45 resultaten.
Het is
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 734 Het is de tijd van het jaar
dat koper dat blinkt
die krul in je haar
de rododendron die nog eens bloeit
het is de hazelaar…
lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 de hazelaar bloeit
op het gras de twee eenden
onafscheidelijk…
De hazelaar
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.187 Wel wenkt de hazelaar nu nog
Van uit de verre geboortegouw,
Wel wordt mijn gang allengskens log
Bij ‘t rekken van het levenstouw,
Wel klim ik dikwijls in de geest
Met buurmans Mietje onbevreesd
Ten struik op om de zoete keest.
-Ach, ‘t notenkraken is een feest
Geweest, geweest!…
De hazelaar
gedicht
3.0 met 18 stemmen 12.012 Onverwacht mij tegen
in 't nog winters jaar
op de sprong der wegen
bloeit de hazelaar.
Tegen 't licht gehangen
slingertjes van goud;
aarzelend, bevangen
raak ik aan het hout.…
herfstballet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 227 dans met mij op straat
de notenkrakersuite
hazelaar geeft oogst…
lentebode
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Onder de hazelaar
op het restje grauwe sneeuw
een vleugje stuifmeel…
Tegen de avond
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 468 De dagen zijn mild
tegen de avond hoor ik
in de hazelaar
licht en schaduw pokeren
om de allerblondste noot…
outfit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.490 nooit zag ik je
zo lenig
nooit zag ik je
zo welig
bloeien
als dit jaar
als een hazelaar
daag je de zon uit
met je outfit
en je roodbruin haar…
voor Willem Wilmink
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 323 B.H.Tazelaar )
de vage dominee Tazelaar
die dichte als een hazelaar
zó heerlijk ongecompliceerd
en alles gefingeerd…
EERSTE GOUD?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 162 Langzamerhand
vervaagt de prent
van winter
De sneeuwrand
van winter
door autoband gewist
Een list
van vorst
niet voor de hand
Ik heet
de hazelaar welkom
'het eerste goud'
van lente.…
Doei winter, adieu
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel.
Mijn hazalaartjes priemen langs mijn bladeren heen
die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel
als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat
op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar.
Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes.
Crocussen krieken al aan de voet van mijn stengels.…
Doei winter, adieu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel.
Mijn hazelaartjes priemen langs mijn bladeren heen
die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel
als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat
op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar.
Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes.
Crocussen krieken al aan de voet van…
Bij jou.
netgedicht
2.0 met 31 stemmen 3.053 Ik trof je daar
bij een groene hazelaar
en een paarse lepelaar
of haal ik nu,
met m’n stomme kop
alles
door elkaar?
Het zal vast wel.
Waar het om gaat,
het is er prachtig,
godallemachtig
wat een paradijs!
Hier hoef je niet vér voor
hier is het dus
altoos genieten.
En dat is wat ik deed,
bij jou.…
Subseizoen
snelsonnet
2.0 met 2 stemmen 336 Het nieuwe voorjaar is al aangebroken
Een vroege lente in het nieuwe jaar
Waarbij het speenkruid en de hazelaar
Verwarring zaaien en veel onrust stoken
Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen
Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…
Voor de sier?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 195 Ze sieren
sieren
het kale hout
niet veel meer
dan grillige staken
winter met
met z'n nurkse nukken
.....overleefd
Ze sieren
de staken
als bij 'n modepop
.......oorhangers
die Hazelaar
heet
hebben nog
geen weet
geen flauwe notie
van de komst
van voorjaar
LENTE........…
Voorjaarsgoud....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 de hazelaar siert.…
hazelaar in de herfst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 914 de nootjes vallen
auto's rijden door de straat
het is meesjesfeest…
En dan roffelt het
gedicht
4.0 met 21 stemmen 6.118 Tussen de lage nevels
van de vroege morgen
Voorbij de weidehagen
waar de dauw het gras kust
Zoek ik aan de bosrand
de vogel van onrust
Hij wacht op het zonlicht
Lacht als het daar is
de schaduwen weg
achter beuk en hazelaar
En dan roffelt het
