Alle inzendingen over haartjes

Ik heb nooit je haartjes geroken of je handjes gevoeld, mijn hart was gebroken. Maar ik weet; God had het zo bedoeld.…

fris gewassen, haartjes nat nog één verhaaltje geen zorgen, veilig…

Een lach, een klein stemmetje Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje Dartelen over het gras Springend in het leven Ik wou dat mama hier nog was Maar dat duurde maar zo even Een lach, een klein stemmetje Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje Zorgeloos door het leven Tot het moment van ontwaken Dan besef je je dat…

tijdens onze wandeling haar handje stevig vast huppelend en zingend zie je de wind blazen door haar blonde haar nog zo dun en zo licht doorschijnend meisje rozig in de lentezon vrolijk en bezweet babbelend en fantaserend ver weg in jouw wereldje van sprookjesprinsessen af en toe moet ik even slikken…

Met lege handen stond ik op haar wijsvingertje een vlinder de dauw op haar blonde haartjes mijn kindje ineens terug…

Zo prachtig dit meisje klein met heldere oogjes lief en fijn donszachte haartjes lieve lach ik wens dat deze vlinder met liefde omringd en in gezondheid leven mag…

kleine jongen blonde haartjes plakkend van zweet handjes moegespeeld met kleine kuiltjes wimpers als gordijntjes over toegevallen oogjes straks weer kijken de wereld ontdekken elke dag een feest voor jou en voor mij…

Jij met je haartjes zo zwart als de nacht, Wij hebben lang op jou gewacht. We zijn ontzettend trots op jou, en we houden erg veel van jou!…

Met natte haartjes, schone onderbroek, Lig ik te luieren en drink m’n theetje, Uit mijn collectie kies ik een cd’tje, Of ik verlies me in een boeiend boek. Het leed der wereld doet me veel verdriet, Maar moet nu wachten; ik ben Atlas niet.…

ze ligt in een bron van licht en trekt haartjes uit haar liezen in de zon verzachten scherpe stalen rafels tot vormloze klompjes wat schaafde en wrong loopt door de afvoer naar de regenpijp ze trekt nog een haartje en vindt godzijdank haar woorden terug…

als een paardebloem zo teder met jouw haartjes oh zo zacht waai je met alle winden mee zolang tijd daar is voor nu leun je op de golven van de wind totdat je voorgoed los kunt laten en je je plant in vele harten ~voor Madelief~…

vandaag speel ik mijn mooiste lied ik tast de juiste toetsen als zachte haartjes op je huid jij hebt mij in 't licht gezet vandaag zing ik geen afscheid ik hield je dicht bij mij al was het in een droom we speelden ons weer vrij…

Boterzachte wangetjes brutale handjes priemende oogjes parelwitte tandjes Zijdezachte haartjes spartelende voetjes volle rode lipjes piepkleine sproetjes Kin met een kuiltje neusje in de kou mijn prachtige kind ik hou van jou...…

Hoe zal het blonde kindje zijn met neusje fijn en oortjes fijn en zachte haartjes als satijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met oogjes blauw als morgendauw En rode lipjes als karmijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met lidjes rond, en lachgezond en lonkend lachend zonder grijn?…

Blonde haartjes, oogjes blauw. Ik hou nu al heel veel van jou.…

onder steile zandkleurige haartjes zie ik je tederheid jongetje in glanzende ogen als van een gazelle voorzichtig tast je ademloos bijna vermoeid zo vermoeid naar houvast nog altijd heb ik je lief jongetje jongetje met de gazelle ogen roerloos woon je rust je slaap je in mijn hart…

Die blonde haartjes die wapperen in de wind -wil je nog een kusje?- ach, wat heb ik toch een geluk dat jij naast mij slaapt dan kan ik de hele nacht kijken naar de lach in je sproetjes…

