Alle inzendingen over gesprek

En bij het gevreesde gesprek met de oncoloog Was de angst op je gezicht te zien Toch vroeg je weinig en het enige wat er uit kwam was: ik word toch niet kaal, misschien? Ik wilde niet dat je je schaamde, Ik wilde niet dat je afhankelijk was. Ik wilde niet dat je niet eten kon, Ik wilde niet dat je ziek was.…

gegrift, - Dan beeft mijn vinger, wijl de draaischijf snort, Het blinkend nat over de leemklomp stort, En onbewust druk ik de weke klei Tot kelken, lijk de bloemen in de wei, En rank en pooprend zwelt omhoog de tuit, Of daar een vogel opwaarts wiekt en fluit; In 't zwierig lijnspel dat ik mijmrend trek Fladdren de vlinders met hun stom gesprek…

Tijdens onze gesprekken bleek al snel Jij zat met jouw ouders en verloofde in de knel. Doodongelukkig was jij met deze man Vallend onder de categorie tiran. Jouw gevoelens telden niet mee Zelfs niet in bed als je met hem vree. Met pijn in mijn hart hoorde ik dit aan Zo hoort het leven toch niet te gaan.…

Ik ken hem van een netwerk evenement voor ondernemers en heb bij onze laatste ontmoeting een best interessant gesprek er over gehad. Nu ken ik eigenlijk niemand die enthousiaster kan vertellen over een uitvaart dan hij...... Tegenwoordig kan er ook heel veel. Je kan het bijna niet zo gek bedenken. Maar dit was toch even echt "out of the box".…

Het lange wachten is begonnen de stilte na de storm van kleuterpret, puberluim en brommer en lessen in de goede vorm gestold hun levenslust in vastgeroeste patronen gekrompen hun postuur veel kleiner dan hun zonen. mijn vader, die eens met een schop blafte naar mijn dwarse puistenkop: je komt dit huis niet meer in! sloft nu als een…

Jij jouw tong ik de mijne 2 tongen in gesprek Smelten samen, samen gesmolten één.…

mijn gezicht De baby volgde elke trek Ze glimlachte tegen mij Mijn dag was overbelicht Mijn bord was bijna leeg Mijn dochter opende vol glans Vol liefde haar mooiste blik Ik verschoof mijn laatste restje kip Het vuur spatte uit haar ogen Wat Pa mij nu weer flikt Ik heb mijn eigen leven Hoef niet door jou te worden ingeblikt Een goed gesprek…

De gesprekken in de gangen gaan langs mij door, door de beperking, sta ik buiten en er even alleen voor en loop ongemakkelijk in hun verbale spoor, het enige wat mij nog rest is het te laten gaan, misschien - voor mij - de ultieme test.…

ze dacht ik bouw voor mijzelf een goed bestaan in mijn leven is verder geen plaats voor jou, ik kan goed op eigen benen staan jij hebt jouw waarheid en ik die van mij dat was wat ze steeds weer tegen je zei dat herinner ik mij nog goed en ook dat nare woord perceptie andere waarneming in de geest kwam iedere keer weer uit haar mond veel gesprekken…

Ik roep de bediening en plaats de bestelling, Nu gaat ons gesprek als vanzelf in versnelling. Maar dan stoot ik, kluns als ik ben, plots haar glas om, De wijn maakt een vlek op haar jurk, oh, wat oerstom. Ik wil haar gaan helpen en grijp een servetje, Ik poets en ik wrijf en ik zeg een gebedje.…

Gesprekken verliezen hun geheime karakter. Sommigen continueren, vaak met dubbele tongen, in boudoires en suites een frivole twee-akter……

lachten zij de toekomst toe Veel later pas drong het tot hen door Op een dag, die ze snel wilden vergeten, Dat zij maar alleen waren Hand in hand, in een huis voor velen Wanneer hun blonde schoonheden verdwenen Waren op zoek naar een ver Amerika En haar ogen leken, nu achter dubbel glas, Niet eens meer zo eindeloos Toen leefden ze in gesprek…

Ze pakken de telefoon Dezelfde stem Een onverwacht gesprek Nieuwsgierigheid gewekt Hij getrouwd Zij een vriendje Ze schrijven toch een mail Een ontmoeting met zuivere intenties Levensverhalen vertellend Kijkend naar elkaar Hij getrouwd Zij een vriendje De avond komt ten einde Midden op het plein Onder fel schijnend licht Zoent hij…

alles tot één gebonden gerecht te komen daardoor de plank compleet mis sla misschien is het een soort koorts ik voel het ook wanneer ik jou zie je warmte smelt mij werkelijk zo snel, sneller dan ik mij vast kan klampen aan de jaarringen van mijn spreken mijn tong slaat mijn lippen strak en dubbel liggen mijn wegen om een fatsoenlijk gesprek…

Met verwarde gevoelens reed ik naar huis Wat een lijf, wat een vent Het verleden werd weer nu Het liefst was ik samen met jou weggerend Twee weken later gaat de telefoon Je stem, je warmte, het mag niet meer Je belt me op om een gesprek te voeren En toch verlang ik naar meer, ook deze keer… Ook jij had dat gevoel in de supermarkt Je vond…

