Alle inzendingen over goden

de mens de grootste grap de uitgemolken mop die elke god aan een andere vertelt strijdend om de strafste clou…

Leven is een ode aan God. Ieder leven kan iets toevoegen aan het heel zijn. Door te leven kan je leren en daardoor het complete, in de dood, completer maken. In de dood wordt het complete, completer. Doodgaan is groeien. God is compleet.…

God zette een krul onder hun bestaan.…

Een gedachte vervlogen door een illusie bedrogen de wazige schets van een verwrongen wereld en alles gelogen De knop van de liefde die pas bloeit wanneer harmonie groeit en het onkruid, verstikt door ellende, doodbloedt in de ruïne van het leven door het verleden getekend, gezegend in de bron van al het leven omringd door de bloei…

Dat Israel vry hop' end' wacht, Op Gods des Heeren groote macht, End' op zijn ontfermherticheyt, Van nu tot inder eewicheyt. Moderne versie: Een psalmlied van David 1. HEER, niet trots is mijn hart, Niet hoogmoedig mijn blik, Ik zoek niet wat te groot is Voor mij en te hoog gegrepen. 2.…

parmantig stapt hij van zijn troon de kloek blinkt dwaas zijn aaltige bot heel waardig wisselt hij zijn kroon, op naar het buurhok... want hij is God!…

In elk huis waar ik kom Voel ik mij meteen thuis Ik voel dat God bij mij is Nooit is Hij verhinderd Of ergens anders bezig Hij is altijd in mijn hart Daarom kom ik nooit Binnen in een leeg huis…

Mijn tranen verdring ik Toch heb ik verdriet Ik zou willen schreeuwen Maar toch doe ik het niet Wanneer ik alleen ben Heel dicht bij mijn gevoel Ja dan laat ik me gaan Met vooropgezet doel Om weer te voelen Als was ik een kind Het maakt weinig uit Wat een ander dan vindt Ik hoop op een arm En een kus op mijn wang Oh God laat de zon zien…

was een morgen, kristallijn gezet op vochte weiden, waar de droppeldauw de sprieten, stengels buigen deed, aan kelk en steel schakerend in het lichte grijs gezegen op gras en groene halmen, in de lucht heldere vinkenslag, over de vlonder het reppen van de voeten, de witte tandenlach, het zingen van de melkster, aan de kimmen de zomen ging God…

Fonkelende lichtjes sieren de donkere stad Kerststemming her en der Kerst komt er zo weer aan. Velen nog naastig op zoek naar dat allerlaatste geschenk… Winkels overladen met een mensenmassa… In al deze drukte vergeten we waarom het bij Kerst eigenlijk gaat. De komst van Jezus Die verlossing wil brengen Voor iedereen van ons. Ons allen…

Dat was het Teringstarretje – Beware Gods genaê, Dat gij het ooit ziet schittren In ’t oog van kind of gaê!…

Hoor, 't is de wind, 't is de wind, 't is de wind, en zoekende zucht hij om ruste te vinden, overal rond, en en vindt gene, nooit : of hij de daken van d'huizen verstrooit, of hij de vliegende blâren doet ruisen, of hij de bomen daarboven doet buisen, of hij de torren hun toppen afwaait, of hij de malende meulenen draait, of hij de…

Nu nog steeds na al die jaren vraag ik aan god,was dit een straf? Dat jij mijn kind ,dood werd geboren en was de strafmaat naar behoren? Voor mijn zonden ooit beleden ergens in een ver verleden. Heb jij kleintje nu geen graf waarbij ik je kan gedenken. Enkel nog in mijn gebeden jij geeft vaak wrede geschenken.…

Oké dan, sprak de voorzitster en gaf Heel routineus een klopje met haar hamer Wij schaffen hier vanmiddag in de Kamer Dus het verbod op godslastering af En dan komt nu agendapuntje elf: Het afschaffen van God de Heere zelf…

