Alle inzendingen over grootheid

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

Olifant en mug: beide zijn in Gods oog als zwevende zaadjes.…

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

Mijn God wil ik eer bewijzen Aan Hem mijn dank betuigen En eerbiedig voor Hem buigen Zijn grootheid loven en prijzen.…

Vraag van mijn lied geen wijsheid en geen grootheid. Dit zijn vier regels en meer heb ik niet. Maar tot de wanhoop van mijn wrede doodstrijd, Laat mij het lied, het lyrisch lied. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1919)…

Door luchtig eikenlover dalen vleugels zonlicht op groepen bosanemonen hun verblijdende witte kleur glanst en spreekt van zuivere wil tot teer bloeien en ontembare kracht om na gezamenlijk vergaan en verborgen wachten steeds weer opnieuw te leven in sommige kroontjes vertoont zich wat ijl roze een schier verdampte wijndruppel…

Stil word ik van de grootheid Van al dat bruisende water Van het bulderende geklater En ik denk aan Gods majesteit God die dit alles gemaakt heeft Zee, land, lucht en winden In de natuur is ook Hij te vinden God is het die ons dit alles geeft.…

De grootheid, ligt in woorden, helder geschreven, als tekst uitgesproken, wat zich eerder liet zaaien in ongebroken aarde om zich in gelijkenis te laten oogsten, ergens tussen het kiemgoed en opgebloeide eigenwaarde. Uit bundel: "Onbedorven kiemgoed".…

Ze is zo groot. En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

Dat onaanzienlijk plantje, dat met zijn worteltjes, tussen de steenoude rotsen, van nature trots en moedig, naar een druppel water zoekt. Dat bescheiden rotsplantje. Dat kwetsbaar schepseltje. Dat ben jij. Dat ben ik. Dat zijn wij.…

religie, geen doel maar een geschenk dat men al of niet kreeg als middel om zijn vreugde of verdriet in vorm te kunnen uiten een aan ons bedeeld geluk om te bewaren en goed mee te doen dit noem ik God een grootheid die voor mij te groot is voor woorden…

Eenzaamheid minachtend, Het roemrucht gefluister bedwongen De grootheid verzachtend de ballade bedachtzaam gezongen.. Tekenen tot algehele waanzin, tot het minimum beperkt... De boventoon komt van binnenin.. Door zijn illusie gesterkt...…

De grootheid ligt in woorden, helder opgeschreven, als tekst uitgesproken, wat zich eerder liet zaaien in ongebroken aarde, zich in gelijkenis te laten oogsten, ergens tussen het kiemgoed en opgebloeide eigenwaarde.…

Na lang en geduldig zoeken Had hij inmiddels wel geleerd Dat de allerlaatste grootheid Moest worden gekwadrateerd.…

De zucht naar grootheid, die mij prest, Doet mij betreden paden vloeken. Ik kan niet b e t e r doen dan best, Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

Grootheden van zeer klein kaliber: flits van de kantjil als de wind zo gejaagd. De zwarte panter gaapt zijn kort bestek van messen bloot, alsof natuurlijke dood niet allang was bedacht. Ik sta als Orpheus voor de nacht, een schim, kantjil in een panterpupil. --------------------------- uit: 'Thule', 1991.…

De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld hoe het is om bevriend te zijn met de schone nimfen van de nacht En jij daar in die verte in diep duisteren weet dat ik niet meer naar je zal luisteren zolang je me bedelt om geld dat verzacht voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn de mens in zijn grootheid is dikwijls klein dan knaagt er…

Als dichteres was je groots en gevierd, ik mag wel zeggen meer waard dan je prominente vader, die prat ging op zijn politieke grootheid, maar jou intussen onderwaardeerde en geen aandacht schonk. Na je biografie en je biografische filmbeelden ben ik volop in je gaan geloven, zoals ik in vele literaire grootheden geloofde.…

bergen beklommen begon in het dal op weg naar jouw heelal er waren geen passen gelegd of duimbreedtes toegezegd heb toch alle barrières beslecht hoe hoger ik kwam des te meer jij mij de adem benam in openbaring van je wezen een ruimte krioelend van onzichtbaar leven er was geen applaus ik voelde me klein om zo dicht bij jouw grootheid…

Als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

O liefde, al ken jij alle vragen jouw koolmeesogen, jouw tarwekorrelzon, jouw hart van een amandelpit, geven geen antwoorden en jouw macht van het zwijgen leert de ware grootheid van de mens ligt in zijn zwakte. O liefde, hoe klein ben ik in jouw ogen, hoe prachtig is jouw gloed, hoe hard is jouw waarheid...…

Rijk hart, in 't eeuwig keren der getijden Eenzaam wellicht, maar wonderlijk gerijpt, Dat, lijdend al wat Leven géeft te lijden, Nochtans zijn grootheid, in geluk, begrijpt.…

Verkwikt verlaat de zon het bed van de sterrennacht, de tent waarin zijn bruid wacht Vrolijk als een held rent hij over de middag en de avond terug naar haar lichaam Zo ziet David in de hemel Gods hand en de wereld daarin gevat, zo mooi moet Zijn grootheid zijn voor wie er over nadenkt dat het niet anders…

In grootheid hoog gestegen kijkt hij op ons neer Het is een hele klim Vierhonderd vijfenzestig treden We kunnen niet meer, maar het uitzicht is een zegen: van Amersfoort tot Lopik Kijken naar omlaag Voel het draaien in je maag Wat zie ik tot mijn schrik?…

'Hand van God' Als Caravaggio, onbe- heersbaar, wild tegelijk groots ontsnappend aan gestrek- te benen met noppen bereid te attaqueren Maradona op het veld Caravaggio daarente- gen voor eeuwig op het doek op de proppen kwamen zij; één met bal, andere kwast Argentijnse en I- taliaanse kunstenaars grootheden tot in lengte van jaren…

Daarna ging de lucht open en ik zag duidlijk de bomen staan tot in de dag in hun doorblankte grootheid vaag en ruig, en ’t heerlijk land der wolken vaag en stug bedreven door grauw’ and’re, de zon scheen en sloeg zich over in onmeetlijkheen. Hoe doodgerust voelden mijn oren toen, ik ging en had met alles niets van doen.…

Uiteenvallen, vergaan en bederven heeft zijn wijsheid, de scherven die men samenvoegt, de grootheid van versmolten delen, lijkt anders dan ze samen waren, leidt tot een nieuw geheel, gesnoeide echo’s van vervallen koninkrijken, brengen tijdperken van bloei en wat niet meer is, gaat niet verloren, de kern van de essentie te vergelijken…

Mijn God wil ik eer bewijzen Aan Hem mijn dank betuigen En eerbiedig voor Hem buigen Zijn grootheid loven en prijzen.…