Alle inzendingen over hereniging

Herenig mij met Catherine Deneuve zodat wij stralen...…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…

Het is nog licht als de oude man zijn dag verlaat en zij voorbij de dood in sluimerend beeld ontwaakt Daar in de geur van zilte avond slaat het grote missen toe kan hij weemoed slechts herhalen in het ritme van doodmoe en leest hij toekomst in ‘t program van morgen waar hereniging in dageraad geschreven staat…

In een stad ons beiden vreemd kwam ik na jaren niet gezien mijn ex weer tegen. Het ging onverwacht goed, ze lachte veel, een hand kroop langzaam door het gras, het mes leek vergeten - Ik begroef mijn gezicht in haar helblonde haar, dat geurde naar warme tarwe. Transparant als een ader lag ze in mijn armen. -----------------------…

Na stilte van zo'n veertig jaar zijn jullie goddank weer bij elkaar Gedreven door hebzucht en jaloezie wist achter een masker van hypocrisie een zieke geest jullie te scheiden door leugens en roddels te verspreiden Na vele schade die is aangericht komt de waarheid nu langzaam aan het licht want wie jarenlang konkelt en manipuleert, dat gaat…

Kreten, pijn, een bloedend hart Gemis kan aan je vreten, janken en zeuren. Dit hoofdstuk is afgesloten, mijmerde ik droef Elke minuut was: miserie troef. Het weerzien was dan ook mooi en onbeschrijflijk Niemand scheidt ons nog, geestelijk of lijfelijk.…

Eén hereniging door warme zachte handen met stralend gelaat die blijven rondcirkelen in een tijdloos carrousel.…

Ook al voelde ik me dun en koud of dik en warm voelde ik me suïcidaal, vraag niet hoe maar ik bleef in leven altijd met het uitzicht op de hereniging met Jos de Vries en God wat op aarde niet kon zijn kan daar wel zijn, eeuwig.…

Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Ver in het druisen op de wegen van de heer, wordt mens en dier opgejaagd tot dat ze hun rustplaats vinden, wat geschreven staat in het bloedend hart van tijd, in draf rennen ze de aarde rond, ver vooruit de zones van ideologieën, onafgebroken zonder tussenstations, spannen ze zich in en de vermoeide paarden uit, aangeklaagd in landen…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

jij klopt niet aan maar glijdt onhoorbaar in een wereld vol getuigen jouw eerste kreet zal ze doen juichen als alles is geteld in weten hoe het met jou is gesteld nog wacht een snel herenigen in smetteloos wit het warme gezicht de eerste moederlijke elkaar herkennenblik…

Brussel heeft nog niet gereageerd, hoorde ik en een geheimzinnig lachje maakte me tot vriend van mezelf tot vriend van mezelf mijn lippen die vlezig zijn zo hun weg hebben gemaakt onschuld uitdrijvend als Bosnisch bloed in beken velen zijn, maar weinigen fragmenten hopen nog op heling en hereniging broeders wisselen verder chromosomen…

geen idee of voorgevoel nooit gedacht of durven dromen dat het met ons zo ver zou komen ruzie strijd haat en nijd verbannen verstoten is wat ik voel weg de glans weg mijn doel geen gezin geen samen zijn leef ik op herinnering blijf ik eeuwig van jou houden en hopen op hereniging…

winter heeft vleugels gekregen sneeuw jacht driftend langs herens wegen tekent bomen en struiken met eenzijdig wit spookachtig zonder gezicht nog stuiven duinen naar onbegaanbaar raken dorpen geïsoleerd snel zal de mens de sneeuw weer gaan ruimen in overleving zijn kleinheid geleerd…

in gouden zonneschijn straalt het blauw het hemelse blauw waarin jij thuis bent al voel ik telkens weer het gemis ook hier omdat wij van je houden meer dan een droom ben jij ons altijd gebleven omdat in onze harten de liefde voortduren blijft tot tijd ons herenigen zal in stralend hemelsblauw vol gouden zonneschijn…

