Alle inzendingen over haveloos

glashelder water kobaltgroene rode zee paarsblauwe kwallen ik omarm je in de wind haveloos zijn mijn woorden…

thuisloos zonder dak boven het hoofd kille winterwind over zijn schouders gedachten verdoofd zwerft hij haveloos met een hopeloze kater thuisloos zonder bezit op zoek naar tabak thuisloos en alleen raapt hij peuken van de stoep…

Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik neem mee Een korrel zand voor de woestijn Een druppel water voor de zee Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik laat gaan Mijn stukgeslagen wanen Mijn oud kleingeestige bestaan Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik neem mee Wat zonlicht van de zomer Die wij leefden met…

Gisteren zei ik het nog: “ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit. Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten.…

Bladgoud op het ochtendsplijten, het voorschrift van de schepping wappert als ‘n verscheurd kasboek haveloos in de schrikdraad. Bomen stil als marmerbeelden trekken theatraal de wangen strak, aan hun enkels gevallen seizoenspruiken en boomvruchten als oudejassenknopen.…

Er ligt een naakte man naast me in het mangrovebos hij ruikt naar zoete waterlelies zijn lijf is fris, zijn ogen stralen de spieren van zijn benen gespannen zijn rugzak zit vol met bloemenzaden ik heb hem liefgehad toen ik haveloos was in een vorig leven zonder wasdroger of wasmachine alleen in de rivier met mijn blote vrouwenhanden…

Ik nam aan je deel zoals wind deelnam aan het Westen verleidelijk met mijn Oosterse ogen je hield mijn hart tegen het jouwe alsof we voor altijd werden verbonden de geest voorgoed uit de fles we dronken oude jenever omdat er een muziekdoos werd gevonden oudere liederen over haveloos werk omdat ik naakt was schilderde je mijn lichaam…

geheimenbewaarder langs bergen en door dalen zijn queeste duurt reeds jaren zijn mond en schoenen gapen zijn kleding vervalt tot draden door het lang en eenzaam gaan niet eenmaal ziet hij om zijn blik blijft naar de horizon zijn schatten en zijn leven kunnen geen terugblik velen drie maal rond de aarde wat eens kleren waren met de schoenen haveloos…

Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar Te lang en futloos of overbelast Een houten hoofd in een vitrinekast Te vaak gespleten punten hier en daar Te lang onder de zon zonder een pet Daar raakt uw haar van slag door op den duur En u verstoken van een wellnesskuur Verlopen als een haveloos sujet Neem dan voor buren vrienden en vriendin…

. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij…

we voor dit schouwspel smeulende lijkgeur een laars waaruit een brandende scheen commentator murmelt iets over mensenrechten en met de voeten treden kaki krijgers als laveloze rechters van de wereld barbaren doden in brand steken kraaiend dansen om geblakerde molshopen vreugdevuren voor de overwinning een haveloos…

Verlicht mij niet van een gedicht Langs de einder tot de nerven In de deur van het gesticht Spreekt het geheel in scherven Soms verdenk ik mij binnen Men spelt daar de tijd Tot vermaak van zinnen Vonkt extase en beurtelings spijt Een haveloos hart als hete radiator Jaagt meer dan lucht in stelling Zo ziet mijn radeloze commentator Elke…

_________________________________ AAN EEN DER LOMEN Stel je een vrouw voor als Penelope Die liefde opvat voor een bedelaar Langharig, haveloos met wilde baard Kortbenig, doch gespierd en flink behaard Zou zij in hem haar held zien, weer bij haar, Odysseus, weergekeerd naar huis en haard?…

'Je ruimte omarm je met kleur' bezweert ons de blauwgele reus uit het land der midzomernachtzon illusoir, overdreven, niet waar Waar waart hij met zijn geestesoog was het haveloos, vaal, minder goed toen in 't peilloos diep van zijn gemoed iets in hem ontstak, 't boze oog?…

voor elke waarheid Ooit werd het klaar in de grondwet gegoten Geluk is geen snoepje van hotemetoten Armoe is te bestrijden in een rijke wereld De staat moet bevrijden, dat moet geregeld Een republikein en een democraat gingen loos Dansten electoraal een heel gore tango in megashows openlijk grimmig weirdo Tierden Wallstreetgrote ego’s haveloos…

Rond een tafel dicht bij elkaar praten drie vrouwen over hun welwillend voorbijgaan aan het punt dat de nacht hen doorgaans scheidt - je voorziet de halfzachte punten waarop ze haveloos in de morgenschemering zich samenvallen laten.…

kwelen zij a capella) - ten spoedigste, wat heet, ijlings wordt onze stort van tranen ingewacht -; achter hem die als een baltsende jezusboom van top tot bijkans teen zijn mansdeelrijzige kaarsen walmzoet en al lekkend heeft ontstoken, staat goddank haveloos, volslagen kaal het takkelijf van moeder esdoorn lief te wenken: Kind, kop op!…

Er was eens 'n haveloos ventje, Die vroeg an z'n moeder 'n broek. Maar moeder verdiende geen centje, En vader was wekenlang zoek. Ach, moedertje, geef me geen standje; Er zit in m'n broekie 'n scheur! De jongens op school roepen: 'Jantje, Jouw billen die zien we d'r deur!…

- De venstren blind, de kaemren naakt en ijl de dilte; het huis eens beedlaars, onbetreên en haveloos : aldus mijn ziel in 't land der Stilte ; alwaar ge, alleen ten hemel-tuine een helle roos, een vurig-felle roos in Stilte's donkren lande, staêg-nodend waakt en blaakt, altoos; en ik, met de armoe van mijn hoofd en van mijn handen…

Zo liep ik haveloos onder de regen, Alleen met mijzelf, geschuwd door allen, Het was geen wonder dat ik de wegen Afdwaalde en hoopte in 't water te vallen.…