2341 resultaten.
Fladderen vlinders met lief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 op roze muziek
wiegen ballonnen
fladderen vlinders met lief
wind waait verkoeling
langs gezichten die zwichten
voor lendenen vol lust
maar eenmaal buiten
in het staccato van stilte
is het gedaan met de rust
dreigende blikken
verstikken de liefde
die doodbloedt op straat
tussen stenen
groeien weer bloemen
die bloeien in haat…
Missie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 Mark Rutte heeft het prima naar zijn zin
Hij lacht en wuift wat af daar in Turkije
Net als de koningin van Lombardije
Van rechts naar links, hij houdt de moed erin
Die handjes groeien straks nog eens voor straf
Al zwaaiend uit zijn politieke graf.…
Vriend van het hart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.203 Het is geen eiland
waar je mij aanraakt
de wereld is weidser
dan in mijn meidendroom
naast het tuinpad
van onze
zoekgemaakte illusies
groeien wurgplanten
voor ons, teder synchroon
en in de nadagen
van het bevrijden
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik oude, grijze spiegels
en geef ik jouw spiegelbeeld
terug aan de talentvolle…
Onvoorwaardelijke vriendschap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 194 Samen groeien willen.
De kern van vriendschap is liefde.
Het hart van liefde vriendschap.
Elkaar niet willen veranderen.
Elkaar, onvoorwaardelijk,
willen vertrouwen.
Liefhebben.
Heelmaken.
Beminnen.…
Zoals je thuis tikt
gedicht
2.0 met 7 stemmen 3.568 Geduld, als je op snelheid
komt, een hoger ritme
dat het hart kalmeert
en alles - bomen groeien
door het raam, de glasgordijnen
ademen als een dier -
wordt daarin opgenomen:
je handen, snel als wolken
in september, tikkend
op een zwart klavier.
-----------------------------
uit: 'Kaneelvinger', 2005.…
de alchemist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393 hij liefde zichzelf
en de bloemen begonnen spontaan te groeien
in de tuin van zijn moeder
water zoekt het laagste punt
en communiceert, ondergronds
door de lucht, als het in ogen springt
over zee,
als de walvis zingt
de zon, de lucht, het water, de aarde
ze zwoegen onvermoeid
om de liefde rond te pompen
de pijn van verlossing te voorzien…
Koude
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 Het is niet te koud voor Jan Splinter,
de groei is eigenlijk niet gestopt.
Bij het snoeien van hoge bomen
wordt veel rottigheid geconstateerd.
Maar de rivieren blijven stromen,
niets bevroren, geen tij gekeerd.
Alles stroomt nog in één richting
wanneer houdt dat nu eens op?…
braaf
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 233 In jouw ogen ben ik saaier dan het gras te zien groeien
Op welke manier zou ik jou nou echt kunnen boeien
Te betrouwbaar is niet waar jij voor vallen kan
Een veilige toekomst is geen onderdeel van jouw plan
Omdat jij mij te makkelijk krijgen kan,
ben ik in jouw ogen niet de juiste man
In jouw ogen ben ik veel te braaf
Omdat ik echt alles voor…
Mystiek landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 130 Wat als het landschap openbreekt
door de ernst van mijn verlangen
wanneer rivieren wilder stromen
door de passie in mijn dromen
de mooiste bloemen mooier bloeien
door alle schoonheid van het groeien
wat als het landschap straks verstilt
en mijn naakte lichaam hevig rilt
aanschouwelijk in de mystieke nacht
door de liefde die jij naar mij…
Persoonlijk leed
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 141 Alle ellende in de wereld
probeert ze te overzien
haar eigen problemen
vallen in het niets
die voedzame leegte
overwint alles
niemand om te benijden
geen leven om jaloers op te zijn
de dood voor iedereen hetzelfde
uit haar emoties groeien dromen
een gebeuren in verandering
omdat anders alles hetzelfde blijft
met het gewicht van de…
Plots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 184 stopte mijn hart met kloppen
tik tak tik tak
de tijd verstreek
zonder uit te glijden
langzaam kleurde
de grijze kamer, blauw
vleugels werden vastgesnoerd
bleek wat ik tot dan toe geleerd had
voldoende om toegang te verkrijgen
tot het witte licht
opgenomen in een zee van liefde
waar ik verder zal groeien
tot daar waar sterren…
Wiegt licht verschrikt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 327 je rankt in groen
je mooiste lentekleur
wiegt licht verschrikt
op zomers warme winden
bloeit te snel
omdat in het
verstoorde evenwicht
je geen balans kon vinden
je stuifmeel
is verkleefd
omdat de stamper
niet mocht groeien
de bijen zijn
niet langs geweest
er was geen koningin
op het uitvliegfeest
de darren zijn te vroeg
dit…
Winter.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 Languit rillen en knoppen
dragen waaruit wilde bomen groeien.
