Alle inzendingen over goud

Us Epke vloog in Londen door de lucht In ellegreep met heel veel elementen Versloeg er glansrijk al zijn concurrenten En nam het hele land mee op zijn vlucht Dus sla de trom en steek de loftrompetten Oók voor het commentaar van Hans van Zetten!…

Nog steeds de trots van Zonnekoning Poetin Maar Sochi kost, al is het nog niet klaar Ruim meer dan alle Winterspelen bij elkaar Want smeergeld, ja daar is de clan vrij goed in Twee weken lang een klatergouden fort Dat na die tijd een dooie spookstad wordt…

Een grauwe sloot, maar hier blauw en vol goud riet de wilg door 't zonlicht goud en alles in het kreupelhout is goud beschenen, dit is de plek, de koepel hierin ben 'k vaak verdwenen met dichte ogen zit ik dan geniet nog na van alle kleuren en van alles wat er zomaar kan gebeuren tot er niets is meer, geen lust, geen must, wel bewust…

Woorden voeren geen schip als het aan het paard licht Diamanten blijven ongelezen als het rond middernacht regent of niet we waren hier allemaal samen Peace…

Het leek wel het gouden uurtje op het strand. Gouden taferelen vol met zonneschijn. Het juiste moment op het strand en aan zee. Paarden in galop dichtbij de kustlijn, waanzinnig mooi. De wind maakte het behoorlijk fris, maar dat neem je gewoon voor lief.…

Een gouden tijd vol blijheid en tevredenheid. Een tijd om op terug te kijken. Genoeg voor de rest van mijn bestaan. Ook al moet ik alleen verder... het is goed, ik kan het aan.…

  I   Ik gaf haar een driehoek kaastaart Ze zei: Dank u Dan vroeg ze: Zei je wat? Ik zweeg en at mijn driehoek     II   Ik schonk haar een kopje koffie en reikte haar de melk Ze zei: Dank u En vroeg niet meer     III   Ze bukte en raapte een servet van de grond en zei: Ik zeg, wat ligt nu daar? Ik dacht: Dat zei je…

Goud dat ontstaat door botsende sterren In het heelal De mens op aarde een ster Een schijnend kristal Het goud, in de mens zijn hart dat kan opspringen Ontluchten Warm worden zuchten Het goud als stof Blinkend Klaterblad Goud een schat Als sterren goud kunnen maken En dat geheim De mens in bewustzijn Verder doet ontwaken Glinstert…

Wim Overweg is vijftig jaar getrouwd, Zijn echtvriendin, zijn lieve vrouw Marijke Zou al die tijd niet van zijn zijde wijken, De Overwegjes worden samen oud. Die vijftig gulden jaren overziend: Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…

dwalend door het bos van mijn gedachten zie ik ogen open door de bomen licht hoor ik oren open in een luisterend wachten woorden komen fluisterend op zicht voel ik aan een tak vol bladeren van ontluikend groen zinnen groeien tot een nieuw gedicht zwijgen is zilver schrijven is goud…

02-08: ik zie de Vrouwen Acht Ze kunnen mij zo boeien als ze roeien en groeien als hun krachten samenvloeien ’t Is brons… ik zal goed slapen deze nacht Ranomi’s gouden blik… ik ben in de ban Daar lig ik dan weer uren wakker van…

Weer dwong de moeder aller sporten mij Met al haar onderdelen tot devotie Vol strijd en drama, spanning en emotie De week vloog, net als Femke Bol, voorbij Er zijn ook lui in Zandvoort neergestreken Zij hebben één gelopen race bekeken…

Bemoste treden prikkelen buiten mijn bereik mijn fantasie Hier is vergeten een koning gestorven, een geest heeft hij niet achtergelaten, een schat misschien maar je zou alles moeten afbreken om dat te weten te komen en langzaam gaat het zo ook wortel voor wortel, spriet voor spriet, druppel voor druppel regen, zon…

