Alle inzendingen over hellehonden

over duinen en wilde braam bossen en geestrijke gronden scheren hemel en hellehonden ijlend langs mijn gedachteraam…

Helse hond met duivelsogen keek mij lang doordringend aan toen ik staande in mijn dromen de rivier voorbij zag stromen en ik wist het zal nu komen dat ik deze stroom moet gaan En de hond hij schraapte kelen al zijn kelen scherpend rond die mij dreven niet veel later naar het hooggeweven water waar de hond in vals geschater al mijn heldenmoed…

Giftige tongen Vlammen overal Die uitslaan Duivelse ogen Kokende lavastroom Uit gretige bek Waarmee 'k dreigend Welhaast verslonden Word - afgesloten de Weg waarlangs 'k nog Ontsnappen kan - De hellehond die Lange tijd me al Heeft opgewacht Opent mij de poort Naar het vagevuur…

Over duin en wilde braam, Bos en paarse heidegronden Draven zwarte hellehonden Dwars door mijn gedachteraam. Zit ik midden in een waan? IJlend open ik mijn ogen. Word ik door mijn zicht bedrogen? Nee hoor, grijnst De Dood voldaan.…

de tembare hellehonden de afdaling in de dood de geur van het zout op de zeilen van de vorige storm alles lijkt binnen handbereik alles wijkt altijd weer terug niet het breken van de ziel in de stilte van je heengaan…

Vanuit elk stukje cement tussen de huisstenen droop verwijt en verdoemenis, uit elke schaduw sprongen hellehonden en in mijn uitgehongerde hart sloegen ze priemen van hout gedrenkt in knoflook.…

de God Neptunus die het water als 'n hellehond heeft losgelaten.…

handenwringend ziet zij toe hoe ik als hellehond mijn twee broers afslacht op jacht naar de kroon niets heb ik geschuwd ieder, die het waagt mij tegen te spreken laat ik vermoorden het volk juicht gedwongen uit angst voor geweld uiteindelijk sterf ik in een poel van bloed ***** Richard the Third, Diever…

Bij Magere Hein zeer in de gunst Want hij nam zelf het heft in handen Een onheilstijding, ingeslagen Slaat diepe kraters in een ziel Raakt menige Achilleshiel Oudtestamentisch zijn de plagen Die dan je teisteren en hoe Je lijf genageld aan de grond Je geest al los van wat je bond Geef je het op, je bent zo moe In drievoud kwijlt de Hellehond…

jij stond als sisyphus de komende en gaande man te regelen met een door drukte verhit en getekend gekleurd gezicht jouw autoriteit in deze was zoals altijd onbetwist als iemand toch de moed had stoute schoenen aan te trekken kwam hij van een koude kermis thuis zij riep gewoon cerberus de hellehond als die zich liet zien…

Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken De wezenloze schimmen bracht tot janken De Hellehond werd pup en wel meteen De dichter - zanger won en hij ging heen Met lopend achter hem die hij bevrijdde Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen Toch werd hij…

schermt hij zich af van profaan rumoer en aardse illusie hij speurt naar wijsheid in het mystieke achtvlak dat het innerlijke licht bundelt op het raakvlak tussen vierkant en cirkel, waar de werelden elkaar ontmoeten in de agaten kubus sluitsteen van het gewelf licht de stralenkrans verder dan de krochten waar de driekoppige hellehond…

Na het zien van 'De kleine blonde dood' zakte je volkomen in elkaar en heb je een einde aan jouw leven gemaakt, de hellehonden begonnen te blaffen en jouw veerkracht knakte.…

Hier schraap ik mijn angsten bijeen wordt het een lange nacht waarin ik vel over been mijn laatste krachten meet met de Hellehond, met de wonden die de natuur als een vuurproef heeft aangebracht Want hij wacht mij op, Anubis immer weer als ziekte, twijfel en Dood mijn pad kruisen Hij is de spiegel van de Ziel en als ik durf te kijken…

Minsk kan jou niet van deze hellehonden redden, Minsk ademt net zo min als jij straks doet. Je vraagt jezelf af of ze dan ook een foto maken. Vast, denk je terwijl de kruk agressief wordt weggetrapt.…

Hij doodde leeuwen, draken, monsters; bracht hinde en hellehond naar ’s konings hof, Hij maakte stallen schoon, hij stal een gouden gordel, gouden appels, vee; hij droeg de hemel op z’n brede schouders. Herakles bood het volk bescherming, veiligheid, voorspoed en veel mooie mythen; Hellas eerde Herakles als held.…