inloggen

Alle inzendingen over goedigheid

12 resultaten.

Sorteren op:

Dierenleed

netgedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.145
Kijkt goedig uit zijn ogen met een blik van wat is dit En dit aap, is nu het leven wat je altijd al zou moeten hebben geleefd. Hij knikt met een verstandige blik, en is op alle fronten genaaid door de kasteelheer.…
Johanna2 september 2008Lees meer…

Aanvechtinge

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.167
Uw liefd' en goedigheid mij trekken tot het goed'. Uw mede-dogendheid van 't kwade mij bevrijden. Helaas! wat zeg ik Heer! dewijl mijn herte tracht Naar uwe zoetigheid*, zo heeft daar in gewracht* Uw goedheid, uw gena, uw liefd', uw medelijden.…

Verledenflits

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 588
Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto wordt geplet onder het trage fietsvoorwiel van een opgeschoten buurjongen. Tranen dringen voor, staan in de allereerste rij, wanneer terug naar nu zijn motor start.…
Jan Blaauw14 januari 2005Lees meer…

harmonie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 334
het orkest speelt trombone klarinet trompet de goedig doffende tuba een trom behoedzaam sluiten muzikanten de mond om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek de ronde stem van het koper vermengd met een ernstige wending van houtblaasinstrumenten onder hun hoede groeit de melodie de dirigent zwaait over hoofden lange bewegingen van…

Zwarte hoofden

poëzie
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.880
De zee, het strand, de lucht, alles is wijd en breedgebouwd en krachtiglijk grootmoedig, maar zij alleen leven in nederigheid en praten niet, maar waken, trouw en goedig. Dronken van stervensrode zonnepracht, ijdel met luister die zij roofden, eisen de golven luid hun oppermacht. Maar ervoor staan hùn zwarte hoofden, en houden wacht.…

De Gauwdief en de Goochelaar

hartenkreet
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.409
De Gauwdief en de Goochelaar, zaten gezellig naast elkaar, ik heb het leven lief sprak de dief, maar eenzaam wel mijn nachten, ben goedig wel van aard, toch geld is mij het meeste waard.…
Werner Noorda23 september 2003Lees meer…

Verloren dromer

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.865
Ik leerde leven, - ‘k ben zo goedig Naar alle mensen toe gegaan: Ik was zo bang - ik deed zo moedig - Zij hebben mij niet goed verstaan! Ik droomde weg - ik raakte eenzaam Uit hun rumoerigheid vandaan, - De stilte werd mij zo gemeenzaam - Ik heb de stilte goed verstaan!…

Onze taal

poëzie
4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 2.948
was uw arm van staal, 't Hart was zacht en mild en goedig; Zo ook huwt zich, vroom en moedig, Kracht en teerheid in uw Taal! Kan ze in wilde stromen bruisen, Plettrend, waar ze weerstand vindt - Strelend ook als lentewind Kan ze fluisteren, kan ze suizen, Wáár zij, in 't bekorend lied, Deugd en Schoonheid hulde biedt. Neerland!…
J.P. Heije7 december 2021Lees meer…

De doden en de kinderen

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.024
Ook grauwe stenen in een dartle bron Zijn oude watermannen van heel vroeger; Zij moeten stilstaan en zij lachen goedig Als je, schoenen en kousen in de hand, Over hun hoofden springt naar de overkant Om tovenaars te zoeken in het woud. Je gaat stil zitten op een dode boom, Wilt blijven kijken, maar slaap maakt je loom.…

O Dood-zijn, liggend in een kist

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.383
'n Mens-leven is een heel traag sterven gaande Naar 't groot geheim, waarvoor elk wezen beeft, De dood, een grijns, die goedig steeds blijft slaande, Omdat de dood weet dat een ziel niet beeft Voor 't hoog-klaar triomfantelijkst Aanstaande, Daar al wat leeft waarachtig eeuwig leeft.…

KOFFIEHUIS

poëzie
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 4.538
Geblaseerde rasta's; daarnaast huiselike dikbuiken,- alles weerom schijn, - dames die eeuwig goedig toeluiken: allen Babelbouwers van dezelfde gebazel-innigheid. Gebannen is de innigheid uit de straat, achtervolgde faun, binnen de koffiehuizen gedreven. De zwakke muren zijn de sterke dam tussen dood en leven.…

Bergen

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.877
Nu zien de bergen goedig op mij neder, Terwijl ik altijd verder, rusteloos Naar boven klauter naar hun kale toppen. Niet ongeduldig zijn ze en niet boos Om mijn vermetelheid; ze kijken rustig Zoals mijn oog soms spelend nederziet Op 't trage rupsje kruipend op mijn vinger, En doelloos zijn bewegingen bespiedt.…