de beklaagdenbank torst
het gewicht van de leugen
zoekt naar de waarheid
die niemand gelooft
verzaakt aan het recht
dat ooit is ontkomen
als zeemzoet gesmeek
dat zweepslagen werd
en kraakt in haar voegen
door pleidooien vol haat
die woord tegen woord
nog wonden slaan
waar enkel bewijs
de stellingen staaft
het niets van de leugen…
Hoor, o Heere, mijn gesmeek,
Waarheid uit mijns herten grond;
Valsheid is 't niet, die ik spreek,
Geen bedrog besmeurt mijn mond.
Hebt ge niet beproefd mijn hert,
Heer, het onderzocht bij nacht,
Toen er niets gevonden werd,
Heb ik op uw recht gewacht.…
Elk mooi moment dat wij hebben beleefd,
Is nu verworden tot een bron van smart,
Die voelbaar wordt als mijn gedachte antwoord geeft,
Op het gesmeek van mijn verlaten hart.
Maar deze pijn zal langzaam over gaan.
En dus kan ik dit voorzeker stellen:
Ooit als je spijt hebt van je vieze spellen,
Zal ik, al wachtend, voor het altaar staan.…
Ik ben het gesmeek om liefde zat.
Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad.
Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject.
Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect.
Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets.
Doe het ook eens niet op high speeds.
Smile for the camera, hot shot!…