Alle inzendingen over groei

Het is geen eiland waar je mij aanraakt de wereld is weidser dan in mijn meidendroom naast het tuinpad van onze zoekgemaakte illusies groeien wurgplanten voor ons, teder synchroon en in de nadagen van het bevrijden onder een kobaltblauwe hemel verwijder ik oude, grijze spiegels en geef ik jouw spiegelbeeld terug aan de talentvolle…

Samen groeien willen. De kern van vriendschap is liefde. Het hart van liefde vriendschap. Elkaar niet willen veranderen. Elkaar, onvoorwaardelijk, willen vertrouwen. Liefhebben. Heelmaken. Beminnen.…

Geduld, als je op snelheid komt, een hoger ritme dat het hart kalmeert en alles - bomen groeien door het raam, de glasgordijnen ademen als een dier - wordt daarin opgenomen: je handen, snel als wolken in september, tikkend op een zwart klavier. ----------------------------- uit: 'Kaneelvinger', 2005.…

hij liefde zichzelf en de bloemen begonnen spontaan te groeien in de tuin van zijn moeder water zoekt het laagste punt en communiceert, ondergronds door de lucht, als het in ogen springt over zee, als de walvis zingt de zon, de lucht, het water, de aarde ze zwoegen onvermoeid om de liefde rond te pompen de pijn van verlossing te voorzien…

Het is niet te koud voor Jan Splinter, de groei is eigenlijk niet gestopt. Bij het snoeien van hoge bomen wordt veel rottigheid geconstateerd. Maar de rivieren blijven stromen, niets bevroren, geen tij gekeerd. Alles stroomt nog in één richting wanneer houdt dat nu eens op?…

In jouw ogen ben ik saaier dan het gras te zien groeien Op welke manier zou ik jou nou echt kunnen boeien Te betrouwbaar is niet waar jij voor vallen kan Een veilige toekomst is geen onderdeel van jouw plan Omdat jij mij te makkelijk krijgen kan, ben ik in jouw ogen niet de juiste man In jouw ogen ben ik veel te braaf Omdat ik echt alles voor…

Wat als het landschap openbreekt door de ernst van mijn verlangen wanneer rivieren wilder stromen door de passie in mijn dromen de mooiste bloemen mooier bloeien door alle schoonheid van het groeien wat als het landschap straks verstilt en mijn naakte lichaam hevig rilt aanschouwelijk in de mystieke nacht door de liefde die jij naar mij…

Alle ellende in de wereld probeert ze te overzien haar eigen problemen vallen in het niets die voedzame leegte overwint alles niemand om te benijden geen leven om jaloers op te zijn de dood voor iedereen hetzelfde uit haar emoties groeien dromen een gebeuren in verandering omdat anders alles hetzelfde blijft met het gewicht van de…

stopte mijn hart met kloppen tik tak tik tak de tijd verstreek zonder uit te glijden langzaam kleurde de grijze kamer, blauw vleugels werden vastgesnoerd bleek wat ik tot dan toe geleerd had voldoende om toegang te verkrijgen tot het witte licht opgenomen in een zee van liefde waar ik verder zal groeien tot daar waar sterren…

je rankt in groen je mooiste lentekleur wiegt licht verschrikt op zomers warme winden bloeit te snel omdat in het verstoorde evenwicht je geen balans kon vinden je stuifmeel is verkleefd omdat de stamper niet mocht groeien de bijen zijn niet langs geweest er was geen koningin op het uitvliegfeest de darren zijn te vroeg dit…

Languit rillen en knoppen dragen waaruit wilde bomen groeien. We scheuren loten van het jaar en planten in verse grond. Straks lopen we uit.…

Het is maar goed dat katjes groeien, en niet voelen, zo zijn zij voor wat vorst nooit bang.…

je pakte meer dan dat we samen deelden stapte verder en voorbij aan mij jij was mijn oog en hand ik bleef het lijf en voeten zo vervlochten we de wegen meer kon ik helaas niet geven liet je gaan jouw afscheid was voor mij beginnen getekend kon ik winnen van wat verleden schreef groei omdat ik eindelijk kan ontbotten uit de koestering…

Honger opnieuw Parels van Afrika droog door de grillen nukken van natuur Immer opnieuw die Afrikaanse landen zonder consequent maar zeker doortastend bestuur Een overdaad aan verstoorde verhoudingen met een zinloos bloedvergieten geen zinvólle aanwas Groei die ontbeert door droogte wordt gemist als tijd toen nog Gods water over…

zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag en streelden je toen feller huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam mij heel teder nam we waren samen dat moment het geluk…

die me niet staat mij ouder maakt zo zonder enig jong blaadje Ik krijg een oud, bedaagd maatje glans maakt plaats voor dofheid Het is nog niet 'mijn tijd' ik ben nog in de groei ben onbekend met een doodlopend straatje.…

