Alle inzendingen over gevat?

Die mevrouw wil iedere dag rosbief op haar brood. Het is hier geen hotel!…

Model achter glas bevriest ondanks minirok toch niet helemaal…

De wijn is oud gevat, ik als drinker onervaren verdronk in flessen onbenul mijn wapen was een degen die in een duel elke kurk doorstak, schonk de tijd mij toegemeten tot het jongste nat niet meer rijpen kon en elke dag komt de bodem dichterbij in de ziel van de fles ontstond de razernij het glas vertekend en vergrootte de jeugdzonden…

De grote wereld gevat in een dauwdruppel bij ochtendgloren.…

hoe schoon uw gelaat gevat in scharlakenrood oh, hersftadonis…

Een handvol uitjes, Haring bij de staart gevat En, hop, in het luik!…

de zonsopgang zien de dag start in goud gevat zo’n stralend moment…

jouw ogen keken met het helder blauw van de eerste lentedagen die met voorjaarsachtige zachtheid vol verbazing het zwart van aarde vergeleken met een curieuze snelheid had de metamorfose van donker naar kleur plaats gevonden waarin pril wit en in groen gevatte bloemen en planten nu al bewondering oogstten van alle kanten…

Met dikke krokodillentranen weent hij tegen zijn beste maat die hij dagelijks tweedubbel ziet de enige die nog met hem praat he makkertje zullen we samen tot de bodem gaan dan maar jij bent mijn enige echte houvast het leven is zo eenzaam en zwaar laveloos van drank en verdriet zijn hoofd diepgestoken in zijn `kraag` schuimt hij straten…

glurend door mijn wimpers zie ik je gevat in blauw oogverblindend uitwaaierend naar wat je maar kunt raken door jou laat ik me verleiden al het stof te laten dwarrelen zodat je vrij kunt spelen kleuren waar je wilt om licht te verdonkeren sluit ik de luiken en in totale overgave ontvang ik je op mijn huid…

zijn lieve woorden geplukt uit hartgedachten gevat in zinnen en samen gebundeld tot een mooi boeketje poëzie…

Gevat in groen en rozerood, sta je daar, oogverblindend boeiend, in een moment van stilte, beschermd door wat schaduw van de bomen, nog even te genieten.…

Je komt me zo vlot voor vandaag met of zonder bra ik heb je graag met bra klinkt het gevat aldus vandaag verpakt ik zie je graag ik ook…

- Die er niet op gevat is, Zegt: 'Omdat zijn neus zo nat is.' Doch iemand die logica leert, Zegt terstond: ''t is juist omgekeerd.'…

Een vlinder sprak eens heel gevat ik ben dit leven fladderzat en trok zich terug in zijn cocon alwaar hij voor zichzelf een privé-vliegtuigje spon.…

Tussen stoeptegels zwaait het ontkiemde boompje sierlijk in de wind met zijn vrije, losse top, 't voetje stevig vastgeklemd.…

‘Ceterum censeo’ Mooi, dat Latijn nietwaar Smaakvol en bruikbaar Benevens gevat Kent u bijvoorbeeld het Apodyterium? Niet? Nou dan moet u Hoognodig in bad!…

. ------------------------------------------------ Straks - onmiddellijk gevat - aangenomen dwee - gedwee, volgzaam gewisse - krachtige…

Daags weet mijn daadwerkelijke voeling niets te passen onder het beschutten mij letterlijk of figuurlijk gevat; ze loopt op de toppen van haar tenen door de plassen, wat betekent zij tot over haar oren in het klimaat schat.…

Niet-gevat en zonder ogen, tekent zich daar het wezenlijke af.…

En terwijl de ijle ruimte zich plots met Händel vult en ook een streepje Bach hoop ik stil dat dit moment mij bij zal blijven tot ik zelf, gevat in tijdloos kleurpalet opstijg naar het Al.…

En terwijl de ijle ruimte zich plots met Händel vult en ook een streepje Bach hoop ik stil dat dit moment mij bij zal blijven tot ik zelf, gevat in tijdloos kleurpalet opstijg naar het Al…

de wei lijkt wel een symfonie van kleur de wind een dirigent die bloemen wiegt in geur het gras subtiel gevat als zachtgroene omlijsting de zon licht warmte bij op dit zomerschilderij…

De bloesem van de lente als in een wolk gevat. Teer in het morgenlicht zo'n takje heel erg fijn. Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

de traan, gevat in hartstocht, lacht mij toe in rode lippen de traan, lijdend, weent mij in strak gelaat de traan van vreugde woont in glinsterogen de traan, ultiem de perfecte druppel ik stroom over…

Naar de herberg ben ik op zoek 'n arm om mijn schouder Stemmen gedimd en woorden zonder snelheid in zinnen gevat Niet drank als gastheer,herbergier niet de kurk om op te drijven Naar de herberg ben ik op zoek papier.... om over vriendschap te schrijven.…

ik kon geen stappen doen in de wereld van glas als dat breekt vergeet het zijn unieke vorm is voor altijd geweest er is geen geest want de schaduw bij glas is wat was en komen gaat het nu is gevat in iets dat zich subtiel laat zien als entiteit zonder tijd ik doe geen stap voordat wat is ook zijn reflecties heeft in wat is…

Bij vader op de nek zit je hoog en droog de wereld lijkt gekrompen je hoofd raakt haast de regenboog "hou je vast, anders val je" roepen anderen je toe ..ze weten niet dat hij je hand al heeft gevat.…

slaperig bolleke, vol in stilleven gehuld levenskracht ontloken, rank slank lenteklokje vol in wit gestoken, en groen gevat, verlok je grijzig grauw verslagen, van blije hoop verguld…