Alle inzendingen over heilige

Zij is een wonder Puntgaaf is ze en toch valt Elke man op haar…

Zijn er heiligen? Misschien, ze verbergen zich – zoals de eenhoorns.…

elke dag opnieuw hoor, zie en verzwijg ik vervolgens onwetendheid verborgen onder lagen knalrode hulpvaardigheid Neen, het was niet per ongeluk! als het kruiselings overschrijden alleen mijn persoonlijk niet meer begrenzen een ander ontneemt het eigen met een strikje verpakt in: voor je veiligheid ik gaf jou toen was genoeg gaf…

Ik beloof je hier in de wind: bij mij is het veilig, want hier, hier bij mij, lief klein mens, hier ben jij heilig.…

Ik zal daar staan te wachten op jou ik zal niet gauw weg gaan of weg moeten de warmte die ik voel wanneer ik je zal groeten ik zal met je praten en je aan kijken; we hadden het al snel in de gaten, het zal altijd speciaal tussen ons, -bijna heilig- lijken.…

De burgervader van de stad Maastricht Moet onbesproken en fatsoenlijk blijven Mag rollebollen, desnoods met z'n vijven Als het maar strikt Privé is en uit zicht De val van Hoes is doorgestoken kaart Maar Heilig lijkt hij al te zijn verklaard.…

Ik ben niet heilig, Maar jouw liefde maakt mij oneindig.…

Hij is zo heilig, dat de wijn aan zijn lippen -- meteen water wordt!…

Heer, als ik sterf op een december-dag; in het ziek laken dat ruikt, en mijn gezicht: geel als een raap, mijn baard verwoest door het zweet, terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt, Heer, houd dan voor mij, arm schaap, houd uw barmhartigheid gereed. Want gedurig was ik lui en dom, onkuis, hovaardig en zot, ik was gulzig aan bier-…

De doods-gedachte is een bitter kruid dat in elks leven wast en in de afzondering wordt geplukt. De mens steekt het in een knoopsgat van zijn jas. Of hij rechtop gaat of zijn hoofd bukt steeds stijgt de wrange geur en hangt altijd in de aandachtige neus. Als hij één ogenblik zijn gelaat betast dan voelt hij het doodshoofd achter zijn vlees…

Een levend standbeeld lijkt geen spieren te hebben – voor ineens een nies.…

Langs het eenzame spoor de telefoonpaal. Hij gonst. Er is geen ander geluid langs het eindeloos spoor. Een wolk drijft over hem en is onverschillig. Het landschap "gaat zijn gang"... Toch gonst de telefoon-paal dag en nacht, onder de hemel. Het is een verlaten pijn, een onophoudelijke klacht... Als wij hem horen: ons hart breekt, in zelfpijn…

Hoekige koeien: geen mens zou ze zo maken – koeiemachtig mooi!…

Hij leefde in voorspoed en wilde een contract sluiten met zijn god om dat zo te houden want hij offerde nog zonder zekerheid wat hij terug zou krijgen, terwijl hij wist dat geluk een vogel is die zelf kiest waar ze rust en wie ze voedt als haar jong Hij was bang dat ze weg zou vliegen en hij besloot tot een extra offer van heel zijn…

De zon gaat onder en komt weer op, eindeloos -- leefde ik, als kind.…

Abel, de braverik kwam niet thuis slapen Hij achtte zich beter en bleef liever alleen bij de dieren in het veld met de honden als oppas want alles moest zijn zoals toen in het paradijs, die streek van de verhalen waar hij steeds weer om vroeg Alles van ons leven wilde hij weten het rondtrekken, de bessen noten, geiten en koeien…

De tuin ontwaakt in het vroege licht Een zijdezacht pootje beroert mijn gezicht Een koud nat neusje stempelt mijn huid Een zacht spinnen zegt ‘kom eruit’ Blauwe ogen kijken mij aan: Ochtendgroet van een Heilige Birmaan.…

Hij stak zijn hand uit naar de mijne beriep zich op het Heilig Kruis maakte zo smerig al het fijne gaf een ander woord voor thuis Hij streelde intens zacht mijn handen bracht mijn hemel spontaan naar een hel liet mij smerig in modder landen speelde reine onschuld na het spel Hij deed mij zwijgen onder dwang speelde glimlachend duveltje…

We doen ons geboorte kostuum aan en de heilige toorts laten we in de schemering fonkelen.…

De Godin die mij heeft gebaard, is een heilige godin. Hij heeft me kracht gegeven. Zij heeft mij gemaakt, tot wie ik ben. Zij zijn het tot wie ik bid. Zij zijn het die mij troosten. In angstige, eenzame uren, praat ik alleen met hen.…

Voel je je veilig dan is dat voor jou heilig door de Geest van Hem.…

Heilige dwazen, onnozel misschien; want wat zij doen, verdient een griffel met een tien. Maar, helaas, zoals dat in het leven gaat, krijgen zij een zes min voor hun goede daad.…

Elisa Nielsen is een grote heilige zonder kapsones...…

Maar bij die wulpse vorstin heb ik toch maar toegehapt en is mijn heiligheid geknapt, uiteraard, met grote weerzin.…

Bij het woord "Heilige Stoel" Krijg ik altijd een onbehagelijk gevoel. Wordt de stoel als heilig wezen Straks ook de hemel in geprezen, Als u begrijpt wat ik bedoel.…

De heilige stoel leidt met zijn lijdende Christus een wereldgemeenschap die op de Petrus zijn geloof heeft gebouwd; de zetel en zijn heilige vader navolgt in zijn visie die een ziel niet aan de duivel toevertrouwt. De heilige stoel reist graag over de wereld; transparant in zijn pausmobiel.…

Niet in een getto, woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen gunst: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik niet zelf de akker ontgon de wegen niet plaveide en fruit eet van bomen die ik niet heb geplant Wel in een getto woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen schuld: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik…

Ik voel opa’s ziel in mij krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan…

De fantasten hebben het opgegeven om ooit nog bloed te vergieten voor een eigen staat, eigen koning Overal kun je goed leven als er vrede is en de geboden van de mensen echt zijn Dan kan je lichaam wel sterven maar je ziel is wederzijds liefde, de liefde van de Kracht die je bijstaat in mislukkingen en rampen Dat…

Er zijn getuigen van, sinds de roof van het lijk de ontheiliging om heiliging te voorkomen. Er zijn getuigen dat zijn ziel, zijn geest leeft en onder ons gebleven is Echt, dat is goed nieuws voor alle mensen en alle mensen zijn sterfelijk maar ze leven eeuwig in de Kracht die in hen is…