Leer mij genieten van wat God mij met zoveel liefde schenkt. Wereldse geluiden verbreken onbarmhartig de diepe stilte die mijn pas verworven schat omhult. Ik sper mijn ogen open en stamel in opperste verrukking: dank U, Heer, voor dit prachtige geschenk.…

ik herinner mij een jonge god te zien vereeuwigd in de spiegel een flits ijdelheid hoe jij mij aanbad zo oprecht, intens en de nacht lag stil te wachten nog maar zwanger van genot…

Een schreeuw naar omhoog gelift door de kracht van ademuitstoot hemelen schemeren godengezichten in dreigend diepblauw verbleekt in de dauw een sterveling, gedreven in het nauw door het leven gebogen ten gronde vervuild met zijn zonden de nacht van zijn ziel is verlicht door de maan doorzichtig zijn ego getrokken zijn aandacht…

God, bij U voel ik mij altijd vrij.…

Als jij mij echt kan helpen Dan geef ik jou een zoen Ik wil het heus wel anders Maar 'k zou niet weten hoe Mijn leven moet veranderen Oh, lieve God ik weet het... Het is al lang een raadsel Voor alles wat ik doe…

De ezel wankelt, ‘t linnen vecht terug Maar sterk zijn de Stille streken, kleurpalet, groen, rood en zwart Oliegeur, terpentijn en oude koffie De vloer besmeurd, ‘t lijkt wel abstract Langzaam vormt zich een wazig beeld De verstilde realiteit van het ontwaken Een bloem ontluikend, van binnenuit Aai van het penseel, zie! Een blad… En weer….…

Verdrijf het licht, sprak een stem tot Hem en de zon versteende straalde in zacht zilver tussen vonken die het vuur doofden verstil het leven, sprak een stem tot Hem en het leven vond haar rust geborgen in met huid beklede ogen, even donker als daarbuiten met dromen over sterren en de maan in een wreed ogenblik verzwolgen door…

het Grote Mysterie wordt met vele namen aangesproken sommige mensen zeggen God anderen zeggen Allah of Brahma Jahwe of Wanka Tanka Spirit of de Schepper ontelbaar zijn de namen van het Grote Mysterie alle mensen op deze planeet drinken water uit haar rivieren eten voedsel van haar land ademen haar lucht ontelbaar zijn de vormen…

Wat wacht ik in dit avonduur, De Stad beslopen door de slaap, Gezeten bij de Tempelmuur; God of de Marokkaanse Knaap?…

Onder de lakens gedoken voel ik mij vrij en pijnloos, alsof ik onder een stapel sneeuw lig, alsof de tijd stilstaat en sneeuw het rimpelen van het lichaam tegen gaat. Ik voel me even vrij van alle pijn die mijn lichaam dagelijks voelt. Als de sneeuw weer smelt ben ik weer een mens tegen de wereld en het is Hij, die mijn menselijk lichaam langzaam…

- mijn God! mijn God! Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet, Maar was er één die Gij zó lijden liet, Wijl hij U lief had, boven zielsgenot? En nóg zal ik niet vloeken 't mensbestaan, En 't Leven niet, en Uwe naam niet smaden, Zelfs met dít mateloze Leed beladen, Neem ik het Leven uit Uw handen aan.…

Het leven is… geen vrede alhier, geen wapenstilstand vragen: het leven is de Kruisbanier tot in Gods handen dragen! -------------------- wijgt: strijdt…

Genadig God, die in mijn boezem leest! Ik vliet tot U, en wil, maar kan niet smeken. Aanschouw mijn nood, mijn neergezonken geest, En zie mijn oog van stille tranen leken! Ik smeek om niets, hoe kwijnend, hoe bedroefd.…

Plan A; een gat in je gezicht geslagen, met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket, je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin. Mijn haar vloeit uit, azuur, mijn lijst is afgezet met knalroze…

Wat kan ze dan al niet zijn, van God tot seks of zielepijn. Terwijl deze letters samerijgen, weet ik niet anders dan over haar te zwijgen.…

De kleur van het leven is gebleven ondanks de langstrekkende kelken waaruit soms bitter, dan weer zoet genipt of gulzig gedronken wordt het paar, gespaard en gedragen ziet in trage gedachten dankbaar om Nu ruist de tijd van zestig-plus van steeds meer ach en AOW doch door bidden, loven, prijzen in deze herfst van het bestaan zal God…