door het woud
De specht bekvecht
met het hout…
In mijn tuin
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.602 er bloeien kinderen in mijn tuin
tussen rozen en margrieten
ogen stralen als duizendschoon
blond wiegt mee met groene sprieten
langs zonnebloem en hazelaar
drijven ijle stemmen op de wind
en mijn geluk groeit in klein genieten
van een zomer bloeiend kind…
Nostalgie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 240 De oogst geschoren
een overschot aan rozen
driftig in de knop
tamme kastanjes
hazelaars in volle dracht
en al die noten
peren hangen zwaar
en appelen die blozen
abrikozen ook
een drink in de zon
een roman van Foenkinos
Délicatesse
denkend aan Parijs
al een tijdje geleden
een haiku van mij…
Natuur & nat uur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 198 Een nat uur
brengen we door
in de omringende natuur
We wandelen
langs boom en struik
in winterkledij
Een in de rij
kleurt al
naar lente: de hazelaar
We wijken
niet teveel
van pad of weg
Het regenwater
aan
de lippen
Mij dwingt 't
niet langer zuur
.....te kijken.…
De eerste kerst zonder jou
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 703 wat maakt dat alles
nu zachter voelt
zelfs mijn hortensia bloeit
midden in de winter
hazelaar kriebelt neuzen
jonge geiten springen rond
en ergens daar in het midden
zet ik een kerstboom
op jouw grond
met een vogel
wat dennenappels
en een ster versierd
omdat ik zo graag wil
dat ook jij dit jaar
de kerstdagen viert…
Verlangen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 803 Opgewonden Zonder sleuteltje
Hakt de merel in een klokhuis
Pasgevallen sneeuwvlokken
Plakken nog op zijn staart
Smeltende parels glanzen
Aan de zachte twijgen
Van de hazelaar.…
ontheiliging
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 De wereld
is obligaat
aan het andere
de ontheffing
geschiedt in een
een koppotigheid
en aan de maatstaf
meet het de
onsterfelijkheid af
het omgekeerde pralen
met ooievaarsbenen
grijpend in de hazelaar
de knieholtes lengend
richting het vertakken
het vraagt wat belichting
van boven af genomen
vanuit de onderloop
wordt een foto…
Gemiste kans
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 448 Ik had moeten weggaan, zei ze
Toen het nog kon
Maar er was altijd wel iets:
Te laat, te vroeg, te koud, te donker
Ik had moeten weggaan
toen de dooi intrad en
het smeltwater in beken stroomde
naar het dal
Waarna de katjes van de hazelaar
Kwistig met hun stuifmeel strooiden
Ik had moeten weggaan
nog vóór de zwaluwen weerkeerden
uit het…
Verbod en stiekeme genot
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 520 ben bij je
in de zon waar
de sering haar
laatste kleuren zingt
het geel van hazelaar
naast blauwe regen
de zomer tot een
warm ontplooien dwingt
weet met jou
de kersenboom zij
bloesemde in tal van
jaren als een droom
de eerste pitten
vaak te zuur om door
te slikken maar het
verbod en stiekeme genot
haar leven is
gestopt…
Tijd
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 440 Een winterochtend lang geleden
liep ik, nog net geen zeven jaar
voorbij die oude hazelaar
en zag
voorzien van stok en hoed
schuifelend langs de oude gracht
een oude man van zeker zeventig jaar.
Nu, en vele jaren later, loop ik zelf
vermoeid en stil
weer langs dezelfde oude laan
en zie
opnieuw een jongen van amper zeven staan.…
waterkou
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 243 witte vingerdans
rond elke druppel over glas getrokken
water, zwaar vervloeiend
in elkaar
leven oogt triest door natte ramen
fietsers dragen schimmen, bomen treuren
boven al dat bittere gebeuren
dat leven weet, doch desondanks gewaar
van winterzoet en hazelaar
hun zachte zweem van hoop vervliegt nog
in de zwakke geur van kou, fris als…
De triestigheid 's avonds
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.000 De rug buigt
als een hazelaar.
Een hand omsluit een hand, een berm
rijst op. Met reeds ontstoken lampen
rijdt een auto, glimmend,
door het land.
--------------------------------------------------
Uit de bundel 'Fratsen' (1993)
van Erik Spinoy (Aalst, 1960)…
Thuiskomst
gedicht
2.0 met 68 stemmen 22.984 En ik
verhaalde van wat ik hierboven
had geleefd, over het groeien van
de hazelaar, ook een bijzonder rijk
spinnenjaar zei ik. Je schaterlachte.
----------------------------------------
uit: 'Verstoorde grond' 2002.…