zoekend
tussen het puin
van slechts zacht gekreun, geratel.
Het minnen werd niet warmer met de nacht.
Het vriespunt bleef.…
Ontblote zwerver
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 925 lavendel
Al het kille van de regen liet je me drogen aan je warmte
Met een streling van je stem kleurde je de schaduw van mijn denken
Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels
Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister
Omdat je me met jezelf me door de kloven leidde
En je zwijgen verslond het geratel…
Manon (Deel 1)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.039 tegen de heuvel, dor en droog
van maquis, grindzand en rotskeien,
vecht zich een ezel traag omhoog
langsheen de lege boerderijen
de pendel uit een verre bron
houdt zich soms koppig stil en star
het water, klotsend uit de ton,
smeert het geratel van de kar
eens boven bij de laatste bocht
hoort men de bultenaar ‘hòò ! halt !’…