Een zaadje viel het zweefde met de wind lager en lager het daalde op Aarde Men dacht het sterft alras de dood ergens diep in de Aarde Echter, er kwam een dag dat het zaadje ontwaakte een groen plantje kwam boven Aarde Toen ging het snel het wonder van groei en bloei zette 'n prachtige bloem in de Aarde…

je had de herfst al afgeschreven de oogst is uitgebleven maar de winter is niet koud de eerste bloemen heb je al gezien misschien te vroeg in de natuur nog clandestien het hagelt soms maar sneeuw is niet gevallen en koning vorst regeert op andere plaatsen zijn vazallen mag ik je nog een lente bieden groeien in nieuw samengaan bloeien…

zon als maan het andere licht verzachtte mijn pijn zwart uit gebroken verleden werd wit helend in heden daglicht was mat in kristal van zuivere waarheid wantrouwen vrat aan mijn zicht sloeg een gat in mijn leven leefde de dagen slagen die vielen gaten in groei verkleumde tot hoopje mens zonder vragen kind nooit in bloei…

mag ik je nu eindelijk mijn bloem gaan geven je kent de kleur en geur het komend groen uit vroeger leven neem maar mijn lente in een nieuw begin en groei naar voorjaarsbloei samen wiegen in de warme zomerzon, er komt geen winter meer die is al om we gaan nu herfsten ons volgend leven zal de rijpe vrucht weer vreugdevol…

er was geen weg toen ik jou zacht mijn armen gaf in eerst ontmoeten je lach en ogen wezen mij het pad ik bloemde in de borders als verwachtingsvol éénjarige jij groende in het geven en bloeide snel het eerste blauw na een lang leven wij zijn de winter doorgegaan en voorjaarden in groeien ook deze zomer geeft de zon…

ik zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag en streelden je toen feller je huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam en mij heel teder nam we waren samen dat moment…

ik zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag maar streelden je toen feller je huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen je vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam en mij heel teder nam we waren samen dat…

Gedreven door ongrijpbaarheid, dat niet anders groeien kan. Leven dat in de diepste kernen, ieders bewustzijn is. Bewustzijn is van al wat leeft. Gevoel dat tijdloos blijft.…

Nu het winter wordt en de bomen niet vol in het blad hebben gestaan huiver ik om wat er komt om de huiverende mensen in een winter van misschien wel veertig jaar, als een eindtijd van de woekerende groei en ook om de winterkou in onze harten omdat ons leven steeds meer levens kost en steeds meer verdriet Als we er niets aan doen zullen…

ik haal de dode takken weg van vader’s graf wil hem aan vergetelheid ontrukken aan de dode taal van stenen wil kijken als alwetend kind dat vaders voor altijd duren de man met wie ik zonder weemoed nog heel hard zong die me het licht aanraken liet mijn verklaring van liefde aan de man die me groeien liet ik haal de dode…

toornhoog slaan de golven wat een immense kracht mijn hebben spieren getracht maar het zijn glazen wolven de tanden schuimen honger bloot in een wegstervende zon ik wou dat mijn hand groeien kon de greep is nog geen zeepstuk groot de zeilen ach, ze scheuren het is maar menselijk zaad zonder regen kan niets gebeuren toch is…

ik heb de bloem niet geplukt kon haar niet zien lijden om jou te verblijden een leven in volle bloei dat reikt naar hemel breekt abrupt in de groei ik heb jou haar uitzicht laten zien waar zij leeft vorm en kleur aan ieder geeft zij wiegt met ons op de wind het mooiste kind uit velen in zomerse prieëlen voor haar…

oneffen stuk bestraat waar vroeger vrijbaan gedachteloos zijn wegen nam in nu chaos los geaard door ongelijke tegels die water vragen en in scheuren vluchten door een vervuild klimaat de tuin verdween waar straatsteen onderhoud heeft teruggebracht tot nul slechts onkruid is gelegitimeerd omdat zij kosteloos en uit het niets groeien…

weet, in jou niet geboren weet, in jou niet getogen maar me aan je verloren en me honkvastgezogen want in jou mocht ik geven al wat ik had mijn liefde, een leven, o plaats van mijn hart waar mijn kindlief mocht groeien van mensje tot mens nergens mooiers zien bloeien ik, homo sapiens weet in jou me geboren weet in jou…