Alle inzendingen over heit

eenzaam heit de klok aan gort geslagen uren weerkaatsen koud de muren geen verre vrienden laat staan goede buren eenzaam heit de klok tik, tik, tik………………

Gisteren heb ik geleerd, democratie is als een gewas op het land, soms met te veel zon zonder regenwater te vlug verrot. Ligt er in de natuur een taak iets voor mij wat niet achterklapt, mij wel gewoon voort laten stappen zonder op akkers iets te vertrappen. Is het me dan ooit echt welgenegen kom ik mede daar mijn roeping tegen. Vraagt…

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

Nu dat hij is heengegaan Leven wij met de herinneringen Die we als ijssculpturen uitgehakt Hebben zodat ze stralend in het licht staan. Toch zullen ook de herinneringen Verdwijnen als ijs dat smelt. Als een nieuw seizoen komt Met het licht en de warmte van De liefde. Wat blijft is zijn aanwezigheid Die niet in herinneringen te vangen…

Elkaar gevonden Lief en leed gedeeld Woelige baren bevaren Jong begonnen Samen oud geworden Respect ondervonden Verdrietig geweest Heit en mem geworden Pake en beppe daarna Maar vooral... Lief gehad Dankbaar blij en Vijftig jaren voorbij... Hartelijk gefeliciteerd met dit Heugelijk feit. leafs Thea.…

Op je tafel rusten nog briefjes met domme klusjes terwijl buiten onweer flitsen vurig knallen sluiten wij deze dag af jouw rekeningen zeg jij zijn betaald. Een grote stapel vergeelde kranten en tijdschriften met een kartelschaar op de keukentafel roept ons schaatsers prijken op de bovenste voorpagina. Ik lees je voor uit die krant jij…

Nooit meer voorjaar Nooit meer de regen Nooit meer naar een tuintje op de fiets Nooit kom ik je meer tegen Nooit meer zomer Nooit meer de zon Nooit meer die stralende lach Nooit meer naar de ‘Spar’ met een boodschappenbon Nooit meer herfst Nooit meer de wind Nooit meer ‘Opa’ nooit meer ‘Heit’ Nooit meer een stukje marsepein van die goede…

Mijn heit. Met zijn laatste foto plus 1000 herinneringen moeten wij het doen. Draai, draai, draaimolentje spelen. Daar komt verdriet. Het ziet je wel/het ziet je niet. Stoppen en verschuilen. Mem draait de stoel weg van het raam, want de buren mogen niet zien dat we huilen. We worden als de stoel... bezeten.…

De jongen roept: ‘ Dat heit geen nood, Dat weet ik wel al lang; Ik ben, zit ik op vaders schoot, Voor niemendal niet bang.’ De vader kust de kleine klant En zegt bij ’t hos, hos, hos: ‘ Vertrouwt gij maar op vaders hand; Die laat zijn Kind nooit los.’…

(voor Annemarie Heite) Aan de praattafel van Eva Jinek wist je met vol elan jouw protest tegen de NAM weer te geven. Je hebt dan ook absoluut recht van spreken, want die verduvelde aasgieren hebben jouw boerderij totaal afgepakt, gestolen, met de grond gelijk gemaakt ter meerdere glorie voor hun valse salarissen.…

De niet officiële naam 'Us Mem' (onze moeder) onstond in de volksmond als tegenhanger van 'Us Heit' (beeld van stadhouder Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg) en het staat in Leeuwarden.…

We wachten al jarenlang op een nieuwe Elfstedentocht, maar wat rest is de oude verhalen van mem en heit.…

dood wat loopt hij hier te zoeken laat hem zijn gang niet gaan ook niet in Ispahaan Gaat heen met uw verdoemden geef ons de zekerheid de vastberadenheid van weerzien zonder spijt Van liefde die niet mijdt maar overgeeft, verblijdt en geen verlatenheid alleen in eenzaamheid O goedertierenheid vergeef mijn zondigheid o pake mem en heit…

Hazztikku goed, der sjein swaarwegende beswaren tegen drank in het verkeer… en luizzer goet….daarom hoef ik niet méér… en sjtop ik nú! Dit wazz mijn negende… Nee ég nie… (hips)… je kunt me niet verleiden doe maar een sjpaatje want ik moet nog rijden.…

Des avonds hoort men niets men houdt zich schuil in 't rijk waar 't stof vergaat Men wacht en beidt de tussentijd en telt de uren tot de klok heit Middernacht Dan beiert luid met bronzen galm de klok die luidt O Mensch gib acht!…

Eer de sokken vergaan zijn, En in staat van ontbinding zijnd, Zal de beulsknecht daar zijn, Die het meurend voetenpaar in mootjes heit! Zweeten, zweeten, zweeten! Met eczeem en okselmos. Ov'ral breede zoute stroomen, Bijlo! Het is toch van God los! Vullende de daalen! Van keelholte tot schaamstreek. 'k Ga wat lysol halen.…

buitenmuren We konden dus gerust een kaartje leggen Met auke jelles aan de ene kant En hylke tjebbes aan de andere kant Dat ging op zich best goed, niks aan de hand Zolang de zon scheen sprong geen uit de band Toen echter sprake was van nageslacht Bleek bloed en bodem sterker dan gedacht It fryske gea had allen in hun macht Dus hadden heit…

van den brink bij burggraaf van laemoen een bakkie doen zit krol te stoeien met eymons shahbazy en nooitmeer tellingen raumatarsingh onder den haegen van de rozenbaum Erradus beeverloo en kahramann zijn voor kick out, net als louhenapessy en zijn collega's vulpez yildirym boulachjar torronoglu braekelmans Maar dat, zegt joseph heite…

- nei dat heldere lûd, moarns betiid: it wolbekinde lûd fan harren heit, dy’t op ‘e rânne fan it stek syn fêste publyk tasjongt, yn ús tún. Ik freegje my ôf: dy fjouwer lytse fûgels, soene dy nou, krekt as dou en ik, ja krekt sa harkjen nei dat heldere sjongen, nei dat boadskip fan alle tiden, dat sjongen fan dizze swarte rhapsode?…