Even van opzij aangelicht zodat blonde haartjes telbaar worden op de wang van een meisje dat nergens speciaal naar kijkt en dan in een supermarkt verdwijnt nog even trilt haar gestalte in het staatbeeld na Kinderen dansen zichzelf naar de dood elegant precies spelenderwijs gebaar na gebaar. ---------------------------- uit: 'Kiezel…

haar kleine handje in mijn hand haar bruine haartjes in een kleine staart een groen rond brilletje op haar neusje rood van de kou het roze dekentje dat haar warm houd alle kleuren van de regenboog ze spelen met haar zo lief zo klein wonderbaarlijk hoe zo'n klein meisje jouw hart kan stelen…

de kleine vingers plukten lief zo lief handjesvolle blijdschap straalde; geel in wit kantjes bloosden langs de roze snit van een volle zomerjurk mijn glimlach rond haar witte haartjes en ik, die langs de bermen hurk in alle kleine jaartjes -vroeger toen de wereld nog niet rustte in haar graf…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

In de haartjes op mijn huid; Het lachje dat onzichtbaar, Mijn mondhoeken krult; En de warmte die mij omhult; Daar sla jij je vleugels uit. Ik, door jouw lach vervuld Schenk je glazige blikken In gouden glazen, waaruit jij Mijn liefde kunt drinken. En dan komt je gezicht opeens Heel dichtbij. Bij mij. En doe ik mijn ogen dicht……

Wat lig je rustig in je warme bed, je haartjes zijn net zijde. Niets is er wat mij belet, om me aan jou te wijden. De tederheid die stroomt in mij, maakt me een gelukkig mens. Je bent bijzonder,maakt me blij mijn allermooiste wens.…

Haartjes op mijn huid kriebelen van intern stilte van jou voedt mij van binnen. Ogen openen je ziel vertellen het verhaal dat zweet op je huid meer dan verklaard. Hang tegen me aan vertel me wat je wilt voel mijn warmte laat me niet gaan.…

zoals je daar ligt je aarzelende glimlach net ontwaakt op je gezicht je klamme haartjes plakken tegen je hoofd vochtige loomheid nog half verdoofd ik til je uit bed dicht tegen me aan ruik ik jouw zoete warmte en blijf even zo staan een moment van ons samen stil en sereen intens houden van zoals jij is er maar een!…

Ik wil in het azuur van je ogen als een waterlelie open je handen en strek al je haartjes naar de toppen van al onze wolkenloze gedachten. Ik wil op het punt dat de arend zich neervlijt in het hart van je borst luisteren naar de stroom van vurige waterkolken.…

De amoebe zwom Zwom wat hij kon Hij was dan maar één cel Maar zwemmen kon hij wel Alle haartjes trilden Tot ze niet meer wilden En zijn staartje zweepte Hij sleurde en hij sleepte …maar zonder resultaat U snapt wel hoe dat gaat Het pantoffeldiertje Is naar hem op jacht Grijpt hem op zijn sloffen (meer PK’s en macht) Het is de evolutie…

ik streelde warme huid waarop haartjes zacht donsden er was een lichte vleug die ondeugd responsde in tegendraads bewegen gaf huid mij haar zegen de lach werd geboren in sporen die wij gingen het onbekend terrein voelde veilig warm en ontspannen fijn in elkaar toebehoren klonken al zachtjes hemelse koren…

laat mij dan maar blazen hoog van de toren en soms eens onverwacht als een kille bries om de hitte te verdrijven van een etmaal vol gloed zal ik de haartjes aaien die mij fier rechtop begroeten op je prachtig albasten armen zo onwaarschijnlijk krachtig in het vasthouden van wat soms te vluchtig lijkt te zijn…

Wat had ik graag De warmte van je lijfje willen voelen liggend op mijn lichaam En de geur van je haartjes willen ruiken ik noem je zachtjes bij je naam Wat had ik graag Je onschuldige ogen willen aanschouwen gericht op mijn gelaat En je eerste geluidjes willen horen alleen ik die ze verstaat Wat ben je lief en zo teder bemind Mijn…