Alle inzendingen over grijs worden

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

grijs heeft wit-zwarte ogen ziet alleen macht grijs heeft lange armen regelt ook nacht grijs heeft wit en zwart nog nooit gemogen grijs wacht liever af en zal gedogen kies maar wit of zwart voordat je grijs met goed verwart…

Grijs bleef altijd maar grijs tot de trein daar eindelijk was toen streepte grijs zwart Hij kwam, zag maar kreeg een valse start Geen mens die hem kon helpen.…

Soms komt het voor Je ligt daar zo Lekker op het gras En je ziet ineens grijs Het is een teken Van regen, Maar ook van somberheid Waarbij mensen diep zinken Het maakt je ongelukkig En bent minder actief, Want je wilt geen grijs In het rode leven Rood maakt je blij Grijs maakt je verdrietig Maar er is een vergelijking Bij alle twee…

’s nachts zijn alle wolven grijs alleen het licht brengt het bewijs zolang de zon maar over ons wil blijven schijnen geeft zij kleur aan ons bestaan maar ’s nachts zijn alle wolven grijs…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante narigheid, vandaar dat ik stil dichtend prijs dat schitterende, zij het doorgaans natte, grijs.…

de kleur ging heen, de klank verdween: grijs is het land. grijs is het land. de hand grijpt haren samen in een dot. het richt de lippen en het lijf wordt zot. het breekt het open, duwt, en strandt: grijs is het land. grijs is het land.…

Ook wil hij dat ik me in latex hijs maar dat wordt me nou werkelijk te grijs!…

laten we dit liefde noemen dit tasten van de handen naar elkaar onze schaduwen die samenvallen grijs haar tegen grijs haar ik zou je eens lekker willen vlooien maar je wijkt steeds weg als ik dat zeg…

driedelig grijs en modieuze mantelpakjes leggen beslag op Sint Nicolaas in een gretig Maison de Bonnetterie verpatsen Sinterklaas aan de Kringloopwinkel, wat is nog echt het grijs en de pakjes hebben hun dassen en sjaaltjes uitgeschud in splijtstof…

Daarboven is mijn grijs, Ik trap de ruit eruit. Verlost spring ik mijn vrijheid tegemoet. Haar grijze vleugels strelen mij. Haar ogen stralen, zeggen mij een laatste groet. De auto zwart gevlagd. Een schone witte plek verraadt waar grijs gelegen had.…

ze beweerden dat het leven een toverbal zou zijn voorzichtig lik ik het zoete rood geel en groen volgen opeens wordt alles grijs in mijn mond bah, wat vies de kikkerprins sabbelt op een gouden knikker…

de stengel plukte riet uit m’n schouders stille jaloezie op een dinsdagavond de regen vulde grijs de wolken in uit pure balorigheid werd ik grijs achter een antieke scheerspiegel vulde ik de poriën met haar zoals de tandarts m’n gaten…

Sinds er een vrouw boeken over schreef, is grijs niet meer hetzelfde. 50 tinten, weet je wel. Dat weten ze aan onze kust natuurlijk al lang. Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs. Je geraakt gemakkelijk aan 100 op een doordeweekse dag.…

Grijs wit-glimlachend staat hij daar -achter glas- mijn vader hoe verder ik van het raam weg moet temeer komt hij me nader vermoeid beweegt hij beide handen en ik denk dit is de laatste keer een zaaiend grijs geschenk ------------------------- uit: 'Schiereiland', 1979.…

Wit op de straten Grijs eroverheen Probeer ik dit te verlaten Ik, mijzelf, alleen Verspreiden doet het snel Als paren gaan zij door Struikel ik in een kuil Zoals ik hoor Het wit is overal Waar je het ook ziet Maar waar ik het vinden zal Ligt liefde niet in het verschiet Ik schrijf mijn initialen Met grijs op wit Mijn eenzaamheid…

Grijs en gebogen, Gerimpeld en oud. Zie laat haar praten, Een schatkamer vól goud!…

Je trekt je sokken uit, ik de mijne je ontkleedt je kleed zie bloot getrokken lijnen in het grijs je haar strengelt zich schaamteloos om het mijne heb meer gezien toen ik niet meer zag dan me lief is overviel mij de streling van een onvoorstelbare zachte wind…

mensen kruipen weg in jassen grauw en grijs hun kleding ze sjokken in hun tredmolen van werken en van sleur zo kort de donkere dagen energiepeil staat op nul waar zijn de zonnebloemen de onbezorgde zomerdagen ?…

Zwart, Maar soms ook grijs Of wit Ik weet niet wat ik zie Weet niet wat ik voel Weet niet of ik leef Of ik doodga met een doel Zwart, Maar vaak ook grijs Of wit Ik weet niet waar ik ben Wel, waar ik wil zijn Maar weet niet of ik wil Waar de regen en de pijn In mijn hoofd Maar nooit daar buiten Zijn wij, Of allemaal Wie we…

Open deur een lege kamer wanden grijs de vensters halfgesloten ik twijfel zonder woorden weet ik mij zonder gedachten ken mijn hoofd een lege kamer wanden grijs de vensters halfopen dan laat ik woorden in in volle zinnen laat ze lopen…

vruchten op de schaal door niemand opgegeten kleden zich in grijs…

explosiegevaar vierkant grijs wordt vlammend rood migraineaanval…

Grijs van de wolken droom ik in mijn winter weg hoe het elders is.…

buiten grijs en grauw geen zonnestraaltje te zien een novemberdag…

Dan een massa grijs op grijs en alleen maar beweging in het beeld. Spanning in het zwepend touwwerk. Schuiven op de stoel. Doel van de zondag.…

daalt over ons neer ....als motregen door wind in wolken grijs voortbewogen Soms overheerst het diepste blauw aan de herfsthemel gekrijt grijs verjaagd We worden meermaals geplaagd door regenvlagen stoten van wind 'Mijn kind, de druiven zijn die dagen: voor opa zuur'.…

heel langzaam worden ze weer blauw al blijven ze gebroken maar een kleine opening reflecteert wat licht, laat zien hoe het zou kunnen zijn een aarzelende zonnestraal waagt zich aan het grijs met een fragiliteit waar zelfs de hemel van gaat blozen en als zelfs dát grijs kan verkleuren wat houdt jou dan nog tegen…

Als de kleuren vervagen En ik zie alleen grijze tint Als de kleuren het licht niet meer verdragen En als de pijn zich uit in grijze tint Als ik om me heen kijk en voel de grijze leegte Het wordt grijs…

over de velden liggen grijs grauwe sluiers luchtig gedrapeerd…