231 resultaten.
Roodbruine gevel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 318 Terwijl de rood-
bruine gevel zich
ondanks zichzelf nog
steeds gespiegeld weet
in de avond waarop
mensen luidruchtig
naar elkaar op zoek
gaan.…
Nevel al aan de gevel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 De tijd voelt als een verse appelschil,
al wordt het straks vast licht en zou hij willen
hij hoort ook nog steeds helder en te luid
nachtelijk aanzwellende golven van ooit gillen.
Er zwelt een hele stoet schuimkoppen
weer golven, wederom amper te stoppen.
Meeuwen soppen, meerkoeten deinen mee
op ook deze aanzwellende februari zee.
Wordt…
betonrot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 211 gevels bezwijken
door constructieve missers
instortingsgevaar…
geur vertelt per deur verhalen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 352 spiegelen langs de boten
ik woon al lang in deze buurt
de gevels heb ik met mijn geest ommuurd
het plaatje heb ik in mijn hart gesloten…
Sint - Oedenrode:
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 525 *
Waar gevels wit gekalkt zijn
en schaduw vrijt met licht,
daar vindt stilte haar rijm
en kent zwaarte geen gewicht.
*…
RONDEAU DOMICILIAIRE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 629 het huis waarin ik woon wordt afgebroken
de gevel is niet meer om aan te zien
het wemelt er op zolder van de spoken
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
ik vraag me af waaraan ik dit verdien
zie op tegen het ongemak van dien
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
de gevel is niet meer om aan te zien
ze gunnen me nog even tijd misschien…
Geheugengolf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 185 Een tsunami van herinneringen
Baant zich een weg
In de zee van mensen
Tussen oude gevels
Om ons te vervoegen.
Zij zijn van beton,
Maar wij wijken niet.…
Geur vertelt per deur verhalen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 712 De gevels heb ik met mijn geest ommuurd.
Dit plaatje heb ik in mijn hart gesloten.…
Afgewezen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.243 De kikkerprins in zijn keel
Zit klaar voor de sprong
Door een ruime borstholte
Blind en blozend
Gehinderd door gisteren
Bijt hij in het zand
Kust de gevels
Voelt zich met al wat kruipt verwant.…
Eeuwig staan zondags de wagens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 vragen
want waarom deze gevels gekerkerd liggen
in de spiegelgladde wagens
dat weten
op deze verbannen middag
enkel de slaperige vogels in de bomen
de bomen
die meer bepaald platanen zijn…
Shiva
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 216 Een IS-beeldenstorm vlakbij Masul,
’t bekogelen door fans van een fontein,
een gevel die zo nodig wit moest zijn -
vernielingen…, en ons ontgaat het doel.
Of hebben Shiva’s kwast en fles en kris
een archetypische betekenis?…
In touw
snelsonnet
1.0 met 11 stemmen 742 Twee K2-klimmers gaven het niet op
Toen zij daar boven in problemen raakten
Hoewel zij hun bizarre tocht niet staakten
Is hun ambitie zwaar over de top
Cas van de Gevel en Wilco van Rooijen
Hun avontuur van vriezen en van dooien…
Kuilbalen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Kuilbalen,
Staat er eenvoudig
Zwart op wit
In het halfhoge gras
Voor de boerderij
Waar mensen wonen
Die we nog nooit
Hebben gezien -
Achter de gevel
Woont een raadsel -
Deze dag,
Elke dag…
kerkje Opwaarts
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 in Sellingerbeetse
omhoog met een rotvaart
onbewust gleed je
snel als een stokstaart
hemelwaarts
op de gevel staat Opwaarts
het gebouw een andere loop
er dreigde sloop
kerkje in de bouwstijl
Amsterdamse school
bleef bestaan
een stichting pakt er
dorpsactiviteit aan
kunstenaars gaan
in het kerkje exposeren
iedereen blij dat
het kerkje…
Vroeg Amsterdam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Ver gedruis van ontwakend verkeer,
een vroege tram die de remise verlaat,
donkere huizen in nog stille straten,
gevels die zich in de verte verliezen
in de ochtendnevel die daar nog hangt.…
Te koop
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.512 mijn straat
de oude gevels opgelapt
waarachter onbekende ogen
het ouderlijke huis
vol generatiekloven
nu te koop
een mengeling van klank
en geur blijft hangen
als versteend
elke belegering van leegte
wordt erfgoed van
hernieuwde hoop…
Foots
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 466 versierde gevel
geeft het hart weer
van degene die hierachter
schuilgaat
als een warm bad
word ik welkom geheten
en tot in de puntjes
door haar nagelopen
daar waar jongensdromen
werkelijkheid worden
gooit zij haar zwarte lokken los
evenals haar heupen…
suites voor annemieke VI
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 geen doorkomen aan
onder de linkse brugboog
ligt een futennest
in het voortuintje
van een dode duif vleugels
tegen de gevel
in werkelijkheid
kan het hek naar de vrijheid
altijd open -
zeg het me niet -
hoeveel zwarte wateren
moet ik afzoeken
lage winterzon
op de bodem van de singel
ligt een vuilnisvat…
Het Stille Paradijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 909 Ze loopt door het dal
van de verlaten wereld
langs gevels van puur porselein
Door de sombere straten
verlangt ze naar de wereld
De wereld die nooit meer zal zijn
Verborgen in verlangen
in dromen en verhalen
en diepe stille wensen
Geborgen in de duisternis
en de eenzaamheid
van ons, verlaten mensen…
Kijken hun ogen uit....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Ze kijken
hun ogen uit
de gevels
van de Leidse panden
De levendigheid
handel & wandel
aan de grachten
het verkeer
Een dame & heer
die voorzichtig
oversteken
een hond,uitgelaten
Ze kijken
hun ogen uit
zullen er niet
...over praten
Stilzwijgend
aan de oude gracht
waarin...
