24 resultaten.
Helios
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 700 Ik zoek het eeuwige vuur
waar de wereld onder valt,
het ongrijpbare goud dat blikken
in een enkele tel versmelt.
Het oog dat het hart verlamt
waagt de eeuwige sprong
naar het beeld dat nimmer vervaagt.
Mijn vleugels wegen zwaarte
de aanloop volgt, het luchtruim
voelt vertrouwt.
Het hoogste goed is nabij.
Nu kan ik alleen nog zweven…
Voleindende sleutel
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 532 Het zou fijn zijn als ik me en met kracht kon omringen
voor het wezen dat eens niets aan het toeval overlaat;
fijne wolken voor Helios dan het overdrijven opvingen,
aan een tempelingang tot beding mijn prejudiciele staat.…
Stasimon II
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 256 geboren uit hartstocht
Eroos zijn metgezel
kind van de natuur
en liefde
moge uw leven
zorgeloos en liefdevol zijn
Gaia Helios en Eroos
zullen u begeleiden!…
Helios dagopening
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 HELIOS DAGOPENING
Zo komt hij op in volheid
met een aura van rood
kom maar vlug, de nacht
was koud van eenzaamheid
van malende gedachten
Met gesloten ogen ontstaat
in mijn hoofd jouw gelaat
omkranst van verzachten
*bij een foto van Jessica van Haaren…
Lumen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 Oerknal
oorsprong
genesis
Sol
dag
oog
tijd
leven
licht
Iustitia
Solarium
Helios
le roi
soleil
Apollo
plexus
ikaros
Aurora
farao
terras
Lux
aeterna
babylon…
gia mas
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 749 als er dan toch iets valt
vanuit de lucht vannacht
Dionysos geeft je zacht
een glaasje wijn
wens dan maar wat fijns
als je dat lichtje ziet
bloei op en grijns
en het donker roert je niet
rood of wit vul die kylix
laat het rollen langs je tong
geniet van de ondergaande Helios
wens iets kleins en blijf voortijd jong…
landen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 53 voeten zoeken aards
houvast ze moeten zich
wortelen van dag tot dag
Helios maant
tekent streepjes licht
over je gezicht…
Weergod Hiemstra
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 72 Die wist hoe hij het weerlicht
had doorgrond,
Doorploegd zijn fantasierijk weerjargon
De free jazz van het meer-weergodendom
De Ster en Maan en 't weer van Gerrit Hiemstra -
Laat ik voorlopig voor zijn rekening
In keurig pak deed hij gewoon zijn ding
Als Meteoroloog maar zonder Swing
Na hem slaat ons klimaat pas echt op hol
Met een van Helios…
Icaros
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 Heel aarzelend en tentatief
aan de oevers van de avond
in zijn vlucht de aarde nakend
zwoof hij als een grijze reiger
onvermoeibaar eigenwijzig
't einde van zijn leven nader
onder wakend argusoog
van een bruine kiekendief
die niet, zo wist hij te ontwaren,
een aardedonkere donderwolk
noch paardenspan van Helios,
teugelloos hun baan…
zonnewagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 doorzichtig nu kleurloos
en kaal sterft aan
ondergrondse vertering
nu wankelt hij op
droge grond in het spel
van de vrije wind die
gonst van hoon en misverstand
vergeefs tastend naar
vegetatie verdwijnen
onherbergzame passages
in wolken van stof
klauter in je zonnewagen
verlaat dit kale land
rijd in hoge sferen de sterrenhemel
en Helios…
Volop zon bij maxima
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 196 Vorst hield aan in kille nachten
waar het lange wachten smachten
naar de glimlach van een zachte
lente werd, de bron van krachten...
