14 resultaten.
hagedis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Koudbloedig
als hagedissen
hebben wij gepaard.
Toen zij me grijpen wou
ben ik weggevlucht
met achterlating
van mijn staart.…
aardappelen in de pel
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.146 de hitte beet ons
in het vel
wij aten
aardappelen in de pel
die lome avond
in de late zon
met hagedissen
buiten hun nissen
weet je nog
patatas arrugadas
al die rimpels in de pel
en jij zo glad van vel.…
Delfi
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 287 de zon kapt op de helling
een heiligdom van stenen
letters voor altijd gedreven
het gesproken woord is uitgedoofd
hagedissen scharrelen schichtig rond
stille woorden op gewijde grond
rotsvast gehecht als toverwoord
de zon brandt verder ongestoord.…
Zomerse dag in Frankrijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 464 ‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag
zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt
waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt
terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag
hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur
de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…
af
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 203 Met mijn rug naar de zee
loop ik het lange pad af
richting een plek
waarover mij verteld is
vreemde insecten en hagedissen
houden mij nauwlettend in de gaten
de receptie is leeg
alleen het geluid van een brommende
ventilator verstoord de stilte
zo rustig had ik het niet verwacht
u wordt verwacht
wat?…
Marcuse
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 water en meel
kruiden, de verhouding blijft geheim
Uien in rafelige slierten gesneden
lichtjes door het mengsel gehaald
In palmolie gebakken en warm geserveerd
een gevoel krijgen dat het zo hoort
niet meer nodig dan een warme plek
op de plavuizen waar de zon zijn warmte
achtergelaten heeft en die kunnen delen
met koudbloedige hagedissen…
Voorlezen aan zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Vlak boven het water
blijft de zon hangen
De oude mensen kijken
met romantische gevoelens
naar ons op de rotsen
waar we elkaar voorlezen
Zij zien de mieren niet
alleen onze jonge lichamen
en ze denken de hagedissen erbij
Op zee klinkt een misthoorn
maar er is niets te zien
tot ineens om ons heen
de badgasten op de blokken beton
worden…
Vogels
gedicht
3.0 met 68 stemmen 25.547 Naast een glad en zwart stuk marmer
Rusten door de zon verwarmde
Kopergroene hagedissen.
Soms ziet men een adder glippen
Fraai maar kwalijk om zijn beten
Zigzagzigzag gaan zijn strepen.
't Sieraad dat de bomen dragen
Zijn hun ambergele blaren
En te midden van dit lover
Zitten geelgeveerde vogels.…
PLEKJE
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 243 Zonder geweld
houdt hij hagedissen gevangen en vertelt
hun van zeker bestaan in het verlaten
halmenland. Kleine, blauwe spionnen
verbergen zich overal, maar staan overeind
en laten zich door niets verschrikken. Gentianen
laten zich niet gelden, kijken bezonnen
om zich heen.…
Prima Vera
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 ‘Prima vera’
’t Is lente
ik hoorde reeds
het eerste vogelconcert
van merels en lijsters
maar ook hagedissen
kom, sta op, dit mag je niet missen
De eerste knoppen ontloken
’t is lente
'k word sterk door verlangen bekropen
naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen
kom ga gauw uit je bed
ik groet met een zoen
De wilg
met zijn prachtige…
Le village abandonné
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 605 hitte kruipt over het enge pad
Het alpine dorp ligt in ruïne
Hier hebben mannen, vrouwen liefgehad
Maar konden er de kost niet meer verdienen
De wilde tijm kan je van ver al ruiken
De hop hoept schril en onverstoord
Geen leven meer achter vervallen luiken
De krekels hebben hier het laatste woord
De bron, die leven gaf, is opgedroogd
De hagedissen…
zeilmeisje
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 190 de honinghommel zoemt
de karper jongleert in de vijver
hagedissen verlaten hun huid
een waterlelie verschiet van kleur
zwarte slijmerige slakken
ontvluchten de zomer
tussen de buien door
verzengt zich mijn denken
doelloos in het kroos
een doorweekte tennisbal
de eenzame tocht door het bos
schenkt mij geen vreugde vandaag
toch / reken…
Herinnering aan tenerife
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 Toen ik de zwarte rotsen zag
Waar blauwe golven braken
Ging ik naast de palmboom zitten
En at oranje fruit
Ik hoorde hagedissen sluipen
Ik rook het zout en zag de grond
Door diepe geulen van het land
Terug naar de koude diepte kruipen
Veel verder nog vervloog de as
Van een vulkaan tot rookgewelf
Terwijl de oceaan mij duldde
Zich aan…
Dichotomie
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.698 Hagedissen van kilometers van vuur,
universa van geluid en niets dan grote honger.
Die nachtbleke, verraderlijke stemmen, kakelend flagellant
in de regen, of hakken, beheersen de lijnen van
ons verbazend organisme tot in de puntjes. Wat
gaat er verscheurd worden zonder effect?…