25 Jaar gaan niet zonder slag of stoot. Soms zijn vreugde of verdriet groot. Natuurrampen en aardbevingen doorstaan, steeds maar weer opnieuw samen verder gaan. Problemen groot of klein, konden voor jullie geen reden zijn..... Wonden heelden, barsten weer open, ondanks pijn toch maar weer verder lopen. Samen over het rulle zand, kris kras…

Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

Jij gaf me een roos in vervlogen tijden. Ik plukte de tranen, dag na dag. Ik zocht naar een wens, in elke roos verborgen. Wat ik slechts vond was het gemis in de nacht. Enkel de vaas staat nu nog op de kast. Er is geen bloem meer die daarin nog past. Eén iemand is nu wel tevreden en niet zomaar, zonder reden. Want in die…

Gedichten met een gouden randje ik lees ze o zo graag er lekker even mee wakker worden zo ook weer vandaag. Toch lees ik ook gedichten die missen die gouden rand wat één en al verdriet is wat is er met hen aan de hand. Men zit met zoveel vragen doen zichzelf weer dingen aan ik wou dat ik het begreep en die mensen kon verstaan.…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid in het ochtendblozen van een dromer.…

Gouden zonnestralen. Het zilveren ochtendlicht glijdt over mijn wangen en streelt mijn gezicht. Gouden zonnestralen. Het hete middaglicht, passie en liefde samen als een goed bericht. Gouden zonnestralen. Het gouden avondlicht. In bloemengeuren zal ik verdwalen. Straks gaan de bloemen dicht. Zilveren manestralen.…

De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon die mijn wezen beroert met gouden stralen ik voel jouw kracht Onze eenheid maakt ons beter en sterker Liggend op een ster straalt een licht helder op jouw mooie gezicht.…

De herfst, in goud gevat laat zich van zijn mooiste kant zien De bomen barsten uit in kleuren waarvan dichters de woorden ongeschreven laten de taal zichzelf nog uit moet vinden om te beschrijven schilders hun palet mengen in dromen Ogen drinken gretig dompelen in een bad vol goud het hart…

De deelnemers vertoeven in het huis, Lief en leed hopen ze te ervaren, Maar ze vliegen elkaar in de haren, Heel Holland zit gespannen voor de buis, Het gedrag dat voor hen al gewoon is, Geeft botheid een nieuwe betekenis.…

Het blinkt, het rouwt, het slinkt, slikt, kauwt en klinkt. Bedolven met sterk verlangen liefdevol afgeschermd, nee eerder bruut ondergedoken bijna zinderend afgesneden van de sprankelende zon. Zit er mee in mijn maag, maar het zoekt zijn weg toch wel omhoog. Bittergoud vervreemd, pril geluk genoeg ja resoluut weggestoken het maagdelijk…

Zwarte nachten over Geschreven in de lucht Met gouden handen…

Het kussen bezet, gooit dons lachend vanaf één hoog zijn oog ziet alles door een kier keert inzicht naar buiten zes treden vinden geen thuis spijlen breken de laatste cirkel zelfs de sleutel past niet meer ooit had hij goud in zijn handen…

Hij spreekt esperanto met snelle voeten tien noppen brengen toppen dichterbij geloven in zegen van boven haalt vurig hel en hemel almaar dichterbij en vloert de laatste hindernis zijn zonnebril verbergt eerlijk zicht op waarheid een handige list laat volgers een betoverend standbeeld bouwen…

Bezit ik hópen goud!…

zij droeg haar haat als een tiara van klatergoud op loodzwaar lood in onbegrepen ongewilde eenzaamheid…

Ik slenter van café naar café, een Southern Comfort hier, een Deugniet daar, ik blaas Nothern Light in de neusgaten van sexy opgedofte jongedames met rode slips, die boven hun strakke jeans uitsteken, terwijl ik een Westmalle opslurp, denk ik aan de strakke bollen, die door de halve kroeg begeerd worden. Haha, stomdronken cowboys, ze knipoogde…