...luchten waar geen wolken rijzen,
stralend in de ochtenddauw
de gouden glans op zonnewijzers:
Helios in hemels blauw.…
Klein knolgewas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 Een klus die je al eerder klaarde
En boven wacht de zeer vermaarde
Heer Helios, hij kent je waarde
Vindt je een prachtig exemplaar
Je weet het wel zegt moeder Aarde
Op weg naar ’t licht dan wordt het zwaar
Eenmaal verwarmd, jij fijnbesnaarde,
Toon je - je opent je zowaar -
De kleuren in het openbaar
Die je tijdens je sluimer spaarde
Je…
Deze nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 77 deze nacht zweef ik met Apollo boven het landschap zonder tijden
lig ik geketend in mijn windstille denkraam,
weet ik dat alleen vogels de taal van Aeolus verstaan,
glijdt Ariadne’s draad uit mijn handen,
voel ik hoe verlangen voorbij de verte waait,
deze nacht zie ik hoe de zonnegod een gat in de vensterbank brandt,
ik op zolder woon in Helios…
Zoon van de zon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 -
met lichtend schijnsel
op zijn ranke schouders
Op de brede treden
van het hoge luchtpaleis
in de lichtgloed van een gouden koepel ziet hij Helios
gehuld in purperrode mantel
in een zetel van smaragd
stralend met zijn alles ziende ogen
Die ziet hem staan en kijkt verrast,
hèm had hij zeker niet verwacht
'O Zon,' zegt Phaëthon…
Zonnebruid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 255 Oh, die nieuwe lente, die
weer komen gaat, met dartel
blad te spelen in een ontloken
wind onder het uitdagend
groen, gedronken van de dauw
van het ruisend blad als
murmelende beek, elixer
van het morgengeel uit de
lissen te stelen, ook als
Helios en de maan in hun
baan zullen vertragen,
meegevoerd op de diepste
tonen van Pan’s…
nymph gered bij papendal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 330 Laureate
lyrisch daarna de schildering
door den late Pre-Raphaeliet
John William Waterhouse
toen als the Lady of Shalott
Haar ware naam Aquagelyth
op de vlucht voor een der satyrs
boosaardige gedrochten half god
Bang in groot verdriet
rende zij door een tranendal
haar blonde dos in sliert
wonderwimpers liepen door
bevrijd metterdaad door Helios…
Troubadoursescapade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 51 te weeën
alterweeïg ligt het zieke najaar doods en verdelgd
maar welaan, heugt uw gemoed
deins niet voor het ritueel
in greppel en sloot
kleurde 't water reeds rood
thans blinkert een coupe soleil door de gordijnen
blakende en zuiver en helend,
of wonderen niet bestonden
maar ten enen male
als entre acte ondermaans
op helios…
Sardinië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 Verbrokkelde huizen, misplaatst welgelegen
Onwrikbaar vergaan langs de bochtige wegen
Rietzomen, kruid, vermiljoen emballage
Tressen van plastic als zandsteenbandage
Bronzen mensen door tijd in hun drukte vertraagd
Alom zang’rige taal die de eilandwind draagt
Blinkende branding als een lang snoer van kralen
Tussen messcherpe rotsen en Helios…
Alter Icarus
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.081 Zelfs wij, de architecten,
Vergaten onze weg naar de vrijheid
En dwaalden door de koele krochten
Wimperslag - de tijd geeft vleugels
Onwennige ledematen van was en veren
Zonlicht nodigt ons hoog uit
Voeten los van de vochtige stenen
We stijgen op in hemels blauw
Mijn vlucht duizelt
Stormt door Helios' vlammen
Duikt door het kolkende schuim…
HET EILAND MELOS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 437 Doch waar Helios rijst en zijn zongloed koestert de helling,
Werden op staken en tralies de ranken geleid van de wijndruif.
Tegen het noorden beveiligd door glooiend gebergte en rotskaap
Holt zich een zeebocht uit, waar 't stormontvlodene vaartuig
Veilige ligplaats vindt of de kleinere boot op het zand rust.…
Heliotrope nevel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 bloemrijke korenvelden,
vogelrijke wadden,
meerkoetminnende schorren,
kippendoorsprenkelde slikken,
uilenlokkende uiterwaarden
en vogelaarstrekkende binnendijken
bij een licht krimpende
volumineuze stuwing
uitzwalpend tot bijkans stratosferische cumulusstapelingen
op kwikzilverige mercuriumwaarden afstevenend
bij het passeren van Helios…
Vroege vogels
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 138 drempels van licht,
op de rossige gloed van Aurora
Door galerijen
verspreidt zich gefluister
en golven geruchten
langs gevederde ruggen;
hun nachtelijk waken
komt langzaam ten einde
als 't grauw van hun vacht gaat verbleken
Vlak vóór ons een roerloze
spiegel van water,
door ijle dampen
onttrokken aan 't zicht
en nog voor de dans
van Helios…
Hades en Perséphone
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 In catacomben
verkleven de wortels
van slingergevaarten
en wormengewriemel
van transgenererende
parende pieren
Verdorrende nesten
vermagerde heinen
van kevers in klevende
massa's van klei
Resten verweerde
oneetbare stoelen
van padden en amper
te determineren
gemasculineerde
geblindeerde mollen
Schoorvoetend dolend
door hun…
Onweder
poëzie
4.0 met 2 stemmen 599 Helios’ heldere glans werd allengs door een schemerend duister,
’t Vrolijke vooglengezang door ene aaklige stilte, vervangen.
Slechts verhief nog soms, in de tuin, op een bloeiende boomtak,
Dicht bij het opene raam der zaal, Filomele haar klaaglied,
En de gehele natuur lag in plechtige, bange verwachting.…