Verwacht niet dat hij je aankijkt Of toenadering zoekt zoals een ieder dat herkend Verwacht geen sociale wedervraag Als je met hem in ‘gesprek’ bent Vergeef hem zijn drukke gedrag En zijn sociale onhandigheid Als hij weer een ‘dankjewel’ vergeet Of geobsedeerd blijft doorvragen naar de tijd En verbaas je niet als hij wegkruipt…

Verdriet verhulde nonchalante zinnen aan de oppervlakte van gesprek. De klinkers waren hol van binnen en de klanken flets. De onderhuidse zinnen lieten raden waar de pijnen zijn gezet. Ik vroeg naar dingen uit je jeugd. Je keek en zweeg, verzette schouders, deed alsof je niets begreep. Je vingers krampten in een woordeloos gebaar.…

. ----------------------------------------------- discours: gesprek blondes: fijne kant met bloemmotief van dik garen Hypokras: Nitri: Nitri woestijn in Egypte Hoffman: Duitse dichter en musicus(1776-1822) kooitje: bed verschiet: toekomst…

't Gesprek stokt; hart en adem staakt, Als 't weerlicht rakelings ons raakt. Wij zien elkanders vaal gelaat, Ontwijken 't raam, en ieder gaat Verbijsterd uit zijn levenslot Tot aller leven oorsprong: God! O eindelijke vredesteê!…

Niet langer vertellen hoe gesprekken bij die barakken ook ontstonden, toen jij met hese stem zong: "Opstaan." Zingen we nu luid: dood de vijand met dat "eens" geweten, herkennen wij nu 't goede, naast tierende felle volkswoede.…

1 uur lag ik op de tafel en voelde het schrapen, het prikken, maar geen pijn we voerden visa versa gesprekken met name over cultuur en maatschappij Met een wat natuurlijke moeheid kleedde ik mij aan Om weer mijn weg te gaan met dankbare afsluitende woorden Voor de vriendelijkheid, de deskundigheid en zelfs de humor Componenten voor mijn complimenten…

Ik zag een vrouw Ik voelde wouw En al gauw Sprak ik haar aan Een open gezicht Als een open toneel Waarvan het doek niet valt Sprak ze ook mij aan Ze vertelde over rouw En die bleef rauw En ruw ook na 17 jaar Om haar verloren man Ik leefde mee met Die emotionele, intieme Bittere spontaniteit Welke tijdloos lijkt te blijven Maar…

Dan doorkruist een snater ons gesprek: Arend? Arend Kaaks? Van het journaal?…

Ik dacht aan al onze belevenissen samen, aan de doldwaze ervaringen tijdens vakanties en onze diepzinnige gesprekken na kerkdiensten, terwijl we smulden van marsepein gebakjes. Ik dacht vooral aan je lieve ogen, die glansden bij ieder simpel geluk en die nou hopeloos en verbaasd naar houvast zochten.…

(David) Ik zou me graag waardig bewijzen Als echtgenoot, innig en trouw Wel moet ik het boeren Nog weten te prijzen Het vee hoop ik snel op te voeren Een boer zonder varkens, dat wil toch geen vrouw (Olke) Ik zit al een tijd zonder vrouw En hoop bovenal te bewijzen Dat ik nu heel trouw Gesprekken kan voeren Ook zal ik haar stunning looks…

-Dit gesprek kost 10 ct per leesminuut. -Neemt u vooral de tijd. -Voor een happy end, kies 2. -Wilt u geen happy end, kies 1. -Kunt u niet kiezen, kies eerst 1 en later 2. -------------------------------------------- 1- U heeft niet gekozen voor een happy end. -U bent geen idealist. -Wilt u wel doorgaan, kies nogmaals 1.…

met bloemen Een vrouw te wachten op het laatste applaus Het doek valt Het doek valt voorgoed Zijn rol is uitgespeeld Na het applaus rest slechts één ding Stilte Stilte is als een geschenk Een prachtig geschenk Stilte laat je nadenken Stilte is als meditatie Stilte is een vriend welke altijd bij je is Stilte is een vijand die een goed gesprek…

104.000 uit Nederland uit een volledig bezet, maar zoveel minder verzetsland ------------------------------------------------------------------------------ Bij 'Pauw' gisteravond ging het 2e onderwerp, zeg maar het 2e kwartiertje over de herdenking en de percepties van de tafelgasten Verbeet en Shahbazi Gerdie Verbeet dus in discussie, gesprek…

U kent hem van zijn roze microfoon Zijn handelsmerk is treiteren en zuigen Maar bij Naema viel ‘geen stijl’ in duigen Andreas bleek een potig manspersoon Dus Rutger gaf zich smadelijk gewonnen En heeft als wraak een wurgpoging verzonnen…

In de cirkel van verbinding ben je zeker niet alleen je vormt een cirkel met anderen je voelt mensen om je heen Het gaat om de verbinding niet om sec, hij of zij in respect voor ieders mening verbonden in ‘n cirkel, dat zijn wij We sluiten in, we sluiten niet uit respecteren basaal ieders mening aandachtig luisteren vormt een positieve…