Alle inzendingen over gezang

De lijster zingt en drinkt mijn tuin leeg onverschillig of haar gezang me bevalt of niet, haar lied was er lang voordat mijn tuin ontstond.…

sterrennevels filamenten sublieme chaos van gezang en instrumenten geschaard rond de grote magneet de toonaard de veilige planeet…

Schmink is plezier en de koude zon glimlacht zoals de maskers en de wagens wachten en kilometers lang deze dag versieren met warme kleuren omdat de tijd het vraagt en de mensen het wensen als dwaze vrolijkheid en gezang de optocht zal laten beginnen en drie dagen lang hun lusten en gezangen zal vertieren.…

serafijnen dalen af met de milde ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met het gezang wakkert aan de vlam…

proef je het bitter van het vergaan, hoor je het gezang nog van de vorige lente?…

We kunnen nog heel wat leren van de vogels met hun fijnbesnaard gezang alles in harmonie en op het juiste moment maar bij ons is de fijnbesnaardheid soms een kakofonie omdat we zo aan eigenbelang zijn gewend…

Stilte én gezang alom.…

wapper met je vleugels spreidt ze uit zing nog eens je lieve geluid een fluit, een lokroep je prachtig gezang mereltje vlieg vastberaden weet al je noten zijn van belang…

vogels tillen de bomen op die dansen van hun gezang bladgoud klatert van de van zonnestralen ik hou mijn handen op in de ijle lucht neurie mee en voel me licht…

. ------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…

zwervend langs de kloostermuren van de buitenwereld met gevouwen handen in afzondering heilig gezang onder kaarslicht met rozenkransen in sober samenzijn met open geloof tot de orde geroepen…

tussen heiligen van glas in lood in het donker zo wonderlijk belicht bij verstilde stemmen en oude gezangen bekruipt me een heimelijk verlangen te leven als een vredige kloosterling…

voor wat het waard is de waard en zijn gasten, niet op hun waarde geschat eens doolde een geest, onnavolgbaar in woord en gebaar, vrouwen, drank en gezang, eens hebben we het gehad er waart niets meer, we zijn er geweest…

neem me mee oh, machtige moeder en wieg mij in uw zacht gezang laat mij vergeten wat zwaarte is neem me mee om in lichtheid te varen voorbij het gemis…

Geert Wilders vindt het Hollands gezang van een uitzonderlijk staatsbelang. 't Was bijna gedaan met Johnny Jordaan maar straks staat het paard weer in de gang !…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

serafijnen dalen af met 't licht van de ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met gezang wakkert aan de vlam wakkert aan de vlam…

ik breek ontroerd mijn woorden ga liggen op het avondstrand je okselholte sluit haar rangen neemt bezit van mijn gezang bloemen omkransen de ijle wonde in tweestrijd ga ik heen…

Schofferen van een bedelende vrouw, Tekeergaan met racistische gezangen. Fantastisch om de hufter uit te hangen, Het schuim der natie komt weer eens in touw. Dan pist er ook nog een in je gezicht, Barbaren zijn dat aan hun stand verplicht.…

En wiegt haar zacht in dromen, Allengskens, onbewust; - Gezang en orgel zwijgen, En de kerke ligt in rust. Gezang en orgel zwijgen, De laatste stap galmt heen… Zij zit nog stil te dromen, In ’t schemeruur alleen.…

zelden stond de tijd zo pijnlijk stil verscholen vogels hun gezang dreven bloemen doelloos op het water zochten mijn ogen een verwaaide glimlach huilden mijn tranen een droef vaarwel…

u bent niet mijn meerdere minder kan ook doch blauw is ook een kleur anders dan rood wit is gezang naar onkreukbaarheid een staartmees zingt vol overgave de lente tegemoet triedelediedie de zon zuigt honing…

een handvol misschien bomenzacht wat warme aarde en een vinden verwondering om het gouden licht en vleugels rond de maan en al hoor ik in de verte het gezang van sneeuwrivieren de eeuwigheid is hier in jou en in dit fonkelend verdergaan…

in het dorp was ze voorbij voor ik het wist, waar was de koets waar de kroon aubades van schooljeugd voor het bordes als steeds, de burgervader hoorde het gezang minzaam aan en altijd scheen de zon ook waren er appeltjes van oranje geloof ik…

Bij haar dodenmis geen gezang maar pure stilte zo was zij eenmaal over was het ook echt voorbij daar hoorden geen liederen of woorden bij misschien alleen een zacht gezoem door lippen stijf dicht op elkaar en tranen zonder gesnik.…

ik ben geen zanger maar een dichter en m'n pen is zoveel lichter dan mijn stem het gewicht zit in de woorden en de zinnen die ik tem verlang van mij geen fraai gezang want een vers is slechts behang in een bundel naargelang…

Luister naar het gezang van de wind dan weet je dat er een God bestaat waar men zich op deze aarde bevind het is voor het geloof nooit te laat.…

Dwazen zijn 't die anders zijn, Heisa, bij gezang en wijn, laat ons vreugde maken!…

Het kerkvolk zat koortsachtig in de bank En met opvallend rode, bolle wangen Bracht het daar in eentonige gezangen Voor al hun vele zegeningen dank. En bovenal zong het de hoogste lof Over de jongste uitbraak van de bof.…