We scheuren loten van het jaar en planten
in verse grond. Straks lopen we uit.…
Katjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Het is maar goed
dat katjes groeien,
en niet voelen,
zo zijn zij voor wat
vorst nooit bang.…
Voorbij aan mij
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 476 je pakte meer dan
dat we samen deelden
stapte verder en
voorbij aan mij
jij was mijn oog en hand
ik bleef het lijf en voeten
zo vervlochten we de wegen
meer kon ik helaas niet geven
liet je gaan jouw afscheid
was voor mij beginnen
getekend kon ik winnen
van wat verleden schreef
groei omdat ik
eindelijk kan ontbotten
uit de koestering…
Opus dei*
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Honger opnieuw
Parels van Afrika
droog door de grillen
nukken van natuur
Immer opnieuw
die Afrikaanse landen
zonder consequent
maar zeker doortastend bestuur
Een overdaad aan
verstoorde verhoudingen
met een zinloos bloedvergieten
geen zinvólle aanwas
Groei die ontbeert door droogte
wordt gemist als tijd
toen nog Gods water
over…
Ademde iets sneller
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 473 zag de ader
kloppen in je hals
je ademde iets sneller
mijn handen
waren traag en
streelden je toen feller
huid verstrakte
in het groeien van je lust
je hebt mijn tepels zacht gekust
je wilde
met mijn borsten spelen
vingers gleden naar beneden
ik voelde
hoe je binnen kwam
mij heel teder nam
we waren
samen dat moment
het geluk…
Kruin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 die me niet staat
mij ouder maakt
zo zonder enig jong blaadje
Ik krijg
een oud, bedaagd maatje
glans maakt plaats
voor dofheid
Het is nog
niet 'mijn tijd'
ik ben nog in de groei
ben onbekend
met een doodlopend straatje.…
Een zaadje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 174 Een zaadje viel
het zweefde met de wind
lager en lager
het daalde op Aarde
Men dacht
het sterft alras de dood
ergens diep in de Aarde
Echter, er kwam een dag
dat het zaadje ontwaakte
een groen plantje
kwam boven Aarde
Toen ging het snel
het wonder
van groei en bloei zette
'n prachtige bloem in de Aarde…
nog clandestien
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 362 je had de herfst
al afgeschreven
de oogst is uitgebleven
maar de winter is niet koud
de eerste bloemen
heb je al gezien
misschien te vroeg
in de natuur nog clandestien
het hagelt soms
maar sneeuw is niet gevallen
en koning vorst regeert op
andere plaatsen zijn vazallen
mag ik je nog een lente bieden
groeien in nieuw samengaan
bloeien…
mens zonder vragen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 330 zon als maan
het andere licht
verzachtte mijn pijn
zwart uit gebroken
verleden werd wit
helend in heden
daglicht was
mat in kristal van
zuivere waarheid
wantrouwen vrat
aan mijn zicht sloeg
een gat in mijn leven
leefde de dagen
slagen die vielen
gaten in groei
verkleumde tot hoopje
mens zonder vragen
kind nooit in bloei…
we gaan nu herfsten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 316 mag ik je
nu eindelijk
mijn bloem gaan geven
je kent de kleur
en geur het komend
groen uit vroeger leven
neem maar mijn lente
in een nieuw begin
en groei naar voorjaarsbloei
samen wiegen in de
warme zomerzon, er komt
geen winter meer die is al om
we gaan nu herfsten
ons volgend leven zal de rijpe
vrucht weer vreugdevol…
de vruchten van ons stoeien
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 419 er was geen weg
toen ik jou zacht
mijn armen gaf
in eerst ontmoeten
je lach en ogen
wezen mij het pad
ik bloemde in
de borders als
verwachtingsvol éénjarige
jij groende in het geven
en bloeide snel het eerste
blauw na een lang leven
wij zijn de winter
doorgegaan en
voorjaarden in groeien
ook deze zomer geeft
de zon…
ademde iets sneller
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 620 ik zag de ader
kloppen in je hals
je ademde iets sneller
mijn handen
waren traag en
streelden je toen feller
je huid verstrakte
in het groeien van je lust
je hebt mijn tepels zacht gekust
je wilde
met mijn borsten spelen
vingers gleden naar beneden
ik voelde
hoe je binnen kwam
en mij heel teder nam
we waren
samen dat moment…
je ademde iets sneller
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 513 ik zag de ader
kloppen in je hals
je ademde iets sneller
mijn handen
waren traag maar
streelden je toen feller
je huid verstrakte
in het groeien van je lust
je hebt mijn tepels zacht gekust
je wilde
met mijn borsten spelen
je vingers gleden naar beneden
ik voelde
hoe je binnen kwam
en mij heel teder nam
we waren
samen dat…
Tijdloze gevoelens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Gedreven door ongrijpbaarheid,
dat niet anders groeien kan.
Leven dat in de diepste kernen,
ieders bewustzijn is.
Bewustzijn is van al wat leeft.
Gevoel dat tijdloos blijft.…
Nu het winter wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Nu het winter wordt
en de bomen niet vol
in het blad hebben gestaan
huiver ik om wat er komt
om de huiverende mensen
in een winter van misschien
wel veertig jaar, als een eindtijd
van de woekerende groei
en ook om de winterkou
in onze harten omdat ons leven
steeds meer levens kost
en steeds meer verdriet
Als we er niets aan doen
zullen…
dode takken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 51 ik haal de dode takken weg
van vader’s graf
wil hem aan vergetelheid
ontrukken
aan de dode taal van stenen
wil kijken als alwetend kind
dat vaders voor altijd duren
de man met wie ik
zonder weemoed nog
heel hard zong
die me het licht
aanraken liet
mijn verklaring van liefde
aan de man die me
groeien liet
ik haal de dode…
zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 toornhoog slaan de golven
wat een immense kracht
mijn hebben spieren getracht
maar het zijn glazen wolven
de tanden schuimen honger bloot
in een wegstervende zon
ik wou dat mijn hand groeien kon
de greep is nog geen zeepstuk groot
de zeilen ach, ze scheuren
het is maar menselijk zaad
zonder regen kan niets gebeuren
toch is…
Zomerse prieëlen
netgedicht
2.0 met 67 stemmen 69 ik heb
de bloem
niet geplukt
kon haar niet
zien lijden om
jou te verblijden
een leven
in volle bloei
dat reikt
naar hemel
breekt abrupt
in de groei
ik heb jou
haar uitzicht
laten zien
waar zij leeft
vorm en kleur
aan ieder geeft
zij wiegt
met ons
op de wind
het mooiste kind
uit velen in
zomerse prieëlen
voor haar…