bootjes op en neer.…
we zagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 we zagen hoe
het licht op
de gevels viel
hoe de schaduw
in een zachte
dans de zon
verdrong hoe
vogels in stilte
afdaalden
we zagen hoe
de zinkende
stad in het
water wegkwijnde
laat me jullie
meenemen
mompelde het
water met de
hand voor de mond…
advertentie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 325 ik ben een huis met open wonden
toon mijn zwakte niets is verborgen
wie wil er verder voor mij zorgen
herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden
ik draag de wonden van de tijd
maar mijn wortels liggen diep gespreid
ik bied beschutting , rust en zekerheid
heet u welkom met armen wijd…
Wir haben es gewusst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 376 knarsende spil:
hij neemt gekuist door de biecht
nog een slaapmutsje
hij heeft de gevel gewit
met een kardinale fout…
aqui vive en poeta
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 335 welnu achter deze gevel
komen woorden tot leven
zoals destijds bij de bouw
de metselaar dit huis
liet groeien steen voor steen
zo maakt de dichter
met zorg de juiste keuze
woord voor woord…
bamboe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 386 een holle stengel van vezels
onderbroken door knopen
waar het blad hecht
van de toendra tot de tropen
woekeren zijn wortels
tot een halm elders opduikt
hij bloeit één keer in een eeuw
en verdort dan tot glimmend hout
staven waarmee ik een steiger bouw
om op te klimmen tegen jouw gevel…
mysterie
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 396 o, diep mysterie knaag niet langer
aan mijn diep verborgen hart
laat donkere woorden schemeren
in het leven van het onbewuste
spookbeelden in mijn lusten
drijven onrust in mijn verlangen
arme woorden neergeschreven
in de gevels van de tijd
verbrast in het verlopen licht
van vroegere eeuwen…
In hazenslaap versteend...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 316 Ze lagen
niet alleen
'bij nachte'
Ze wachten
niet alleen
het Nieuwe Jaar
Ze trekken
met hun kudde
schapen
waar gras
in pol of spriet
welig groeit
Dichtbije natuur
en einder boeit
voor herders ogen
Met eigen ogen
zag ik ze
in een gevel
in hazenslaap versteend.…
De Stad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 357 Zware woorden klinken
tegen de gevels
die scherp omlijnd zijn
in de eerste dagen.
De bruggen overbruggen
diepe sombere waters
Geen lach weerspiegelt.
Hoe schoon en mooi
het klonk en was
Het verbond is verbroken.
De stad breekt zichzelf af
Ze geeft niet meer
Ze gaf…
haagse meisjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 261 nu in den haag
een gratis kaart
met het oog op het
meisje van vermeer
hier ergens aanwezig
en dan het htm-meisje
die van de bus en tram
door haar hulp kijk ik
een kwartier later
vierhonderd jaar terug
zij parelt hoog
aan de haagse gevel
in de stemmige zaal
heb ik een ontmoeting
haagse meisjes
onvergetelijk…
ontelbaar
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 389 laat maar
ik wil niets meer bezitten
dan de kiezels die ik uit eenzaamheid
raap
langs een veelvoud van
rivieren, onzichtbaar
voor hen met dode gezichten
niet dichter dan
jij
al weg
voor stilte in mij
vloeit
en dichtklapt tot gevels
met luiken gesloten
zoals mijn woorden die ik tel
en bevochtig
wanneer uit de dakgoot…