237 resultaten.
Kantelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 binnenkort kantelt
het licht weer mijn uitzicht
in hoop verpakt
en natuurlijk bemanteld
oprijzend uit de laatste dagen
van een verjarend gewricht
het is een verlangen
vol van gezangen
het is de roep naar
een heimelijk baren;
de geboorte van
een bevruchte zonnestraal
in de maagdelijke engte
die met vruchtwater
mee uit wil varen…
Kerend getij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 vreemdeling
zij moeten zich van haar onthechten
om te vergaan op de bodem van verwachting
waar zij zich met het aardse zullen vervlechten
zelfs mensen moeten vaak hun thuis verlaten
vluchten dan voor natuurlijk of barbaars geweld
met de onzekerheid of anderen hen zullen dulden :
zij die leven in vrijheid en waar welvaart telt
dit kerend getij…
Getij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Schijn me binnenste buiten
vloei druppelsgewijs
terug naar de zee
verdwijn in de golf
wees wassend gelaat
mijn gedachten
zijn vrij
strooi ze af en terug
getooid met schelpen
het geluid van de baren
brengt ze fluisterend
dichter bij
© Rudi J.P. Lejaeghere
Opgedragen aan Iris Van de Casteele
Juni 2008…
Getij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 778 Misschien
wanneer je op een avond
langs het strand loopt
mijmerend over de zee
die steeds weer land verplaatst
en wast
nadat zij nieuwe golven vond
in haar verzinken
zul je begrijpen
dat er ook een morgen komt
al heeft de nacht
mijn schaduw nu gedoofd…
Getij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 122 Gevormd door de
striemende wind
de getijden zijn vervlogen
Zacht adem ik over zee
jouw naam
golvend en zo bewogen…
Getij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 eb en vloed en eb
het getij van het leven
sterk wisselvallig …
H E T G E T I J
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 152 En het getij keek mij aan
op de kust
uitgerust
om te keren
en de vloedlijn
gaf het sein
een nieuw proberen
zijn
elke golfslag
een nieuwe dag
in opheffen en neerzetten
de branding tussen zee en lucht
natuurwetten
die bergen verzetten
in mij het getij…
Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Lekker meedeinen
op het ritme van getij
adem van de zee.…
Ooit
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.457 De pelikaan lonkt
naar de vangst
van een visser
laat de tijd rijpen
als het getij
over het strand
stormwind raast
woester dan woest
kille lucht waait
de schelpen
naar een nieuw
getij
als ooit op een dag
vandaag
is geworden
en later ontluikt
tot in het einde
van de tijd…
Herfst
poëzie
4.0 met 16 stemmen 4.254 Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij,
Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de zomer blij,
Zij wisten zich een groot geluk, toen hun leed
Met 't getij één was en sterk kompleet.
Maar zo kan ik de Herfst niet voelen, zo is hij niet in mij :
Het gulden doodgaan in rijk-trillende getij.…
Eb en vloed
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 508 Glijdend langs mijn hand
verzand ik in gedachten
getij keert mijn hart…
Wortels
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 198 Een poging om zich
uit te spreken in een
zon beladen droom,
wordt het begraven ,
in de zoom van het
getij, waar het z’n
voeten heeft geplant,
proeft het van de
natte klei, waarop
de groene zoden
waken, gevormd door
de wortels van de
tijd, die het zoeken
naar de doden
heeft gestaakt.…
Geheimschrift (IV)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 De lengte
van mijn leven
sleep ik achter
de toorts voor
mij, brandend
Vol van leven
vuurt de fakkel
Het getij
staat op stormvloed…
Haiku 5#3
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Wisselend getij
Geluid van water
verder dan de horizon
gebroken golven.
