Blauwe lucht met wolkenveren
blij gebeier uit de toren
mandarijnen ingemaakt
nieuw groen schort met pannelappen
gastvij geurend is de keuken
glaasje binnen handbereik
flessen en papier verdwenen
vrolijk klep- en glasgerinkel
fietstassen geleegd
Blauwe lucht met wolkenveren
blij gebeier uit de toren
mandarijnen ingemaakt…
terwijl er grote vlokken vallen
in eindeloze stilte
beweegt het in mijn oor
de stemmen van een broos gesprek
met spatten glasgerinkel
en kletterend servies
in kleren wil ik ze wel hullen
de vreemde schelpen aan mijn hoofd
beschermend koesteren tegen de golven
die ongevraagd en onverwacht
soms zacht soms ongenadig
mij willen overspoelen…
En 't klonk als kanonnades, schot na schot,
En 't klonk als lang rinkink'lend glasgerinkel,
Toen 'k ver in 't dal zwiepte met bliksemkrinkel
Kristallen koepelbouw van gletschergrot.
Op ieder wolkenblad een gouden letter,
Orakelde ik, en noodlot en sibylle:
Jouw wezenheid verwerklijkt zich niet hier.…
Rokerige ruimte, glasgerinkel aan de bar
donkere hoekjes, gelach, mompelend gepraat
het kleine podium, ‘n geelrood verlichte vlek
de zachte tonen van een aangeslagen gitaar
zwellen aan, een slow blues wordt ingezet
ingehouden tikken vanaf een drumstel,
bastonen vallen in, zachte dreunen in je borst
plotseling de smartelijke kreten van de zanger…
Het theeservies
van de mens wiens dagboek als een raam
werd dichtgeklapt - glasgerinkel, inktvlekken staat vies
op andermans aanrecht. Maak het nu beter, was het af en breng het terug.
Maar alleen de doden mogen vergeven en zij kunnen niet spreken.…
Dote gaat onvervaard op stap
(het is hem heus het is geen grap)
Zwijgend treedt hij door de voordeur
(glasgerinkel betekent groot malheur)
Bloedend richt hij zijn onzekere schreden
(de tijd van rennen is al lang geleden)
Naar de Eerste Hulp Post om de hoek
(gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek)
Lopend naast zijn dure, exquise schoenen…
485
Bezig met laden