Alle inzendingen over helend voor lichaam

je lichaam heb je me geboden als een boek waarlangs mijn vingers tastend braille lazen: je was de toetssteen voor mijn evolutieleer ik liep geen krassen aan je op het waren barsten…

Ineens zijn we alleen Onze lichamen verhit Tongen zacht strelend Ik kan mij niet meer beheersen Je lichaam kan ik niet meer weerstaan Wild trekken we onze kleren uit Hongerend komen we tot een hoogtepunt De climax is het einddoel van deze heerlijk droom...…

Vanmiddag was je een paar uur bij mij Lekker samen voor een heerlijke vrijpartij Zomaar op een late vergeten middag Dat je even naast mijn warme lichaam lag We flirten, plaagden elkaar intens Allebei wilden we naar die ene wens Zoete passie in hevigheid stormen Om onze lichamen ineen te vormen Vanmiddag was je een paar uur bij mij Eigenlijk…

verliefd op jou Maar ben zonder twijfel helemaal Voor je lichaam gevallen Jouw lijf is simpelweg ideaal…

De kou en leegte Als van een grijze winterdag In een lichaam geslopen Heeft een hart bevroren Bevroren tranen Aan dit huilend hart Tranen die veel zeggen Laten het hart spreken Een lichaam vol eenzaamheid Aangetast door de tijd alleen Verslagen door de haat Zoekende naar kracht om terug te vechten Deze pijnlijke woorden Een tijd…

Je jaagt me naar mijn climax Terwijl ik denk: ‘wacht jij maar tot straks’ ‘Dan ga ik jouw lichaam verkennen en je op alle mogelijke manieren verwennen’…

geplensde regendruppels in tropische stormen tijd verstommen voor en najaarstormen herbronnen houdgreep herwonnen Kneukels die de maanden aan geven vuisten in het verweren handpalmen in het ontvangen tien aan-geboden leefregels bezongen de mens in haar verzonnen Uitdeinende dagen en zijn nachtelijk ontwaken meer weer de tijd voelt als helende…

bananeschil het maakt niets uit gevallen, godsgeklaagd gevallen ben ik mevrouw ik moet stribbelen van uw gedichten want zij dompelen mij in een element van ginds van water ben je niet gemaakt maar het draagt en lest me ben je niet meer dan een schreeuwlelijk voor't schorriemorrie ben je niet de schobbejak voor 't schorem jouw helende…

dezelfde getijden we waren 'young and restless' toen te jong om verlies te lijden en wat eerst gewoon aardig was werd een passie die nooit genas onze gedachten haakten in elkaar als schakels van een keten ik was de leerling-tovenaar die van het verbodene wilde eten jij was de balsem op de roof van oude oorlogswonden bedekte ze met helend…

Ondertussen stond de boerderijschuur te trillen van jullie puurheid, zo simpel kan het zijn, zo groots kun je daardoor opstijgen, je zweerde bij de helende werking van de blues en als oude man overpeinsde je nog vaak de roekeloze wegen die je ooit ging maar je miste die outlaw als geen ander.…

Dans met mij, laat mij leven intens voelen en beleven glans mijn ogen smelt mijn lippen ik wil aan jouw lichaam nippen Vrij met mij bespeel mijn zinnen leer mij weer opnieuw beminnen proef mijn geur, voel mijn huid adem mijn naam, schreeuw het uit verwarm ons beiden met verlangen laat jouw liefde mijn lichaam vangen laat mij zweven, vervul…

Bijtend in een onsje geluk terwijl ogen haken langs vertrouwde lippen verbergt zijn grijns diepe treurnis de stoel, ditmaal om op te zitten, houdt het wankele lichaam niet meer in balans twee benen zoeken steun daar waar de geest hem heeft laten vallen loopt nu ook zijn lichaam van hem weg en steelt als laatste de kleine sleutel,…

'Aangenaam zacht zand;' Zei ik die ochtend, toen richting verloren ging in afstand, met mijn oog op de zon, zijn bleke kleuren, als verblindend aan de horizon, mijn hoop verscheurend, mijn lichaam getroffen, 'Die rotmoffen;' Zei ik die avond, toen leven verloren ging in leegte en korrels zand mijn lichaam raakte, als kogels afgevuurd…

Het donker omsluit mijn lichaam, een vreemde sterrennacht... Wie loopt hier nu zo eenzaam? Je weet naar wat ik smacht! Een tinteling bruist in mijn lijf en wordt een wervelstorm... Je weet je met jezelf geen blijf, mijn lust wordt nu enorm! Ik neem je vast, neen, geen verzet, jouw lichaam voelt zo goed...…