Cirkelspel
In zekere zin
is elk eind een nieuw begin
het werk is nooit af.…
In Goddelijke poëzie mijn hart mijn bron de genezende zon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 60 ik herinner me weinig meer dan
het hunkeren naar je warm vel
voorgoed
bemind te zijn
in de stilte na de jubelende
stemmen op
weg naar huis met de
ganzenhuid nog op de armen
ik herinner me weinig meer dan dat zangvogels
uit de boom
niet kunnen vallen
door wind en brandend getij
terwijl ik de stenen
van de tijd hard en ongenaakbaar…
een zee aan liefde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 787 liefde is als
eb en vloed
een nimmer
aflatend getij
dat geeft en
neemt
lejo…
dans
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 856 dans
dans
voor mij
hier
op de grens
van het getij
je bent
mijn ebbe en vloed
de schelp
die op het strand zich vlijt
het parelmoer
waarin ik naar je kijk
als je
voor de eeuwigheid
met mij vrijt…
Laura Dekker is er geraakt
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 175 Laura bezeilde 's werelds getij
achttien maanden tussen loef en lij
maar vlucht naar een land
aan de and're kant
voor de Hollandse regelneverij.…
Ons heelal ontwaakt....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 153 Ons heelal kent geen getij,
en dijt daarom wakker uit.
Wanneer ontwaken wij?…
Droomreis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 665 Droomwolken van bestaan
oneindig getij
wanneer wij gaan
op waterwieken voorbij
Het schip in de nacht
laat ons onbevangen zweven
als een magische toverkracht
door het eeuwige leven…
Planktonisch
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 Purper licht
fragmenteert in
kleine delen parelmoer
In een zone van getij
pluk ik vruchten
van de zee.
Naakte mossels liggen
gapend op het strand
onwetend van het dampen nog.…
Eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 191 Koud tot op het bot
speelt de wind met het getij
die golven opstuwt
die uitdagend tot grote
hoogtes klimmen om zo
in woeste branding
uiteen te spatten
om met al hun kracht
het strand te kussen…
Zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 283 Zoals golven zuchten
naar het strand
telkens keren
eb en vloed
of kwinkelerend
als een leeuwerik in de lente
het ontstaan opnieuw begroet
zo leeft zij in mij
adem ik haar
zijn
wij
in wezen
het getij…
Getij-delijk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 330 Woeste zee
Bron van al het leven
We bewegen mee
Al is het maar heel even…
GETIJ VERGAAT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Klapwiekend scheert
pa zwaan over het water:
plaats voor de mijnen!
Aan het riviertje
bloeit haagwinde in pollen
én hoge zuilen.
De regen klettert:
het eikenbos dampt geurig,
heeft een warm aanzien.
De regen houdt op:
het weiland heeft een broeilucht
vol zoete loomheid.
Op de kijkbuis komt
een gezicht, dat zorgen beeldt:
kunstschilders…
Nieuwjaar getij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Licht kiert
donkert het jaargetij
strekt zich in verticale vormen
laat in stilte weten
hoe mijn thuiskomst
is geregeld
groeven vol oud zweet
telt uren voor een nieuw begin.…
Het getij is dood
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 330 schilder weer
de luchten in
het avondrood
botters die
op water rusten
het getij is dood
slap hangen
zware zeilen
de lijnen zijn gezet
als straks de
vloed op komt vult
zich vanzelf het net
geen vis ontsnapt aan
het kielhalen mijn dagelijks
broodje kan ik zo betalen…
De Slufter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 162 Murw gebeukt door tomeloze kracht
Van springtij in vollemaansnacht
Breken oude dijken krakend open,
Land wordt schuimend overlopen.
Slufter, geboren uit dijkzwakte,
Groeit uit tot zilte kweldervlakte.
Op warme dagen lamsoorpaars getint,
Blauw doorsneden krekenlabyrinth.…
Herfst-serenade
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 352 Hoor het naderen van de herfst
en het ruisen van de bomen
Kleuren bladeren in de zon
dwarrelen vrolijk door de stad
Takken van de beuken zwiepen
krakend hout de eeuwen door
Stormen razen door het bos
regen valt met wilde sprongen
Vergaan is weer een zomertij
de warme gloed in avondlicht
Sranden stil en uitgewaaid
de duinen moe ze slapen…
ZEE
gedicht
3.0 met 91 stemmen 13.015 Op het ritme van getij
neemt ze vasteland in
met geweld en
strooit herinneringen
tussen schelpen en koralen.
Als adem van de regen,
in wolken en in nevel
beheerst ze zelf de meeuwen.
Ongestraft als kleptomane
steelt ze het einde van de dag
en verzinkt het licht
telkens voor een nacht,
als kind gewiegd
in haar moederschoot terug.…