Alle inzendingen over hartkloppingen

je aanrakingen druppelen doorheen mijn nylon kousen doorheen mijn huid tot in mijn bloedstroom voel ik je tedere strelingen hartkloppingen ik krijg hartkloppingen gek ik word gek maar hou vooral niet op ik wil ik wil al jouw liefde vannacht…

De stilte had haar plaats gekregen Een eeuwigheid sinds korte tijd Om in een gekaderd vacuüm te bewegen Het pad van relatieve zekerheid Plots de wanden die trillen vol venijn Een roep om een teken van leven De cirkel is verworden tot een lijn Een hart dat heftiger is gaan beven De eerste aanraking teder en zacht Vier lippen komen…

Nog wat verbouwereerd zit je stilletjes in je stoel bij te komen van de schrik. Er werd gebeld, je reageerde niet zonder doel bleef je zitten in je stoel. Ik zwaaide naar je, door het raam je zwaaide terug, zonder op te staan. Gebaarde dat je naar me toe moest komen en jij: gebaarde dat ik naar JOU moest komen. Maar ik kon er niet in, was…

wat voelde ik mij groot toen ik voor jou de spoken onder het bed uit kon bezweren getik verklaarde in een luchtbel uit de warmwaterpijp rond twaalven die grote spin met uitgestreken gelaat lieflijk de tuin in bonjourde en ik, alleen ik hartkloppingen hoorde die deze heldendaden moediger kleurden…

je ligt in mijn warme bad tevreden zo beschermd mijn lichaam heeft zich over jou mijn schat liefdevol ontfermd ik voel jouw weer hoopvol kloppen aan de randen maar ik wil meer ik wil je in mijn handen in mijn armen en dan mag jij mij gaan verwarmen dat is mijn wens je bent zo welkom mijn lief klein mens en dan besef ik na een…

middenin de nacht hoor ik beneden ongeduldig tikken en schuiven van gerol over de tafel het wakkert me de spanning neemt toe door het geritsel van papier ik laat me hartkloppend van de trapleuning glijden knal de kamerdeur open en ja hoor… het is de ongeduldige pen die niet wachten kan op mijn dwangneurose en nimmer aflatende inspiratie…

En inmiddels ben je drie hartkloppen verder en weet je weer alles over alles. ----------------------------------- uit: 'Binnenstebuitenwereld', 2008.…

t Is Wereld Menopauze Dag vandaag Wat goed dat ze daar aandacht aan besteden Want dag en nacht heb ik eraan geleden Ik kreeg de hele tijd de volle laag Mijn midlife crisis werd mij afgenomen Mijn penopauze kon ik slechts van dromen…

de melodie van leven en bestaan jij had al ogen en lach als fijn tuners je zangerige stem vatte nu alles samen in de liefste woorden van jouw lichaamstaal nog waren er engelen als koor in klank en kleur nabij zo kon jij vrij improviseren op weg naar de volmaakte symfonie er was geen applaus wel het bruisend warme hand op hartkloppen…

mijn huid poriën dansen heupwiegend waar een tong over lippen beweegt schoorvoetende pasjes deinen langs elke melodie gezongen over voortkabbelend water schemerlicht zwijgt aan de oevers met ogen gesloten tot toe wanen dromen over gekleurde wolken waarachter de zon teder schijnt het refrein trekt het vel samen pure passie waarborgt hartkloppingen…

velden over paden en de lanen valt immer op dat men nimmer ziet slapen in beschermde ledikanten hunne bedden speciaal daar uitgelegd voorts is kenmerkend het gescheur op motoren eenmaal 's jaars dagen lang met veel consumptie langs de weg apart zij vermeld het schrikgedrag van boven en onderaardse wilde en tamme dieren veel hartkloppingen…

Ik kan niet dwingen dat je van me houdt Als ik smekend met mijn blik mijn liefde naar je straal Wanneer het hartkloppen van jou het ritme van de dag ontwaakt je je omdraait, en zuchtend ademhaalt weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht na wellust ingegeven door meelij en drank komen zelfverwijt, schuldgevoel en gevoed door je afwijzende…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

Ik stap , voel nattigheid Het proeft als een zee Ik zie iemand drijven Het is een engel geworden Het is een raar syndroom We hebben allemaal wel wat Last van jeuk als iemand anders krabt De geeuw zo aanstekelijk Geen rust in ons hoofd De hebberige hebzucht Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen…

Ouders verkopen het geweven goed aan rijke mensen, reizend op kamelen; vrolijke hartkloppingen geeft die stoet. Het kind wil zich na het wilde spelen toeleggen op wat de toekomst uitbroedt, leert een handwerk, verlangt wijze bevelen.…

die grote appel daar aan ’t eind van de tak daar moet hij heen, dat is zijn doel eventjes rusten nu… even op het gemak ademrust, hartkloppend benauwd gevoel… snel weer verder, het angstige duister komt voor ’t donker binnenzijn.. een veilige schuil maar wat is dat …daar om de tak gekromd?…

verder is een groot woord als je aan de grond genageld staat de schok zindert nog na je lijf protesteert en haalt daar alles voor uit de kast tranen hartkloppingen gemis gedachten die stilstaan en met moeite naar de volgende minuut kunnen gesleept worden verder is zo ver nu en toch verzet je ongemerkt de ene voet na de andere in een…

Onze lichamen Worden een Een en dezelfde Voor even vast geklonken Onze vloeistoffen Vermengen zich Vormen een cocktail De cocktail der liefde De cocktail die jou vult Als hartkloppingen naar binnen Om daar vervolgens Even te blijven Net als ik Als het ritme van m'n hart Mezelf bij je naar binnen werk Om daar zolang…

verstard en dom Langzaam schuifelt mooie het dier naderbij blijft op een halve meter van me staan zijn neus drukt zich in mijn linkerzij in mijn ogen welt een stoffige traan Ik steek mijn hand uit, wil het aaien voel de warmte van zijn ruige vel met een sprong weet het zich om te draaien en verdwijnt het bos in… veel te snel verdwaasd en hartkloppend…

In Joyce zag ik ineens een demonisch loeder en van de rijmdwang van Hollandse amateurdichters kreeg ik ineens alarmerende hartkloppingen. Ik moest eruit en dus fietste ik met mijn zinken emmer richting het Goudse Hout, waar ik nog een uitstekende plek ken, waar de bramen voor het oprapen hangen.…