Alle inzendingen over griet vulpen

Toen Griet Op de Beeck mij lief ten huwelijk vroeg, werd ik haar vulpen.…

Onbereikbaar en toch ook heel dichtbij voel ik vaak jouw warmte om me heen m'n gevoelens, die laat ik even vrij wat ik bedoel weet vaak mijn pen alleen. De inkt, die vloeit zo op papier en zet ze zo samen op de juiste plek uiten, soms op de verkeerde manier iets waar ik nu nog veel aan werk. Het bloed stroomt net als mijn pen pompend vloeit…

Gelukkig met die griet, is hij niet...…

Ik ben een trouwe kameraad verloren, wanneer nodig was hij altijd bij de hand, in zijn inkt werd menig gedicht geboren: op het papier bleef hij de heer van stand. Zijn vulinktpotje blijft ontheemd achter, zij zal zijn grote dorst nooit meer lessen. Verdwenen van de poëet de stille wachter van zijn woord. Ooit slepen wij de messen sonnetten…

Een tunnel kan heel lang zijn, maar het eind komt ooit in zicht. De nacht kan pikkedonker zijn, maar 's ochtends wordt het licht. Een deur die kan gesloten zijn, maar heeft altijd een bel. Tot ziens kan soms verdrietig zijn, maar het is geen vaarwel! dus laat ze zien wie je bent, en verzamel al je kracht want ergens is er iemand…

zal het missen ooit verdwijnen, zal de zon ooit weer schijnen? zal het zonder haar ontwaken, mij ooit minder kunnen raken? Nooit meer een kus,nooit meer haar lach, alles gaat terug naar die ene dag. Als verdoofd probeer ik te accepteren, dat ik het zonder haar moet proberen. Ik sleep me elke dag voort, denkend aan elk klein woord, wat…

Een gouden hart, een moederhart, het is altijd een plaatsje apart. Mams ik blijf steeds je kind, waar jij je ook bevindt. Ben soms hopeloos verloren, kon jij me maar eens horen. Ik weet jij kijkt elke dag op me neer, keer op keer. Zou zo graag nog eens met je willen praten, voel me soms eenzaam en verlaten. Is er dan niemand die het ziet…

Lieve mams jij weet hoe ik me voelde hoe ik het bedoelde. nu na jaren zonder jou. leef ik nog steeds in rouw. op sommige dagen heb ik nog steeds heel veel vragen. jij nu zo ver weg, en toch heel dichtbij. jij blijft een steunpunt voor mij. in tijd van verdriet, jij bent er, ook al zie ik je niet. hoef niet meer te leven met…

LIEVE VRIEND. van alle mensen op de wereld ben jij degene die mij het best begrijpt samen met mij deel je de tranen daarom wil ik je absoluut niet kwijt van alle mensen op de wereld ben jij degene die er altijd is je staat altijd klaar voor een ander er is absoluut niets wat ik bij je mis van alle mensen op de wereld ben jij degene waarvan…

op de weg van jouw bestaan hier ver vandaan is die ene vriend die het verdient om ook te kunnen leven om al je liefde aan te geven geef me jouw hand mijn vriend ik laat je nooit meer gaan jij de rots van mijn bestaan in een wereld vol onzekerheid was jij het die me hebt bevrijd.…

de vulpen is bleek het potlood van streek de vlakgom denkt shit het papier ziet zo wit…

Rustig en geconcentreerd Met een vulpen schrijven Zo mooi als ik ‘t heb geleerd Papier en inkt beklijven Gedachten raken graag op drift Soms is er te veel praats In kladblok en op schrift gelukkig Krijgt het vorm en plaats Ambachtelijk handschrift is verdwenen Vergaan de tijden van weleer De projectieve penpunt vloeit helaas niet meer…

Vanuit haar stoel kijkt ze door het raam heen naar de toekomst Proberen deed ze jaren dus nu kijkt ze toe en terug in stilte Dit is verdriet, van niemand anders Wat ik voel als een nieuwe dag begint Ze kan niemand meer haten Of haar liefde geven Het is net zo eenzaam als de ochtend in de schommelstoel zelf, als de vogels langs het raam gaan…

als mijn gemoed overloopt van ont of beroering door de alledaagse dingen dan vloeien uit mijn vulpen veel woorden die hopelijk eens groeien tot stijlbloempjes…

"Voor mij Chateaubriand," bestelde ik pedant bij een sportieve griet. Maar in een restaurant serveert Arantxa niet.…