Mijn lichaam rust, je bent zoals zo vaak in mijn gedachten Twee-derde van mijn tijd moet ik nog wachten en wachten doe ik van uur tot uur Mijn lichaam ligt ontspannen achterover Mijn handen als een koestering om mijn schoot Een verre toren laat twee slagen los de wind brengt het geluid de kamer binnen En dan ineens... heb ik mijn kind gevoeld…

maakt zich pas los in je eigenste stilte van eindigheid gemaakt maar nog zal je bestaan en spreken uit het begin in dit lichaam opgestaan…

De ziel wordt geraakt Hij kan echter niet tasten Na de geboorte ontwaakt Het lichaam reinigt door de lasten Het lichaam met stress belasten Vervliegen tot je adem staakt Vrij van geest is wat de mens maakt Te veel mensen blijven in het duister tasten Waar vind je na het stoffelijke je plaats? Wanneer is de wachtkamer gevuld?…

Passie, Jouw lichaam zo volmaakt. Glijdt zacht onder mijn hand. Elk gevoel in mij is ontwaakt. Mijn zinnen staan in brand. Twee mensen zoeken elkaar. Op de drempel van liefde en wellust. Lichamen strelen, vinden elkaar. Intens worden deze geblust. Vonken spatten in een vurige vulkaan. Ik kus je ronde borsten je buik je gezicht.…

koester ik het verleden, heb wensen om eens weer normaal te zijn onder mensen Misschien is dat mijn grootste lijden ik moet leren omgaan met deze tijden maar hoe accepteer ik het feit dat mijn lichaam voor altijd verstard blijft…

Waar de stroming haar lichaam Streelt en het laatste licht De tranen in mijn ogen droogt.…

Overgang Je bent jezelf niet Je lichaam is niet in evenwicht. Je bent net een ruwe zee, Wat moet je daar nu mee. Het ene moment denk je zus, Het ander moment denk je zo, Je bent nog erger dan een jojo. Mijn hersens en hart liggen niet meer op één lijn, En dat is beslist niet fijn. Waarom moet mijn lichaam zo’n flipperkast zijn.…

zo heeft geraakt penselen strelen lieflijkheid en warmte die verdoofd kus haar zachte lichaam kleed haar met het hemellicht waarin ik altijd heb geloofd daar ligt zij, slapend naakt…

Soms ben ik loodzwaar, soms juist licht Mijn ziel vult soms slechts mijn halve lichaam, de rechterkant, links is leeg. Mijn hersenen echter, zijn compleet gevuld tot de nok overvol Ze kennen geen slaap, dat is de enige leegte, Die stuurt de lacune in mijn lichaam Is dit van mij? Het voelt me af en toe vreemd...…

Zij droomt zich een pose, een opgetild worden, een hunkering, die in haar lichaam slaat, zij laat een kreet ontsnappen om de hangende galm te beproeven. Hoe zij zich invouwt in afwachting. -------------------------------------------- uit: 'Hoe je geliefde te herkennen', 2006.…

Er dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een kind staat in damp gekleed. Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren rumoer van duiven naar de koude die ons, nodigend, met zijn gebrek beloont en ons vergeet. ---------------------------------- uit: 'Kleine lichamen', 2005.…

Huis dat Lichaam heet Al jaren in verval Noodzakelijk onderhoud Wegens permanent Tijdgebrek niet Uitgevoerd Overal kieren en Spleten, planken Die het begeven, Dak dat lekt - Wilde er nog Wel in wonen, Maar zag op een Morgen een wit bord Met zwarte letters Op mijn gevel aangebracht Mijn lichaam was Onbewoonbaar verklaard…

Snij jezelf vannacht, klonk een stem laat je bloed nu gerust maar stromen Snij, maande haar innerlijk met klem laat nu eindelijk wat vreugde komen Snij jezelf, bevrijd je eindelijk even zet de deur maar open voor je smart Je wilt toch ook vreugde in je leven? geef dan toch wat ruimte aan je hart Snij jezelf, geef nu lucht aan je pijn biedt…

Toen je stierf, dat was jij niet. Ik kon niet huilen. Je was zo vreemd, zo stil. Van een afstand, keek ik naar jou. Er was zo veel te doen, dat kon ik wel...toen. Na maanden vond ik jou pas weer. Je leefde weer in mijn gedachten. Ik hoorde weer jouw stem, in lange donkere nachten. Toen kwamen ook de tranen, een nieuwe wereld ging…

Er zijn tenten met teilen en tenten met matrassen voor de meisjes en de vrouwen midden in het kamp achter het front waar ze levend begraven zijn Begraven wie ze waren Verlangend te sterven van de pijn, weg uit de hel van onbekende soldaten die worden geëerd, want wat zij doen gebeurt niet Omdat het niet mag, dus zullen zij de bloemen…

zij plaatsen hun ladders tegen mijn lichaam ik schrik in het diepe donker van hun aanwezigheid wat moeten zij van mij wat is het dat zij zoeken dat ik zoek zo vasthoudend dat het elke nacht trilt in mij…