Alle inzendingen over gong

Steken en krampen om het gevaar, de gong gaat (voor een nieuwe ronde)…

er zitten hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om in te kijken…

was er die overgave het uitzicht op paradijstintelingen en dat waar ik al afscheid van had genomen al verschijnt er soms nog een vrolijke bloem uit de bitter-koude grond die beminnen is een ander verhaal waar ik niet meer aan deelneem waarbij zware brandkastdeuren van onderaardse bankkluizen worden dichtgeslagen mij met een dreunende gong…

er zitten hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen de gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om uit te kijken woorden rappen zonder adem…

luister naar de beat de beat van de song iemand die het ziet deze dag die je won dromen luisteren niet in de verte klinkt een gong toen je thuis achterliet en nooit meer echt won dit is in verleden tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid…

kolenhaard, vol overgave, ongehaast zij was mijn uitzicht als ik opkeek van het slaapverwekkend gewicht dat de school voor mij voor morgen had vergaard de pendule tikte de stilte vol terwijl ik steunde op mijn elleboog en die weer op zo'n zacht tapijt met een rood-zwart gekleurd figuur die mij telkens van een blanco blad weg zoog; een gong…

hondje dat vier meter voor je uit loopt aan de lange lijn later is het vooruitzicht daar waar hij nu is en jij straks ook zult zijn later is daar waar je hondje net nog liep en jij hem omdat hij iets te ver achterbleef weer schijnbaar naar het nu terug riep Nu is het geluid van enkele secondes later wat je hoort na het slaan op een gong…

De dag begon niet anders dan normaal je werd wakker, zoals eigenlijk altijd na drie koffie pas het slaperige kwijt `t huis compleet met jouw zonnestraal Geen zachte muziek op d' achtergrond geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen laat staan kleine lichtjes met malle capriolen `t begon als een allerdaagse ochtendstond De gong, je trok met…

Aanstonds klinkt luid het lied van de schalmei En slaat de gong langs volle klaslokalen De goegemeente kan weer ademhalen De school heeft er een nieuwe leerkracht bij Zij zocht hem in de meest uitheemse steden Bij het Sint-Bonifatiuscollege Bij Zwijsen en Sint Oeteldonk, Maarheeze Geen zag er brood in, noch een andere reden Doch als…

Vizioen, hoe handen woelen in de wrong Van vuurrood haar, en, twee hong'rige honden, Zoeken op vrouwelichaam, waar ze vonden Het heerlijkst vlees - hier - daar - met gulz'ge sprong, En door de hersens 't bloed dreunt als een gong, En tanden, wreed, het druipend tandvlees wonden, En de uren smelt tot dropp'lende sekonden Half bewust'loze…

Het is nacht en de wind speelt met de houten gong de maan straalt zachtmoedig op de daken de kamer is gevuld met pianoklanken klanken die klimmen en dalen In de stad verstrijken de uren gedwee uren gevuld met zoeken naar geluk Zoeken dat het geluk verhult Geluk niet te vatten volheid!…

De fles gaat rond als een woord dat laaft en mij de les leest als gong als nagerecht en drinkbaar wordt omdat er weinig te vieren valt in eenzaamheid die ruchtbaar is in het gehoor.…

Stemmen in de beken vragen mijmeren mee het zijn de wateren die ons wegen naast het zwijgen van de rietkragen, bij nacht en ontij, het broeit op alle dagen, waarin afkomst hun bronnen zijn verzwegen met heldere gong de rust vertragen, bij nacht en ontij, in de delta in het stroomgebied waarin we afdreven, de oorsprong herkennen…

je vertrek weerklonk in alles wat resoneren kon, hand in hand gekozen voor een gelijk deel van zelfstandigheid in de geest van een tijdloze gong, waarin je alles overwon, een onweerstaanbare drijfveer, voor mij, maar luidt je morgen ook die zelfde vrijheidsklok, zoals je altijd hebt beweert?…

Complex met massa’s grip op de tong Voor mij slaat nu de laatste gong Stuivend van geur met stenige mineraliteit Stop, hou op met die wijndwaasheid…

Complex met massa’s grip op de tong Voor mij slaat nu de laatste gong Stuivend van geur met stenige mineraliteit Stop, hou op met die wijndwaasheid…