Dan weert de griet de herder. Het zit de vent niet mee. Hij vraagt: 'Mag ik niet verder? Waarom heb jij er twee?' Het antwoord van de griet staat hem maar matig aan. Ze zegt: 'Er is een tiet van koom'n en van gaan.'…

Hij zag in de Dolomieten een paar lekkere grieten maar het speet de asceet uit de Sunshine State dat hij ze door zijn vingers moest laten schieten.…

ik wil je plaatsen in een map je weet wel zo een met drie flappen of kies je die met elastiekjes één op elke hoek en daarop gaat een etiket je kent ze nog met donkerblauwe rand en je moet likken zelfklevend is voor later pak je vulpen nu maar die altijd lekt en het vloei kies je vak zelf ik buis toch…

Hij verromantiseert haar uiterlijk profileert schaduw voor het beweeglijke kaarslicht op de schemerende wand door haar uitermate consideratie stileert hij de stand van haar gelaat swanjeert zijn prijsontvangen vulpen waarmee wordt gepoëtiseerd ondertussen inculpeert zij hem als zogeheten verzenlijmer of er niets anders bestaat dan kenteren…

dulle griet Zij zag mij, vidit, in 't privé domein en kwam wel, venit, maar of zij ook won en vicit zei, blijft altijd een geheim een pandemonium ontaard in strijd een oordeel atonaal en polyfoon ik kwam en zag, maar vond niets meer gewoon aan haar, die dulle griet, een rare meid...…

Sint Nicolaas sprak: 'Als in Bolsward mijn intocht conform protocol start, maar Piet is er niet, dan grijp ik een griet en smeer hoogstpersoonlijk haar bol zwart'.…

wat rest van de zomer is een rechte lijn oranje rood verlicht waarop je kunt schrijven in gedachten verzeild liefst een gedicht met vulpen ultra marijn van gevoelens piekend in golven bij spetters blinkende lijven speels onder spatten bedolven waar je soms nachten mee deelt…

Een oud gezicht in de facturatie. Een kasticket met een blik die betekent wat je aanbelangt in je heimelijke kamers uit je betrokken wolkenhemel op je betraande vingertop. Mont Blanc met blauwe regen. --------------------------------------- Uit: 'Turbulenties!', 2017.…

De Brusselaar schold: 'Zeg, jij rotmoskoviet, ik verdenk je ervan, dat je vrijt met m'n griet!' Ze bezwoer: 'Hij heeft enkel m'n voorhoofd gekust.' De Rus was gebelgd, maar de Belg was gerust.…

hij wist zijn eigen lied nog niet toen de koren zomer zongen speelde met madeliefjes als een griet terwijl jongens zich al om de bal verdrongen heeft de noten toch gekraakt een schitterend zomerlied geschreven ik ben mezelf gebleven…

jij ontbladerde tot spriet waar was toch die leuke griet gebleven weg viel het zachte ruisen alleen in strak kon nog karakter huizen al in de zomer kwam het eerste geel nog had je groen genoeg pas later herfstte jij in volle zon toen de deformatie echt begon standvastig als jij was kleedde jij je bast met positieve kleuren…

Vandaag op zo’n zondag onder de lijn van zonnige dijk voelde ik mij even destijds Als schrijver Jan Mens tussen ‘Griet Manshande’ Heb er niet eens ver voor hoeven slenteren omdat ik aan een dijk woon Overgelukkig genoot ik van herinneringslezen Bijna irreëel bedwelmd door temperatuur en de zon liep ik vanuit mijn ligstoel mee…

Slechts zelden ben je aan de buis gekluisterd ’t Gebeurde wel in d’afgelopen week We zagen dappere Griet Op den Beeck wier leven in haar jeugd zo werd verduisterd Haar incest-trauma had ze lang verdrongen Nu eind’lijk uit haar schaamte weggesprongen!…

Discussies zit ik niet zo op te wachten vooral die uit de Tweede Kamer niet Ik snap die Thieme - of hoe heet die griet - echt niet met dat visuele slachten ‘t Gaat over kippen heb ik horen zeggen die onverdoofd in batterijen leggen…

Het regent wederom Zijn weer is haar weer En andersom Over de wegen van het doorgaan Schildert hij en verandert zij En zodoende is er zijn bestaan Elke derde regel Uit een gevonden boek Schrijf hij over met vulpen Op een nieuw, schoon doek Daar overheen Kleuren van het leven Zoals het zijn kind Kind van haar kan wezen In zijn…