3357 resultaten.
Oktober
gedicht
3.0 met 17 stemmen 12.223 Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.
Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven -
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Een Herfst
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.682 Men is vandaag ontzettend onsterfelijk
het is eindelijk de echte heldere herfst
die er haast nog niet is
de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen
de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting
de grond ligt nog onder het gras
men rookt de zwarte sigaar van de dokter
men raakt bezweet door het werpen met darts
men drinkt zijn zevende…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 62 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
Herfst
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 282 Blad dwarrelt omlaag
groen is veranderd in bruin
eens dwarrel ik mee…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 121 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Eindigheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 595 Een ster aan het inktzwarte firmament
laat je beseffen hoe nietig je bent.
Zo'n stip in een eindeloze oceaan
maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…
eindig
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 294 binnen
vier muren
kaatsen woorden
koud
schieten blikken
dwars door
en langs
niets hecht meer
het behang
laat los…
Alles is eindig!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 432 Dus denk bij beslissingen over die seconde,
denk bij dat uur,
het leven is eindig dus houdt het puur!…
eindig
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.116 zo ver van
de dag
de eindeloze uren
voel
jij mij
verder
dan meer
zo ver van
hier
herken jij mij
mijn hart
in dat van jou
we dromen
een ster
en vergeten…
Eindig.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 274 Sterren zo ver in het zwart,
her en der.
Wat is de wereld klein en het
Rijk der Hemelen groot, oneindig.
In ieder wezen brandt het vuur,
doch het leven dooft op den duur...…
eindig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
Eindig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Druk
alle dagen
net niet bezwijken
doorgaan
verantwoordelijkheden
prestaties
dankbaarheid
trots
mijn naam wordt genoemd
doorgaan
noodzaak
raderen moeten draaien
ze draaien snel
dagen
maanden
jaren
glippen voorbij
doorgaan
tot het moment
dat het stopt
persoonlijke spullen
ingepakt
kamer
make over
borrel
toespraak
geklap…
Eindigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 negen maanden duurt het leven
de rest is afscheid
van de wieg
de moederborst
en meer en meer
van onvervulde dromen
en geborgenheid
het vonnis van vergankelijkheid
bij oorsprong al geveld
verjaart niet
zelfs na zoveel tijd
het is alleen maar
uitgesteld
’t is niet de angst
de pijn
die ’t sterven moeilijk maken
nee
’t is ’t scheiden…
Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 222 Nu is weer een ander duren
in de plooien van een tijd
met vroege schemeruren
en dakloze bomen
in hun houterige pose
ben ik weer gevangen
in een vreemd verdriet
om dat achterlaten
van wie of wat ooit kwam of ging
in vreemde traagheid
sluit ik ramen en deuren
de avond kijkt me aan
met koolzwarte ogen
ik moet met het donker
de herfst weer…
Legioen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Langzaamaan zie je meer tak,
donker afstekend tegen de lucht
De geur die de herfst ons brengt
is er eentje van: geluk!
Immers, de winter komt eraan,
maar voor ‘t zover is
moeten alle blaadjes vallen gaan,
en da’s om de drommel niet mis!…
De wind en, ja de wind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 158 Wat ga je tekeer, ‘t is herfst
de wind heeft een oerkracht zo lijkt
‘t is herfst, een openbaring
op naar de winter en de verwarming!…
Herfstgevoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 162 Deur wagenwijd open
Herfstzonnetje schijnt
Mijn kat is naar buiten gelopen
Alles buiten heeft een andere teint
Ik aai haar met mijn voet,
En zie de bladeren zweven
De zonnestralen doen ons goed
Al is het maar voor even
Nu nog mijn tas koffie erbij
Schommelen in mijn stoel
Ik voel me eventjes vrij,
vrij van al het gewoel…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 598 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
ter kimme nijgen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 276 het ware mij eerder als bezit zijn toegedicht
waarmee ik mijzelf te vaak deed afmatten
feitelijk tot dwingend overleven afgericht
tenware een onmetelijk scheppend plan
mij drijft tot een menselijk donker gat
waar eerst na een blinde weerbarstigheid
stilte heerst en aanvaarding rijpen kan
op deze wijze, zo is mijn vermoeden
vervalt de herfst…
najaarsvergezicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 329 de koude legt een deken over land
daar waar de boer voorbijging
wijst de donkere grond ons
met zijn lange voren
door dunne lage mist
de weg
er is altijd een gaan
en ook weer komen…
Zo duidelijk zichtbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Waar het leven
Van alledag
Voor mens en
Maatschappij
Maar al te vaak
Ondoorzichtig is,
Onduidelijk, vaag,
De mens gevangen
In wetten en
Systemen, daar
Is de eindigheid
Die iedereen wacht
Overduidelijk
Zichtbaar,
Aanwezig van
De vroege morgen
Tot de late
Avond, met alles
Wat daartussen
In leven wordt
Genoemd…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Over de kim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 161 het wordt stil om me heen
of krimpt het buiten in mijzelf
heeft elke mens dat gemeen
een geringer en dalend gewelf
zal het de rijkdom zijn
die mij verblindt
en goed is gezind
dan wel de som van weerstand
en verlies
die altijd komt
maar ik niet verkies
het kan de telkens
kerende zandloper zijn
die mij vermoeid doet raken
en aan een…
Vast en zeker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 Versvorm: e-Rondeel
Maar één ding dat staat vast, ik weet het zeker:
Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld.
’t Gezicht vervaagt tot een wat wazig veld
met horen is het ook al droef gesteld
de huid verschilfert en wordt steeds iets bleker
‘t geheugen raakt zo nu en dan bekneld
en maagzuur komt op afroep als een wreker
na ’t nuttigen van…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…