inloggen

Alle inzendingen over hagedissen

14 resultaten.

Sorteren op:

hagedis

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 77
Koudbloedig als hagedissen hebben wij gepaard. Toen zij me grijpen wou ben ik weggevlucht met achterlating van mijn staart.…

aardappelen in de pel

hartenkreet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.146
de hitte beet ons in het vel wij aten aardappelen in de pel die lome avond in de late zon met hagedissen buiten hun nissen weet je nog patatas arrugadas al die rimpels in de pel en jij zo glad van vel.…
delius15 juli 2006Lees meer…

Delfi

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 287
de zon kapt op de helling een heiligdom van stenen letters voor altijd gedreven het gesproken woord is uitgedoofd hagedissen scharrelen schichtig rond stille woorden op gewijde grond rotsvast gehecht als toverwoord de zon brandt verder ongestoord.…
delius17 juli 2006Lees meer…

Zomerse dag in Frankrijk

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 464
‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…

af

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 203
Met mijn rug naar de zee loop ik het lange pad af richting een plek waarover mij verteld is vreemde insecten en hagedissen houden mij nauwlettend in de gaten de receptie is leeg alleen het geluid van een brommende ventilator verstoord de stilte zo rustig had ik het niet verwacht u wordt verwacht wat?…

Marcuse

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 182
water en meel kruiden, de verhouding blijft geheim Uien in rafelige slierten gesneden lichtjes door het mengsel gehaald In palmolie gebakken en warm geserveerd een gevoel krijgen dat het zo hoort niet meer nodig dan een warme plek op de plavuizen waar de zon zijn warmte achtergelaten heeft en die kunnen delen met koudbloedige hagedissen…

Voorlezen aan zee

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 74
Vlak boven het water blijft de zon hangen De oude mensen kijken met romantische gevoelens naar ons op de rotsen waar we elkaar voorlezen Zij zien de mieren niet alleen onze jonge lichamen en ze denken de hagedissen erbij Op zee klinkt een misthoorn maar er is niets te zien tot ineens om ons heen de badgasten op de blokken beton worden…
Zywa27 september 2019Lees meer…

Vogels

gedicht
3.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 25.547
Naast een glad en zwart stuk marmer Rusten door de zon verwarmde Kopergroene hagedissen. Soms ziet men een adder glippen Fraai maar kwalijk om zijn beten Zigzagzigzag gaan zijn strepen. 't Sieraad dat de bomen dragen Zijn hun ambergele blaren En te midden van dit lover Zitten geelgeveerde vogels.…

PLEKJE

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 243
Zonder geweld houdt hij hagedissen gevangen en vertelt hun van zeker bestaan in het verlaten halmenland. Kleine, blauwe spionnen verbergen zich overal, maar staan overeind en laten zich door niets verschrikken. Gentianen laten zich niet gelden, kijken bezonnen om zich heen.…
Han Messie4 februari 2011Lees meer…

Prima Vera

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135
‘Prima vera’ ’t Is lente ik hoorde reeds het eerste vogelconcert van merels en lijsters maar ook hagedissen kom, sta op, dit mag je niet missen De eerste knoppen ontloken ’t is lente 'k word sterk door verlangen bekropen naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen kom ga gauw uit je bed ik groet met een zoen De wilg met zijn prachtige…

Le village abandonné

netgedicht
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 605
hitte kruipt over het enge pad Het alpine dorp ligt in ruïne Hier hebben mannen, vrouwen liefgehad Maar konden er de kost niet meer verdienen De wilde tijm kan je van ver al ruiken De hop hoept schril en onverstoord Geen leven meer achter vervallen luiken De krekels hebben hier het laatste woord De bron, die leven gaf, is opgedroogd De hagedissen…

zeilmeisje

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 190
de honinghommel zoemt de karper jongleert in de vijver hagedissen verlaten hun huid een waterlelie verschiet van kleur zwarte slijmerige slakken ontvluchten de zomer tussen de buien door verzengt zich mijn denken doelloos in het kroos een doorweekte tennisbal de eenzame tocht door het bos schenkt mij geen vreugde vandaag toch / reken…
dondolo21 augustus 2010Lees meer…

Herinnering aan tenerife

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 66
Toen ik de zwarte rotsen zag Waar blauwe golven braken Ging ik naast de palmboom zitten En at oranje fruit Ik hoorde hagedissen sluipen Ik rook het zout en zag de grond Door diepe geulen van het land Terug naar de koude diepte kruipen Veel verder nog vervloog de as Van een vulkaan tot rookgewelf Terwijl de oceaan mij duldde Zich aan…

Dichotomie

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.698
Hagedissen van kilometers van vuur, universa van geluid en niets dan grote honger. Die nachtbleke, verraderlijke stemmen, kakelend flagellant in de regen, of hakken, beheersen de lijnen van ons verbazend organisme tot in de puntjes. Wat gaat er verscheurd worden zonder effect?…