Alle inzendingen over gewas

Wij zijn allen als bloemen geven mannelijke sporen af om voort te planten zij laten ontstaan en groeien wij bloeien in al onze kleuren zoals wij onze liefde en leven geven en vooral om te sieren wij verwelken en sterven.…

Heer wij bidden U voor gewas en arbeid Dat er ook dit jaar genoeg eten mag zijn Geef op Uw tijd regen en zonneschijn Zodat er sprake is van vruchtbaarheid. Mensen kunnen wel de zaden strooien Toch kunnen ze geen wasdom geven Ook al is dit wel hun doel en streven Maar alleen U kunt de groei voltooien.…

Pluvius, oh Pluvius dood is ons gewas de aarde gebarsten als ware zij van glas…

Op mijn akker zal ik lopen in winter en drassige grond zal er korrels en zaadjes strooien voor een vruchtbaar bestaan Met de zeis snoei ik de blaadjes de bloemen en de tijd ik leef al uren tussen kuil en koren waar ik mij zo dadelijk uit bevrijd Ik hoor de paarden zwoegen zie het land opstaan een weelderige bloemenzee vormen tegen…

over het braakliggend terrein fladdert een goud gestippelde vlinder daalt neer op de akker die niet is ingezaaid met een cultuurgewas voor een beperkte duur mogelijk tot men weer kan denken in zoet dat geurt naar bloemen meer dan in zuur dat ruikt naar azijn u rest slechts het weten bij het zoeken tussen de klavers…

de regels maak je zelf doe nou niet alsof je neus niet groeit laat dat maar over aan het gras zo dor en zonder mooi gewas het is er niet kijk maar…

Land of gewas. Het is om 't even. Het is over-leven.…

de storm kreunt in kruinen stotend ontbladert het gewas de herfst nadert ras met schreden en weer lijkt de zomer eeuwen geleden…

In het kleine verzorgingshuis zat hij te bidden en ging toen in bad. Een verpleegster verzorgde de pater. Ze nam iets speciaals aan hem waar. Door z'n lichaamstaal werd het 'r klaar. Ja, het stond als een paal boven water. Z'n geslachtsdeel was nauwelijks nat, dat van haar des te meer, toen-ie bad om een innig contact met d'r lijf. Ze bedreven…

Als ze gezellig keuvelend plukken, gelijktijdig bukken, ziet ze op slag weer de jongen in hem, schuilgaand achter zacht getinte vlinderachtige bloemenpracht. Hij vroeg haar zijn Lathyrus te bekijken. Zijn stralende blik, dat nodigend gebaar, in zijn andere hand een vaasje, onweerstaanbaar. Plukkend als toen fluistert ze kussend…

Als de lucht niet meer blauw zal zijn en de aarde verschroeid Het gewas lang verdord en de mensheid geboeid Dan pas zal men de zonde zien die men hier heeft verricht Dan rest enkel het wachten op het eind van het licht…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

Ik sluimer in mijn droom en verdwaal aan de overkant in het gewas van mijn zielenveld. Mijn droom is als een deken die mijn ogen toedekt en als een verklarend boek zich vergrijpt aan vergeten beelden. Ik laat mijn droom mijn nacht opvullen.…

Gezelle, Gezelle, ik zeg dank u welle: voor uw rijm van gewas volop roem. Zo'n strofe vol fleur - zo natuurlijk Gezelle strooi ik, bij uw beeld, bloem na bloem…

Katje; huppelt en springt door het gras Het ruikt een fragiele muis Het zijn kannibalen in het gewas Mijn domein; het is niet pluis Dit territorium is kat zijn terrein Zijn malse groene gras Muisje lief; daar hoor jij niet te zijn Dit is voor het kattenras Hebbes zegt de klauw De nagels pakken hem vast Kat lust hem rauw Gooit hem in de…

Dank U wel HEER Voor gewas en arbeid, van dit jaar Voor het dagelijks brood ons gegeven Voor de goede dingen in ons leven Voor aardappelen, en alle etenswaar. Dank U wel HEER Dat de oogst weer overvloedig was Bieten, granen, groenten en ook fruit We kunnen weer een heel jaar vooruit Het komt zowel mens als dier van pas.…

de vroegboom voor het raam bijt blaadjes af het laatste geel van sacherijn klampt zich aan het zwieren vast dit jaargetij heeft pech had ‘ie maar wat eerder moeten zijn want al het andere gewas dacht dat het alweer lente was…

kleurige bloesems bloeiend verval vallende zaden zaaiende wind wassende groeisels bloemend gewas kleurige bloesems bloeiend verval vallende zaden zaaiende wind…

het wuift het waait ongemaaid stuift het niezend en proestend briezend en hoestend inhalerende pollen ondergronds de mollen languit het gras eenvoud van gewas het verslaat de tijd dit groene tapijt…

Langsheen de landerij Verscholen tussen ’t gras Tierde ’n ander gewas Die ‘k wel in ’n slaatje pas.…

Een ij'vrige man in Kijkduin Was heel erg trots op z'n tuin Maar toen kwamen er wormen Om 't gewas te bestormen En lag heel z'n tuin weer in puin!…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

een goddelijk panorama als in een prent van vroeger aan de muur in de klas ben gelukkig dat ik hier besta knappp… zegt de krop ik ruik het vers gemaaide gras leef het leven om mij aan jou te geven bestaat er nog iets zwoelers dan vers geplukt jong gewas ?…

Merkwaardige fibraties als geurendistillaties beroerden het gewas. "Ik ben beduust", zei Slak, die tot zijn buurman sprak: "Vertel me wat het was!" "Het is een noes etude, een opmaat tot prelude. Het was toch niet te ras?" zei Schild, een iet verlegen, "Ik noem het: Sterrenregen en groeiend, groeiend gras."…

wolken vlinders verschoten van kleur in de bloemenzee van hoogzomer nog hangt de warme geur in het herfstgeel van rijpend gewas pas als kou het donkerrood van de vruchten komt keuren verdwijnen vlinders langzaam en loom om in het zomerse weer te verschijnen…

tijd om de struiken te snoeien het lager gewas opnieuw laten bloeien bomen hun uitzicht te geven want uit dood hout zal nooit meer iets groeien het mes gaat er in gekortwiekt en kalend nog koud maar toch samen de nieuwe lente weer halend…

wilde kamperfoelie klimt in ons bos slingert zich vast om heggen kreupelhout die naar zeggen dan het loodje leggen fout eten gaat van beklemd gewas los ze sluiten wel in voor hun feeërieke pracht fataal tappen ze teveel licht en draagkracht…

Oorverdovend gedonder doet haar verschrikt van de berg rollen hoog gras wijkt door haar komst het groene gewas kleurt de tijd welke gisteren nog vleugels gaf op zonovergoten hoogtes werden deze vandaag abrupt ontnomen wat bewijst dat niets is wat het lijkt…

Niet de persoon die achterblijft op het doek van een schilderij een oneffenheid, een vage vlek maar het gewas, het veld en de lucht die naar verse lijnolie ruikt De geuren die verbanden leggen momenten onvolledig herscheppen een film gekunsteld in kleur beeld voor beeld op een rij Ik bouw jou op uit mij…