"Lieverd, wat léuk nou toch! Nèt nog aan jou gedacht! Lieverd, wat enig nou Dat ik je zie!" Fijn, al die zoenende Accoladerende Hartsvrienden Van het theatercircuit…

de volgelingen zijn ontzet hun messias aan het kruis genageld zijn laatste roep is een gebed pas toen een lans de zij doorstak dood zijn tekens gaf is hij gehaald gewassen en gebalsemd in het graf gelegd maar hij is teruggekomen heeft zijn lichaam meegenomen ter verrijzenis vader zoon en geest wij vieren de hereniging in het zalige…

Heer laat haar niet langer lijden neem haar op in heerlijkheid zo te leven is geen leven 't is gekomen nu, haar tijd Laat haar nu maar slapen 'd ogen sluiten voor dit leven afscheid nemen kan niet meer tijd daarvoor is niet gegeven Wilt U Heer haar doen ontwaken daarboven in Uw Vaderhuis herenigen met die zij lief had breng haar Heer…

De oude avond kan niet wachten om mij het licht van de dag te ontnemen ik leef hier in den vreemde zonder liefde van ontheemden mijn ziel heeft een grijze huid mijn verstand beeft in eenzame stilte oudheid heeft in mij een kan gevonden ik kan niet leven, ik kan niet rusten zonder het bemoedigende vooruitzicht naar hemelse hereniging met…

laat mij laat mij nu maar gaan zoals vol de liefde was was mij het leven goed de overkant wacht mij voor het eeuwig vervolg dat mij herenigen zal met ieder die ik verloor dus dans en zing vooral zwaai mij blijmoedig uit aan de overkant immers komen wij weer bij elkaar laat mij dus laat mij nu maar gaan het is de hoogste tijd…

nee bang niet voor de dood ben ik niet bang die afslag echter de boot trein of bus mis ik graag in het weten dat eens onverhoopt die uitrit komt mijn reis dan naar de overkant zal vol zijn gevuld met souvenirs van ontmoette mensen die elkeen bewogen vol ook van verwachting aan de herenigingen die komen zullen want…

In de zoute werveling van zon en zee dalen mijn gedachten tenslotte neer om zich te herenigen met die eeuwigdurende cadans. Mijn hart legt hier nog eenmaal aan, om in die langzame, blauwe deining als laatste troost het zo lang vergeten wiegen voor even weer te ondergaan.…

Dood de helse pijnen en bied de stervende de hemelse zijnen de dierbaren die hem of haar zijn voorgegaan vooruitzicht tot spoedige hereniging!…

Met glinsteringen van spervuur waar ik verzink tot jouw heelal ontvang ik als een hereniging. Dit beschrijft het dagelijkse gevoel van onbeschrijfelijke bladzijden waarbij ik berust op mijn ademhaling.…

Daar waar aan de einder mijn landweg versmelt met de mengeling van blauw wit en veelkleurig zwart en in meedogenloze variaties het verhaal wordt verteld over het schijnbaar gewin van het zo geschonden hart Daar kiemen onzichtbaar voor het verbogen licht de trillenden handen van verloren gezichten bij iedere moeizame tred verheldert…

Onder 'n deken van schelpenzand sliepen de geliefden hand in hand De wind kuste hun zilte lippen en beloofde ze alvast stormen die de kust schonken aan het holle land De zon zonk in Alex's oesterogen Maar de zee viste naar Ietje's oren Zij verleidde Ietje met kabbelend geknabbel aan haar voeten, alsof water en wind nooit eerder logen…

waar naakte waarheid zich aan mij vertoont kus ik jouw onschuld weer in gretige kinderogen kleed ik je koude lijfje met omarming streel ik je schoonheid met mijn blik bewonder hartstocht en verlangen laat ik je nooit meer gaan.…

In het dons van licht en al ‘t zachte zie ik over heel mijn aards verleden Was ik toch maar eerder bij machte over mezelf dit rijke rijk te betreden In het land van liefdevol vergeven dwaal ik zoveel eeuwen in het licht Eindelijk kan ik in louter stilte leven en eindelijk heeft liefde een gezicht In ’t vele stil zo helemaal verloren en…

Laat toch de stilte in ons dalen laat die stilte, laat haar nu maar Samen in ‘t maagdelijk dwalen vol van liefde, eeuwig in elkaar Laat ons naar het stilste kijken naar haar licht en ‘t teer geluid Waar al voor het lief zal wijken voor mijn eeuwig schone bruid Laat ons maar in stilte genieten van twee frêle handen in elkaar Stilte zweeft…