Alle inzendingen over goud

en dan kom ik weer naar je toe je lach in goud vertaald vertelt me duizendvoudig hoezeer ik één was met je jeugd al dronk jij meer van mijn verleden de stilte bevrijdt enkel die begrepen heeft wat sterven is geen onvermogen jij was er één van want de nacht draagt de kleur van je ogen…

Mijn jeugd rond deze tijd was ronduit goud We zwierven in de buurt en door de paadjes Langs kerk en plein, met zakken vol piraatjes En soms met een gevonden astronaut En als er eens politie kwam? Je rende Omdat die man je vader heel goed kende…

'k Aanschouw luisterrijke bladerpracht tinten in roodkoper, geel en goud gedecoreerd met asparagusgroen begin van de avond voor sterrennacht. Heel sereen het spiegelend water schaduwstammen in blauw zilverschijn nu genieten van dit indrukwekkend moois want morgen is een dag voor later.…

de wereld heeft een hart van winter kijk naar de sneeuw en de sparren stijf bevroren vol naalden en je weet zeker dat je een winteroog moet hebben om te zeggen 'one must have an eye of winter' om de blauwe ogen van de rendieren te zien in de zomer nog van goud…

– Er zit daar goud en olie in de grond.…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

op de horizon lang en ver daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn achter de horizon verder, droom daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn zie de ochtendzon van ver naar nu spint goud in je haren heen is het doel - achterlijk…

Noch Dafne noch Ranomi won dus goud Hoewel de kans - door media gedreven - Haast boven elke twijfel was verheven Op voorhand werd er al een feest gebouwd Ze werden in de titelstrijd verslagen Maar hadden wel een loden last te dragen…

Sylvana Simons geeft van daadkracht blijk, Al twintig man, voorwaar een gouden lichting. Nog staan de neuzen in dezelfde richting, Maar rekent zij zich niet op voorhand rijk? Geestdriftig toont Artikel 1 zijn ballen, Benieuwd wie er als eerste af zal vallen.…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

Het oude gouden kalf gaan ze nu doden Zoals in vroeger tijden Mozes deed - toen broertjelief een afgod had gesmeed - En hij de berg afkwam met 10 geboden Genderneutraal: man… wat een nobel streven Maar gaan ze straks een vaars- of stierkalf geven!…

Dat is de nieuwe Light Verse Kampioen, Past ‘onze’ Bart dit keer die gouden schoen?…

als apen pronken zij met gouden ringen door plat te zijn, succes met domme graagte verlagen zich heel graag tot grote laagte en doen belust de meest stupide dingen Romeinen gaven gretig brood en spelen dat blijkt uit domme kreten uit hun kelen…

Als de duivel Met de staart tussen de benen Als een hond Geslagen door zijn baas Als een vluchteling Met hoop onder zijn armen Als een rode roos Verdord in zijn vaas In een T-shirt Op een vieze korte broek Tot de knieën Voor een gouden beeld In stinkende modder Verlaten door zijn hond Troosteloos herinnerd De foto’s vergeeld Op…

wie jou ziet zal het niet geloven jong en oud ben jij tegelijkertijd gelijk de smaak van goede wijn is jouw eigen wijsheid krachtig zoals kleurrijk ook jouw liefde is de gouden jaren van het leven brachten jou geluk naast tranen zien in het doorgegeven leven loten ontspruiten aan jouw stam die schaduw biedt en houvast met het heden als…

ze de jongedame bezag sprak kwiek uit haar portiek oh jij lieve kleine Babet mijn lakeien zijn al bezet ik hou ze draadloos verbonden honds als de honden ja-knik-en-ik-buig hete aardappel vóór de huig de palfrenier doet de poets van mijn Gouden Koets als witte los verbander elke Prinsjesdag een ander…

Ik doe een gouden kettting om mijn nek en een gouden armband om mijn pols en schud het stof van mij af. Het is tijd om op te staan en verder te gaan, tijd voor nieuwe dingen. Jij gaat weg, een nieuw leven, een nieuwe baan en ik verhuis naar een nieuw vertrek.…

Het groen neigt naar het geel en gouden gestalten dansen van blad naar blad. Een schijn van goud doorspekt de wouden en trekt nog nurkse luchten glad. Het zonlicht sijpelt in de kieren, hiaten, nissen van het land. Het valt verblindend op rivieren en zet het zinken dak in brand. Een grauwe hond en een seniele.…

vallend de droge bladeren..goud de rand.…

Spreken mag dan zilver wezen en misschien is zwijgen goud. Waarom zou je spreken vrezen, als je toch meer van zilver houdt? Maar je moet altijd wel bedenken dat goud van grotere waarde is. Spreken kun je zonder krenken, zwijgen vormt soms een hindernis. Evenwicht in veel communiceren, tussen het zwijgen en het gesprek.…

Zij, de gouden narcissen uit mijn jonge jaren, door Wordworth reeds zo fraai bezongen, ik zag er duizend wiegend in de wind met steeds weer dat intens verlangen in al dat goud te staren. O prille lentebode, onkwetsbaar voor voorbije winterkou, gooi af je veilige knop, laat schallen je trompet!…

Klussen met mijn vader Lekker zwoegen in de tuin Of gewoon iets samen slopen Weer een muur of pui in puin Samen met mijn ouwe Zonder praten heel veel doen Onbetaalbare momenten Meer dan goud of een miljoen Samen is nu over Wat er rest is zo'n gemis Eenzaam sjouwen in dit leven Omdat hij er niet meer is…

Toen sport nog sport was vier maal goud voor haar Ook bracht ze menig mannenhart op hol Heel Nederland ging juichend uit zijn bol Ze kreeg een fiets als dank, een mooi gebaar Ik ken haar naam alleen van een plantsoen: De topatlete Fanny Blankers-Koen…

Het woord trof doel een nieuwe kroontjespen vlijmscherp geslepen sneed pijn los van mannelijke onverschilligheid Ik gaf weg en telde uit onder de doden om een ziel te krijgen het leven onder de duim gouden munten op gesloten ogen voorgoed terug bij jou…

het licht is niet meer jouw groengouden ogen zijn, in ongeloof, gedoofd zoals jij zwom in gratie en mij bewoog, het is niet meer je kwam boven drijven oppervlakkig edelmetaal kleurde jouw wereld je ogen braken, mij en water de nacht lijkt aangebroken ik had een gouden vis…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

Zo'n prins achter het stuur brengt niet veel goeds: Vervoer ze liever in de gouden koets.…

vooreerst dit jaar kruipt de zon door het raam van de veranda lichteiland van oranje pompoen de oogst heeft hier de rust gevonden met grauw geworden maïs en sierfruit herinnering aan die laatste warme dagen met mok warme thee staren naar avondrood en gouden regen…

met mijn stil schrijven schenk ik jou elke kleur waar elk woord vloeiend op gelijnd wit zou drijven het zachte blauw van een zomerhemel het natte grasgroen in een ochtenddauw een rode roos zonder doornen wat goud en zilver in een hartendoos met de kleur van liefde…