Tibet, de Falun Gong Wie durft ze te stellen? Vrijheid van meningsuiting, zonder angst te leven Echt vrij te zijn Wie staat er op?…

tinkeling; En wat ik hoopte als jongen, daar herrees 't, Zodat 'k vergat, wat 't leven was geweest En zijn zou, als 'k weer naar de wereld ging; Weer zag 'k de toekomst, die 'k als kind mij dacht, Verwerklijkt, licht in vreemd welvende nacht; Weer zag 'k, zelf jong, jong die 'k had liefgehad: Tot me uit mijn grot joeg met heersende gong…

het doorleefd vel nog kennelijk gedoogt ik denk zowaar terug aan mijn ouden van dagen waar de zoete babbelaar uit het vierkante blik dat de schoorsteen sierde, mijn kinderhart deed opjagen het was somber in de kamer van het haast uitgezeten levenspaar de eeuwige stilte leek nabij slechts wachten op de dood, onderbroken door de gong…

om een bronzen gong van een andere morgen te laten luiden, een afgewogen toon los van vooroordelen, een dwingende klank die om een waardige gerechtigheid schreeuwt en voortvloeit uit alle kelen, die dat willen delen, dat het schaduwen in het licht geketend blijven is iedereen slachtoffer en verminkt.…

Laten wij hopen zonder vrezen, dat op verkiezingsavond loenzende uilen naar Athene worden gedragen, noch bier als water naar de zee zodra met één slag op de gong in de ring klokslag negen uur het zwaard van Damocles zwiepend ter aarde stort een schilderij met versplinterd landschap doormidden klievend waarna het verstand zegeviert…

Feiligens de mûne oan ‘e râne de tsjerke yn it fermidden de kastanje op it hôf de skoalle noch hieltyd mei de Bibel ik rin derom hinne de tafel, de stuollen, it flierkleed de gong mei it húske dernjonken de koken mei it pannerek it swilk en de reade sône ûnderoan de trep boppe wennet yn iensumens en ûnskuld eangens ferside.…

ontbonden stort de troep uit de benarde ruimte in het zwarte blok duister langzaam klaart de verste rand over een wijde baan trekken schaatsers groepen lossen van trossen schuiven zon aan de hand door het onbegrensde land oude steden met sneeuw bedekt liggen aan de tingrijze weg de rijders buigen onder het gonzen van de donkere gong…

Spinrag verbond jouw gedachten handpalmen opengevouwen naar boven hemel en aarde verbonden door jou Het lichaam zat verborgen in het donkerblauw, haast zwart aan jouw gezicht viel niets te zien Het gebedssnoer naast je op de grond wierookstaafjes niet aangestoken voldoende aan jezelf hebben als een onuitgesproken gebed op de slagen van een gong…

En weet, de werking van de maan is met sterren en planeten bijna ondoorgrondelijk net een gong die je soms wekt. Zij herkennen de vriendelijkheid de leugen , de vragen om voedsel als jij huiswaarts wenst te gaan.…

Bij de eerste gong ligt mijn handdoek al in de ring Roeien doe ik tegen de stroom in met de riemen die ik weer eens niet heb Ik draai compleet dol, in dubbele zin Tot slot ren ik de marathon van mijn leven gebruik de ellebogen waar het maar kan en loop de volgende dag binnen als nummer 2007 Geen medaille, geen lint, verloren maar niet verslagen…

Dan hoor ik wel, gebarsten gong, Slaaps wijsje zoals moeder 't zong Vlak vóór de diepe blinde sprong: Nog gaat het vals met leemte aan leemt; Maar 't klinkt niet langer schril en vreemd, Als straks de dood het overneemt.…

Luister naar de klanken Van de Indische tong tong, Uit holweerklinkende waringin, Galmend als een gong, Dreigend in het duister Dreunend als een gamelan, Roep van dessa tot de kampong Voor een koempoelan Komend van de overkant De gordel van smaragd, Een geur van tempeh sajor sateh, Zinsbegoochelend mijn hart, Treft mij als een kris…

Ik helje dy út it tsjuster de gong is langernôch foar in printeboek fol swartweauwend hier en libben guod de man yn it kafee dronk kofje en lies in krante mynhear, sitte jo hjir wol teplak?…

een hele klus aan vooraf ging, discrepantie van beide weder helften, innerlijke psyche van man en vrouw, verbonden animus als buiten-categorie in vaardigheid van fysiek en tederheid, met of zonder deelbaarheid in elkaars identiteit, ieder een eigen wereld schiep, in iedere tijdgeest overwon, verbinding die klonk als een tijdloze gong…