Alle inzendingen over heideland

Uit dor heideland rijzen jeneverbessen als groene zuilen.…

Verdwaalde moegereisde zuchtjes uit het verre heideland zweven loom boven de stad verliezen zich langzaam in de ruwe fabrieksdampen die elke geur willen overheersen of verdrijven maar sterke zilte luchtstromen van de Waddenzee winnen de jacht hun zuiverheid doordringt het mensengewoel.…

In gedachten tover ik een lach op zijn achterkant Fantaseer ik een glooiende zon zakkend achter de bomen aan de horizon van een typisch stukje heideland ...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein Of aan: gewoon een blik op de stadslichten vanuit het raam van de laatste trein Want hoe…

maneschijn Schapen die hij begeleidde Schapen op de hei zijn een belevenis Hij behoedde ze voor het afdwalen Opzichtelijk genieten voor een zandhagedis Z’n mensenhart zal warmte uitstralen Hij voelt zich met de omgeving verbonden Met de herderstaf in zijn warme hand Keek naar herten die in de bosrand stonden Vlakbij zijn huisje in het heideland…

Door dragend water hij op de oever klom, En bukte in krakend riet, en kuste stom De heilige aard', geefster van 't voedend zaad: In storm van omgewoelde herinn'ring smijt Mij de ene smart naar de and're golftop toe; Dan is 't, als ruik ik hars, en veilig glijd Ik naar mijn verst verleden, oud en moe; En 't is me, of ik u kus, mijn heideland…

de bloeddoorlopen maan strandt voor de onbedwingbare brand die Marianne ontsteekt in het zand van het zwartomlijnde heideland. zij eist lekkende tongen van vuur en de louterende, bloedende rozen die haar bemantelen tijdens haar kuur en die zij dan plots driftig doet lozen.…

Eindeloos heideland Heuvels met verdwenen zand Tapijten met het heidekruid Mostapijten waar de bodem sluit Starende ogen richting zonnegloed Vrijheid loop je tegemoet Het gevoel raakt bevlogen Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen Veldleeuweriken fladderen vederlicht Zonnestralen bieden tegenwicht Solitaire berken glinsterend in de zon…

ik genoegzaam gezeten heb binnen mijn woonoord hert en zwijn wat na korte jacht altijd goed smaakt breng hier mijn nageslacht voort om die leergierige welpen in kennis te stellen met vreugde en zorgen van het wachtende leven mijn neus vangt zwevende geuren de Oostenwind nadert snel heuvelland wekt vragen Noordelijke stem roept tussen heideland…

II Groene en roodachtige, grote generieke flora kruipt moeizaam over het grotere heideland, ik denk ,hier ergens ligt ze wel heel rustig tussen langere boomwortels en hun tentakels.…

Er leefde een kind in 't heideland, Een zwak en zieklijk wicht; Dat had zijn vreugd aan elke plant, Die bloeit bij warmte en licht; Steeds wilde 't op de heide zijn En huppelen in de zonneschijn, Zijn liefste speelgenoot; Men noemde 't om zijn stervenspijn Het Kindeke van de Dood.…